Dat de genade particulier is - pagina 125

!

115

al

Muar ook al lag, wat ook onze overtuiging is, een piediking aan wat mensch heet; mits in den zin van Matth. 7 6 verstaan; in

—

:

voor de „algemeenheid" der genade in haar destillatie en applicatie nog niet het minste gewonnen, en met de drie Evangeliën komen we alzoo niet verder dan tot deze stelling: allen in Adam verloren, velen door het Woord geroepen, weinigen in Christus uitverkoren Ween er over, zoo ge wilt, en laat het u aan uw ziele smarten, dat het er zoo staat; maar blijf desniettemin eerlijk en erken dat het zóó en niet anders door Jezus op het Evangelieblad wordt geleerd. Jezus'

bedoeling,

hiermee

is

En wordt geleerd, dit voegen we er nog bij, in volmaakte overeenstemming met Jezus' verschijning in persoon en daad. Hij komt toch tot Israël ; gaat in de engten van Israëls omtuining door de besnijdenis in; leeft onder Israël de 33 jaren van zijn aardsche leven; en vaart van een berg in Kanaiin ten hemel op, zonder tot de volkeren der aarde anders dan door een korten uitstap naar Tyrus gekomen te zijn. En zelfs onder zijn tijdgenooten is er bij Jezus geen zweem van overijling, om toch aan die millioenen, nog eer ze stierven, ^hoofd voor hoofd het Evangelie te prediken maar dertig jaren lang laat hij de menschen wegsterven, zonder op Ie treden; en in de drie jaren van zijn optreden bepaalt het tooneel van zijn werkzaamheid zich tot drie ;

kleine teri-einen. Ja, zelfs na zijn opstanding, is er geen ontdekken van een heilsplan dat op alle individuen berekend is, maar laat de Heere de veertig dagen ongebruikt voorbijgaan, en is de last tot langzaam al voortgaande prediking van het Evangelie de eenige stille majestueuse beschüiking waaraan hij zijn almachtige hulpe van uit den hemel verpandt. Ook in Jezus' dagen zijn er alzoo, met zijn medeweten en gedoogen, dertig jaren lang millioenen menschen weggestorven in de heiden wereld en duizenden in Israël, tot wie de blij mare des Evangelies zelfs niet doordrong; tot den kring die hem dan nog hoorde, sprak Jezus in den regel door gelijkenissen, teneinde hun oordeel niet te verzwaren; en uit niets is op te maken, dat Jezus, tijdens zijn omwandeling op aarde, ook maar heeft willen aanduiden dat het rantsoen dat hij betalen ging, o. a. ook bestemd was voor geheel de menschenmassa, ziel voor ziel, in wier midden hij leefde. Dat hij van Israël weer op den menschelijken bodem terugging, en niet den Israëliet, maar weer den mensch avou zaligen, is dan ook de eigenlijke, prachtige, volheerlijke, maar voor de algemeenheid der genade niets afdoende, gedachte, die in den Zoon des menschen geopen-

betrekkelijk

spoor

te

baard

is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen