Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 996

Locus DE Christo (Pars Tertia).

180

toch organisch saam met het algemeen regiment over de volken. Ps. 2

het

maar ook van

den Middelaar en nu breekt

Zijn gezalfde,

genadeverbond door: „Zie

Dat

sprake

is

vs.

4

heb toch mijnen Koning gezalfd over Sion."

Ik

God

over de heidensche volkeren wordt hier dus door

regiment

in

in

God

van de heidensche volkeren, die de banden verbreken willen van

1

:

alleen,

niet

Er

zelf in

organisch verband gesteld met Sion's koningschap.

Thans

zullen wij overditsionitisch koningschap spreken, waarbij het er slechts

om

op aankomt

de linea recta

Einddoel van

te

volgen

;

koningschap moet

dit

dan vallen de moeilijkheden van dat het koningschap

zijn,

—

den mensch gelegd maar door de zonde verdorven

ping

in

men

glans

en

schittering

terugkeere

en

weg.

zelf

de schep-

bij

weer

in

volko-

zoo versterkt en gezuiverd, dat het

in den mensch gelegd, mensch geen andere kracht ontving dan uit God en geen andere kracht gebruikte, dan die God hem schonk dat hij met die kracht

meer vallen kan.

niet

bestond

de

dat

hierin,

Dat koningschap nu, oorspronkelijk

;

God

over

oefende

heerschappij

de schepselen en de hulde dier kracht alleen aan

mensch dienen, opdat de mensch zijnen God zou dienen". Dat nu moet weer einddoel zijn er moet komen een zuiver menschelijke heerschappij over alle creatuur, doch niet door uiterlijk geweld, maar door kracht uit God ontvangen. Adam in 't paradijs met wilde dieren verkeerende zou geen stangen of stokken noodig gehad hebben, maar ze zoo „Alles moest den

toebracht.

;

door

hem werkende kracht beheerscht hebben. Alle oorspronkelijke heerwas macht uit het geestelijk centrum van 't menschelijk leven. Nu

uit

schappij

zonde

de

de uitstraling daarvan belet

om

hand genomen

maken

—

middelen Stelt nl.

't

;

kort

die

tot

stichting

kracht. het

rechtstreeks

—

violentiae per

goed

en

wezen

uit

hadden

;

—

het

bestaande

zijn

van een

werk

rijk,

coeli,

waarin

ter

van

oog het wild onEr

wezen

het centrum van ons

regnum

is

uit-

een ander door uitwendige hulp-

krijgt

men

tweeërlei

regnum

vim manus en het regnum per hépycixu terrae en het

—

virtutis

regnum coelorum.

Het

dan zoodanige heerschappij, dat het krach-

rijk

door rechtstreeksche

doet, terwijl het eerste een

energie

regnum

is,

van het dat leidt

dat uitsluitend opgehouden wordt door uitwendige

Houdt men dus de zuivere

regnum

zijn

iets

die wij nu hebben.

niets anders aan,

heerschappij

menschelijk

den hond zien wij nog

twee nu tegen elkaar over, dan

tweede duidt dus tens

één

werk gesteld

die

regnum

het

Spiritus

in

men

:

wij in het paradijs

die

moeten andere hulpmiddelen

ook sommige slangen hebben dat vermogen nog.

;

macht

dus tweeërlei

gaande

In

Een patrijshond weet door

die direct uitgaande macht.

beweeglijk te

heeft,

remplaceeren.

te

dit

tegenstelling,

dan heeft men

in

't

paradijs,

de machten des hemels en der geesten heerschen

en daarna het regnum tefrae, als de aardsche machten,

d.

i.

geweld, voor de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen