Bereidt den weg.

Kerstfeest nadert met rassche schreden en de Adventstijd roept luide, boven het geloei van den oorlogsbrand uit, met een stem vol van heiligen ernst : Bereidt den weg des Heeren !

Johannes de Dooper, Christus' heraut, predikt het u, zooals reeds de Evangelist van .den ouden dag het verkondde : De weg moet bereid zijn, zal de Vorst der eère komen. De Koning komt ! Is er voor Hem een ruime baan ?

Ook op onze Zendingsposten zal de blijmare van den Kerstdag worden vernomen. Ook daar zal de prediking worden gebracht van Hem, Die in het teeken der armoede kwam, om zondaren rijk te maken. Zullen de harten bereid zijn, om Hem te ontvangen Die slechts daar kan binnentreden, waar plaats is voor Zijne genade ? Ach, van nature is het op Celebes in de Toradja-harten gelijk van nature bij u en bij mij ! Geen plaats voor het kindeke van Bethlehem. Geen plaats voor een armen Heiland, Die in de kribbe neerligt, in doeken gewonden. Want 't natuurlijk oog wil wat anders, 't Wil grootheid en pracht en praal, 't Wil liever voor zichzelf den weg trachten te banen naar omhoog, dan in armoede en vernedering komen tot Bethlehems kribbe, niets hebbende cn genade zoekende in Hem. Dien de Vader tot Heiland van zondaren gaf. Al 'tonze staat Hem in den weg. Wij sluiten ons hart voor de heilsboodschap en trachten immer ons tfe verzadigen met wat geen brood is Maar wie hongerig heengaat naar de kribbe van Bethlehem, die vindt in het geestelijk broodhuis der goddelijke genade overvloed van zielespijs en die wordt verzadigd met het goede van Gods huis, met het heilige van Zijn paleis.

En nu zegt de Adventstijd: weg met al het onze, opdat Zijne genade schittere in den nacht onzer zonde. Bij ons geen hoop, maar bij Hem alleen. Bij ons geen raad, maar bij Hem kwam nooit één tevergeefs. Ons licht moet door Gods Heiligen Geest worden uitgeblazen, en wanneer het dan donker is in de ziele, dan rijst het Licht in Bethlehem's kribbe en het straalt ons tegen in den duisteren nacht onzer zonde en schuld en het roept ons en wenkt ons, opdat we in dat licht zouden wandelen.

Donkerheid bedekt, ons werelddeel. Duistere machten waren overal rond en trachten het Licht van Bethlehem te benevelen. En op het Zendingsveld is het niets anders. Vrees en angst voor de geesten vervult de harten. Wereldsgezindheid en zondelust houdt de zielen gevangen. Maar de Adventsprediking roept : «Bereidt den weg des Heeren».

En die stemme klinkt op Goddelijk bevel. Zal het vruchteloos zijn ? Of zal de H. Geest de ooren openen en de harten ontsluiten? Zal God nog voortgaan met Zijn genadewerk ?

Ondanks alle zonde en schuld js er de heilsbelofte, den Christus gegeven: «Ik heb U gesteld tot een licht der heidenen en om Mijn heil te zijn, ook tot de einden der aarde».

’t Worde waar, op Celebtf; 't worde waar onder ons en als de weg door genade bereid is, en ware zelfkennis en ootmoedig berouw werpt ons ter neder, dan liggen wij gekneld om den Koning te begroeten, Die komt en Zijn genadegaven meebrengt.

H.

v. I.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen