De leer der Verbonden - pagina 214

204 was, welke, in die verzegelinge, gemeld waren. Het is derhalven niets anders, dan eene enkele quaadaartigheid of onbedagtzaamheid wanneer men dit vergelykt, met het eigenwillig formsel der paapsche, daar :

van het Sacrament des doops te vinden is. zietmen, hoe allerlei menschen, in de gemeente, een onuituit den kinderdoop, trekken konnen: spreeklyk grote nuttigheid, wanneer men denzelven aanmerkt als een zegel, van het genadeverbond, aan de ware gelovige gegeven, dat onveranderlyk vervuld wordt. Onhegenadigde zelve konnen daarvan een gegrond gebruik, voor zig zelve, maken. Zy konnen er oneindig meer vrugt van hebben, dan wanneer zy het maar beschouwen als een zegel, voor elk kind, om, aan het zelve, de aanbieding der genade, voor het gezigt en het gevoel, af te schilderen, als een middel tot zyne bekeering, terwyl het gene vermogens heeft om te zien, te gevoelen of te verstaan, wat daar gedaan wordt. Opdat Gy, myn W. Y., deze gewigtige zaak klaarder en gegronder moogt inzien; zo zal ik dezelve, uit haren eersten grond, en uit de besnydenisse, een weinig ophelderen en betogen. God maakte, op aarde, bekend, en beloofde het met duren eede, dat hy, aan verlorene zondaars, om Christus wil, uit genade, geestelijke en hemelsche zegeningen schenken wilde. Dewyl de erfgenamen dezer beloftenisse het tegendeel verdient hebben; en het daarom voor hen zo bezwaarlyk valt, te denken, dat zy elendige de erfgenamen zouden zyn, die zig zulke heerlyke zegezo stelt God eenen zedelyken vader en ningen zouden toeëigenen moeder, MET en van welke, zy die beloftenis, als kinderen, zouden erven, niet van wegens de waardigheid van dien vader en moeder, maar, uit kragt van het eeuwig verbond. Dit geschiedde, om twee redenen. Eerst, opdat men de erfgenamen der beloftenis zo veel te klaarder zouden konnen kennen. Het zyn de kinderen die in de voetstappen des geloofs van dien zedelyken vader en moeder treden, 12. Ten anderen, opdat de erfgenamen te meerder vastigEom. 4 16, 17. Wanneer heid voor de belofte zouden hebben, Eom. 4 iemand twyfelmoedig wierdt, of zodanig een onwaardige, als hy zig bevindt, wel denken moge, dat aan hem zo grote beloften geschonken zouden worden: dan zoude het hem tot sterkte en vastigheid dienen, dat deze zaak, aan dien vader en moeder, welke buiten allen twyfel met God in een onveranderlyk verbond stonden, reeds beloofd was, en aan hem, als het kind, volgens dat eeuwig verbond, zekerlyk vervuld zoude w'orden. Tot zulk eenen zedelyken vader en moeder, heeft God, naar zyn vrymagtig w^elbehagen, ingesteld den aartsvader Abraham, en de kerk. Dat Abraham, tot zulk een zedelyken vader van de erfgenamen der belofte gesteld zy, leert Paulus, met ronde Woorden, Kom. 4 12,16. niets

Dus

:

:

:

:

Gal. 3

:

8,

9,

29.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen