GENEZING

Genezing is alleen een woord voor kranken. Zei de Heiland niet Zelf, dat de gezonden geen heelmeester van node hebben? En dat is de diepe wonde, ons door de zonde geslagen, niet slechts dat we krank, dodelijk krank zijn; maar dat we hiervoor ten ene male geen oog hebben.

Het woord genezing is een woord vol kracht en blijdschap voor hem, die weken en maanden machteloos op het ziekbed is uitgestrekt, of voor hem, die een gebogen leven heeft te leiden; maar niet voor hem, die daarheen treedt met de kracht van een athleet en in het bewustzijn van zijn sterkte zijn vuisten voelt jeuken van daden. Wél U, als ge door onderwijs van boven de dodelijke kwaal van Uw zieil hebt leren kennen. Achter de kwaal is half genezen, dit bekende gezegde bevat waarheid ook in geestelijke zin.

Ellendig te zijn is - vreselijk en de schuld van elke zondaar; maar ellendig te zijn en het niet te weten, ja, zich in te beelden met eer en heerlijkheid te zijn gekroond, dat is de diepste jammer naar het woord ook van de grote denker Pascal, dat de grootheid van de gevallen mens hierin ligt, dat hij tenminste zijn ellende kan weten.

Het Woord van God gaat trouwhartig met ons om en getuigt zo klaar, dat er maar niet wat hapert aan onze geestelijke gezondheid, doch dat ons geval Hopeloos is buiten de Held, bij wie de Heere voor Israël hulp beschoren heeft. Het tekent de weg van de zondaar ook in zijn voortgang en in zijn einde. Uit de geestelijke dood door de natuurlijke dood naar de eeuwige dood.

Over de ontroerde wateren der zielsellende van een ontdekt hart komt echter de vrede-adem van Christus voor de zondaar om het hem toe te fluisteren, dat er genezing is in de striemen van de Borg.

Wat de zaligheid van Zijn kerk Immanuël gekost heeft, dat zeggen ons de zuchten van de Borg in Gethsemané; die angst, die 'bij Hem het bloed als zweetdruppels door de poriën heen persten, die wonderbaarlijke omlaag-daling van de Zone Gods, waardoor Hij een worm was en geen man. Maar met name spreken ons hier van ook, de striemen, waarvan onze tekst spreekt.

In de 129e Psalm klaagt de Borg reeds: „Ploegers hebben op Mijn rug geploegd, zij hebben hun voren lang getogen." In de geseling van de Man van Smarten is het geweest, of er een ploegijzer door het levende vlees getrokken werd.

Bij deze woorden denken wij eraan, in de lijdensweken vooral, hoe de Heiland strak voorovergebonden werd over de koïte geselpaal, zodat Zijn ontblote rug gestrekt werd. Dan zien we de krijgsknechten de geselriemen, meestal met loden punten gewapend, zwaaien en daarna neerkomen op Zijn rug waarop zich bloedige striemen aftekenen.

Hieraan hebben wij echter niet alleen te denken. Heel de lijdensweg van de Man van Smarten kan wel met deze woorden getekend worden, en niet alleen dat kleine onderdeel van de smartenweg bij de geselpaal op Golgotha. Altijd was er striemend leed in Zijn leven.

Er zijn woorden, welker groter smart toebrengen dan kinnebakslagen. Striemende beledigingen, die het bloed naar het hart doen terugvloeien.

Was het reeds geen striemende pijn, toen de Zoon kwam tot de Zijnen met

handen vol zegen en Hij door de Zijnen niet werd aangenomen? Is Hij niet gegeseld en gestriemd door hun woorden, toen zij Hem uitmaakten voor een vraat-en wijnzuiper? Was het iets minder dan gegeseld te worden toen Hij moest klagen: „Hoe lang zal ik U nog verdragen? " Was dit niet het allersmartelijkst voor Hem, dat Zijn eigen discipelen Hem niet begrepen? Hebban de woorden, waarmee Petrus Hem verloochende, Hem niet gestriemd en sneden die niet nog dieper in Zijn vlees? En dan de kus van Judas, de vlucht van al Zijn jongeren in de bange uren van Zijn leven, de spottaal aan de voet van het kruis van degenen die Hem uitdaagden van het hout te komen, de zaligheid der Zijnen prijs te geven en Zichzelf te verlossen gelijk Hij anderen verloste?

Door Zijn striemen is ons geworden, zegt onze tekst. genezing

Genezing, dat is niet maar een verlichting van smart. In het Evangelie als in een gewaad treedt de gestriemde Christus ons tegen als Degene, Die de straf gedragen heeft. In Hom heeft U de enige waarborg, dat de arm des Almachtige de gesel niet eenmaal zal zwaaien tegen U. Als de Heere slaat, slaat Hij raak. Zijn slagen kunnen we niet afweren noch ontduiken. Alleen het tussentreden van de Borg met Zijn „Mijne striemen zijn zijn genezing" zal de opperste Rechter ontwapenen.

Met zelfverbetering, zelfplaging, en zelfkastijding, komen we nooit tot de vrede met God. Met het zwaaien van de geselriem tegen onszelf, tegen onze zonde die we veroordelen, hoe nodig dat mag zijn, komt dc genezing niet. Houd het u voor gezegd, dat er niet staat, dat U door eigen striemen zalig wordt, maar alleen door de Zijnen. De genezing kan dus ook niet liggen in wat U doorgemaakt hebt, in onze boetvaardige tranen, in onze roerende gebeden of in onze godvruchtige gewoonten. Zo komt U nooit tot vrede en zal de onrust IJ blijven kwellen. Alleen door het geloof in de gestriemde Christus, zodat U aan Hem genoeg krijgt in leven en in sterven, wordt de armoede bekleed met een staatsiegewaad en doet de krankheid eeuwige gezondheid aan. Verzegele de Heere de weinige woorden, die toch alles bevatten door Zijn Geest aan de harten, zodat zij ook anderen mogen vertellen en daardoor velen tot heilige jaloersheid worden verwekt: Door Zijn striemen is ons genezing geworden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen