Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Om de oude wereldzee - pagina 75

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Om de oude wereldzee - pagina 75

I. Het Aziatisch gevaar. Rumenië. Rusland. De Zigeuners. Het Joodsche probleem. Constantinopel. Klein Azië. Syrië. Het Heilige Land.

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

RUMBNIË.

59

Dasz ich die schönste Heimath hab' In deutschen Gauen besessen,

Das macht dasz

ich sie bis

Nun nimmer kann

zum Grab

vergessen.

geschilderd

Carmen Sylva gezongen en gemusiceerd, gel^orduurd, en geschreven met een volharding die nooit moede werd.

Meer dan

vijftig

En**;oo heeft

geschriften

vloeiden

haar pen, in poëzie en

uit

proza. In het üuitsch, Fransch, Bngelsch {Sweet hours) en schrijft

dtune

en zingt

Reine

Académie

met

zij

vestigden

dit

werk

gelijke volkomenheid.

haar roem in met goud bekroonde.

Frankrijk,

Vooral

Rumegnsch les

Pensees

toen de Fransche

Haar poging om de

Rumeensche Folklore aan Europa te vertolken, slaagde uitnemend, maar toch zijn en blijven haar Rheinlieder, haar Meihe Éuhe (Mon Repos), haar Jehovah^

en haar Leidens Erdegang, de liederen waarin

want het mysterie des lijdens wilde zij doordenken en doorvoelen, tot zij er zich mede verzoend had. Hoor maar, haar

ziel zich uitspreekt,

hoe ze de taak van een Vorstin

als

Landes Muiter

ünd wenn Millionen dich Mutter nennen, Zu Dir sich wenden in Angst und Pein, Musst du auch Jammer und El end kennen, So kannst du nimmermehr trostlos sein. Muss

felsenfest in der

Brandung

stehn,

Nicht Hülfe suchen und wanken nicht, Dir muss es weich von der Lippen wehn

Und

sonnig leuchten dein Angesicht.

Nie darfst du sagen, du

seist dein eigen,

Dein ganzen Volke gehörst du an. Die Leidenschaften

sie

mussen schweigen,

Du

ziehst Millionen mit dir hinan.

Ob Ob

reich,

ob elend, ob gut, ob böse

Lochgeboren, der Sünde Eaub,

Dir sind Die

sie allen,

Wunde

verzeih', erlöse,

wasche, den Rost, den Staub.

Lass deine Güte wie warme Quelle Stets

Und

neu

dir

stromen aus Herzensgrund

unerschöpflich in tausend Wellen

Dein Volk erquicken mit Hand und Mund.

warm

saamvat:

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1907

Abraham Kuyper Collection | 590 Pagina's

Om de oude wereldzee - pagina 75

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1907

Abraham Kuyper Collection | 590 Pagina's