Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 70

Locus DE Deo (Pars Prima).

52

men

Hier moet

op den hiphilvorm

bijzonderlijk letten

in „^n^pi^, ,die mi]

weli<e

hebt

potentieel in dat

doen vertrouwen", nl. door den sensus divinitatis, wicht inzat. Bij den kinderdoop wordt zooveel foutief opgevat, omdat ook

hier

het uitgangspunt te loor ging.

We

kunnen

nog vragen, of onze

hierbij

belijdenis

van de cognitio Dei insiia

op deze onderscheidene uitspraken der Schrift steunt.

Daarop moet bifariam geantwoord woróen. Eenerzijds zeer zeker.

de

is

abstracte,

dorre,

Maar de

de Schrift en daarom komt het ook

in

te

in

voorstelling

intellectualistische

gereformeerde gaat anders

ander-

geene marionetten of automaten

zijds weer niet, in zooverre wij namelijk

„Het staat zoo

N[3iar

werk.

De zaak

zijn.

onze belijdenis voor", der supranaturalisten.

is

namelijk deze.

Wij

ontwaren in onszelven het besef van de cognitio Dei insita, wi\ en aWemenschen, maar wij kunnen ons daarvan geen rekenschap geven. Niemand zou kunnen

Maar nu komt

zeggen, wat die cognitio Dei insita eigenlijk was. verklaart ze ons, interpreteert ze, legt ze

zoodat

zijn,

haling.

we kunnen zeggen

Indien

is

Het

het.

de Schrift en

brengt ze tot een helder bewustis

er

mee

als

met onze adem-

daar

een gebrek aan hebben, waarbij wij niet weten wat

hapert,

maar toch terdege het gebrek voelen, dan komt de is. Daar krijgen wij geene ademhaling door, de

wij

aan

eigenlijk

er

dat

:

uit,

en die zegt ons, wat het

arts,

maar aan, en krachtens zijn autoriteit gelooven wij zijne verklaring. Zoo nu ook komt God, die ons van binnen kent, ons zeggen, wat eigenlijk die gewaarwording in ons is, die wij wel gevoelen, maar niet veralleen

wijst

arts

klaren

kunnen.

Dat doet

Hij

zijn

in

Woord. En nu door

die verklaring de

cognitio Dei insita kennende, dragen wij ze ook uit in ons belijden.

ƒ.

Van den „godsdiens t".

1.

Het woord „godsdienst".

Wat hebben

a.

Het woord wijl het in

wij volgens de Schrift onder „godsdienst" te verstaan?

„religie" of „godsdienst"

ons spraakgebruik eene

bijkans ieder

leeft,

hetzij

in

komt

uiterst

bonam

in

de Heilige Schrift weinig voor, ter-

gewichtige

partem, hetzij

rol speelt, ja, in

om

er

den mond van

mede te spotten. Ziet het woord in het Oude

maar Trommius in voce „godsdienst", dan merkt ge, dat Testament zelfs geheel onbekend en in het Nieuwe ook nog uiterst zeldzaam a. Het meest gewone woord is ela-i/Sny., dat ook wel niet dicht gezaaid maar toch brief uit

in

éen

boek

heel

veel

aan Timotheüs. (Dit laatste

is

men geene consequentie mag

voorkomt,

nl.

achter

met welk

recht.

is,

Paulus' eersten

echter een exceptioneel verschijnsel, waarafleiden

voor het verdere gebruik van

woord.) Het Hollandsch vertaalt steeds „godzaligheid", zullen zien

in

is.

niet

„godsdienst".

dit

We

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen