Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 79

De CoGNiTiONE Del

§!2.

Maar

61

moeten we tweezijdig nemen, vooreerst a parte hominis,

die betrekking

welk besef en gevoel wij er van hebben, maar dan ook a parte Dei, wat van ons hebben

wil,

wat

voor ons wil

Hij

God

en wat Hij ons openbaart, het

zijn

principieele en origineele begrip dus.

En niet

moeten

eindelijd

maar

voudig,

omdat

wij samengestelde

maar eene zaak tusschen God en ons

waarmee

tusschen

van

wortel

alle

En

staat

hebben een in

En

de hand.

eene

het

straal der religie

van deze drie levens-

Zeer zeker moet daarbij de betrek-

religieuse betrekking

ook

;

in

ons

komt tusschen God en ons van onze hand en ont-

God

en onze daden.

Het leven

de uitgangen des levens" (Spr. 4

levensbewustzijn

de

ligt

tot het leven

betrekking tusschen

eene

zulk

„uit het hart zijn

schuilt

elk

een levensbewustzijn en eene levensuiting.

leven,

het hart;

hoofd

de driezijdige levens-

zijn

des

eindelijk schrijdt ze voort

insgelijks

er

hart

het

religie.

er

zijn.

menschen vooropgaan; daarin Maar daarna gaat ze e mente nostra over

en

zoodat

bewustzijn, hoofd.

God

hand

moet tusschen God en

eene religieuse betrekking wezen.

sferen

De religie is maar tusschen God en ons wezens

En dus moet de

doen hebben.

wij hier te

zich in die drie tinten breken, er

king

hart,

Hart, hoofd en

geheele wezen, onze persoon. uitingen,

nemen een-

wij in onszelven die religieuse betrekking niet

veelvoudig,

:

23)

;

Wij zetelt

het

in

de levensuiting wordt gesymboliseerd

het begrip van de religie

is

dan eerst volkomen,

als

zij

in

in

den

cirkelloop van deze drie zich heeft voltooid.

B. Het verband tusschen de cognitio Dei acquisita.

We

gaan

dit

verband na

in

homine

instituto,

in

homine

destituto,

in

homine

restituto.

in

c

og n

deze drie stadiën

Vooraf een enkel woord over het verband Indien

ik

mysterieuse

iemand wijs

van

eten

zijne

en

geboorte

drinken

zonder

gezien

te

dan

de

hebben

ook komen

natuur,

geef,

dan

tot

de

den hemel vier

o

Dei

n s

a

i t

en de

zelf.

maar hem hij

etc. te

eene

cel,

nooit

in

hem op eene aanraking

opgroeit zonder van

kennen, zonder ooit

naakte muren van zijne

eene notio clara Dei ?

i

:

af opsluit in

komen met eenig ander mensch, zoodat weten,

i t i

Zoo moeten

cel,

laat

iets af te

iets

anders

zou zoo iemand

wij de vraag stellen,

willen wij onderzoeken, of de cognitio Dei insita eene notie

is

of niet.

[Op het terrein der oeconomie heeft onlangs een zeker geleerde, met name Schmid, hetzelfde gedaan in zijn werk „Der isolirte Staat", waarin hij nagaat, wat er zooal zou gebeuren, indien van de twee factoren, die nu op den toestand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen