Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 408

Locus DE Deo (Pars Prima.)

390 wel

dat

den,

met

te

weer voort

zulke,

begrippen niet op

Dat

20.

van

mindering

straf

letter

van de wet, maar

Men

de onderstelling van Gods rechtspraak.

uit

dat

hoe

gevoelt,

God kunnen

overgebracht worden.

ongerechtigheid

elkanders

wij

niet

mogen toerekenen, maar

vijanden moeten liefhebben, gaat hier als argument gebezigd

onze

niet

Maar ook

bewerken.

te

gebrekkig karakter van aardsche verhoudingen voortvloeiende,

het

uit

gegaan met de strenge

is

consideratiën,

allerlei

vloeit

rade

uit

zelfs

van de

valsche onderstelling, dat de overtreding van een mensch tegenover een mensch en

de overtreding van een mensch tegenover Dit nu

volstrekt niet het geval.

is

schending van eene wet, die door ons

God

God gelijksoortige grootheden zouden zijn.

Alle overtreding jegens den

gegeven, maar

is

mensch

niet

is

schending van eene

is

gaat de overtreding dus altoos tegen God. Het is Neen, altoos niet zoo, dat God een Wetgever is en wij ook wetgevers zijn. wordt Gods wet geschonden, zoowel bij zonde rechtstreeks tegen Hem als bij wet, die

Principieel

gaf.

overtreding tegen zijn creatuur.

God geschonden wraak te oefenen. niet

is

te

houden

creatuur

zijn

een gaan staan is

ons

maar het recht van

recht,

om

zelf

is

zelfs

van de bangste beleediging,

En daarom kunnen de

zondigen.

is,

Dat

is,

zegt

hij,

rust komt, als dat beeld

plaats te

Ook

van

God

maken voor

getrokken, mank. is,

natuurlijk de ongerechtigheid niet

de inbeelding van onze ontruste conscientie.

van dien toornenden God

het beeld van den

Vader

in

opzij

Maar de

wordt geschoven,

om

de hemelen, die enkel Liefde

Reeds de menschen moeten elkander liefhebben ; hoeveel

Liefde

Den naaste

liefde

geenszins met elkander vergeleken worden

uit die vergelijking

Ritschl acht, dat God, die de Liefde

houdt.

en

het vergeven der misdaden en deze liefde, waartoe zijn

bij

en gaat elke conclusie,

is.

zelf te straffen

de plaats van God, en dies onge-

in

Vergeven,

zonde.

creatuur van zijnentwege gehouden

30.

niet

eene braafheid, maar een voldoen aan de ordinantiën Gods.

de zonde tot

Dat

is

„Niet vergeven"

oorloofd.

En omdat

werd, daarom hebben wij geen recht

te

meer Hij, die de

is f

hier geldt, dat twee ongelijksoortige grootheden vergeleken worden. Als wij,

menschen,

elkander helpen en redden, dan gaan wij zoo met elkander

God

de onderstelling, dat

er achter zit en dat Hij

zorgen

zal

om

in

voor ons waar-

Maar achter God is geen ander wezen als een fundament voor Gods geluk; God is zelf het fundament voor zijn geluk. En dat fundament zou

achtig geluk.

God

loslaten, en

Hij het recht

Ten onrechte invloed

van

daarmee ook de basis van ons levensgeluk wegschuiven,

omboog is

Hegel,

in

dit

als

zekere toegeeflijkheid aan ons.

de

voorstelling

dat er in

God

in

eigenlijk

behoort tot de lagere sferen des levens.

de jongere ethische school, onder

geen recht

is,

Daar gaat de Heilige

maar dat het

recht

Schrift vlak tegen

in.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen