Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 910

Locus DE Deo (Pars Tertia.)

220 Dit

de diepe beteekenis dezer woorden, die neerkomt op wat wij reeds

is

dat

zagen,

kennen

menschelijk

het

niet

capax

is

voor de bevatting van de

kennisse Gods.

Men kan

b.

spreken over het creatuurlijke potentia of actu

;

moet

het

altijd

quodam statu. Zegt David bijv. „de kennis is mij te wonderbaar" dan moet dit genomen van de mate waarin David kennis bezat.

genomen worden

Men

nu

zou

in certo

stellen

:

zal die

menschelijke kennis, als

zij

problemen kunnen vatten en doorzien ?

die

is,

kunnen

vraag

de

eens voltooid

De H. S. leert ons, dat ons tegenwoordig kennen niet de hoogste trap is, maar zelfs zal overgaan in een hoogeren trap van kennen, niet gradueel alleen, maar ook specifiek in de erkenntnismethode. Daarom zegt Paulus in / Cor. 13 „nu kennen wij ten deele," maar die kennis gaat voorbij.

Daar wordt eene andere methode dat

dan perfecte kennen zullen

wij

kennen

Nu

veranderd

zal

mate van

zóo,

ook

dat

mensch

Nu 2

in

Cor. 12

dan van aangezicht

;

methode van

tot aangezicht.

dus niet de voltooid-creatuurlijke

eeuwige heerlijkheid alleen

het

De

;

toch

creatuur creatuur

blijft

een beeld zal kennen, maar dan

uit

tegenhet

is

en de het

uit

zijner eigene ziel werpt.

den spiegel onzer

:

hij

Hoe

delde,

ik zal

blijkt,

zijn

;

Uw aangezicht in gerechUw beeld als ik zal opwaken."

ik zal

tot perfecta cognitio zal het nooit

daar maakt de zonde het kennen bovendien nog

moeilijke problemen die wij bespreken

zou

in

niet

waarom

mensch

dat er eene hoogere wijze van kennen

15 „maar

:

verzadigd worden met

ook moge

het eenen

kende en zag dus naar eene andere me-

komen.

het perk van het creatuurlijke ons steeds zal beletten dit alles te

met de zonde vraag

Hij

ons ook Psalm 17

heerlijk dit alles

vatten,

hier zijn dus twee spiegels, daar éen.

;

beneden had. Daaruit

leert

aanschouwen,

Waar nu

De

te spreken".

is

hier

komt. Datzelfde tigheid

ziel

4 Paulus hoorde „onuitsprekelijke woorden, die

geoorloofd

thode dan

c.

is

den spiegel

in

alleen de

;

zien wij in den spiegel eene duistere rede, en dat duistere beeld wordt

weerkaatst

niet

de

in

God

beeld, dat

kennis

wezen Gods

het

zoo

zijn.

zien wij door een spiegel

woordige

van kennen geleerd. Velen denken nu, dit is niet

;

den

als

er

moeilijker.

de mysteriën Gods, staan

Het probleem dat Job met

verband.

bestaan het

bij

zijne vrienden

alle

behan-

geene zonde ware, want het loopt over de

rechtvaardige

kwalijk

gaat

en

de goddelooze wèl.

Evenmin zou de quaestie der praedestinatie en electie dan kunnen bestaan het is alles omdat wij het sua culpa en den Raad Gods nooit kunnen rijmen. Daarom heeft deze opmerking bijzondere beteekenis, en uit het feit, dat die problemen

de

moeilijkheid

doen

de beperktheid verhoogd wordt.

vermeerderen door de zonde, komt het dat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen