Uit de consistorie

Niet doorgegeven

Ik wist er niets van, hoorde ik onlangs een scriba zeggen in een consistoriekamer. Het ging om een adres van een gemeentelid, dat verhuisd bleek te zijn. Hij was er niet van op de hoogte gesteld. Bij verdere informatie bleek dat het betrokken gezin het wel gezegd had tegen een van de kerkeraadsleden. Deze broeder had er wel melding van gemaakt. De scriba was er niet bij, toen hij de mededeling voor de dienst deed.

Hier was geen boos opzet in het spel om iemand te passeren. Hier was de goede regel niet in acht genomen. Men dient zulke veranderingen schriftelijk te melden. Geen ambtsdrager mag mondeling zo’n bericht in ontvangst nemen, zonder dat hij op die plicht van het gemeentelid wijst. Het is natuurlijk een kwestie van interne werkverdeling in de kerkeraad, hoe de andere broeders, en met name de voorzitter van deze berichten kennis krijgen. Elke kerkeraad kan dat op eigen wijze regelen. Het beste is natuurlijk dit tot een (kort) agendapunt op de maandelijkse kerkeraadsvergadering te maken. De broeders kunnen dan van alle wijzigingen in het adressenbestand kennis nemen en aantekening maken.

Wanneer het gebruikelijk is dat er een agenda van de kerkeraadsvergadering uitgedeeld wordt, kan onderaan van al die mutaties melding gemaakt worden. Zulk een agenda zal in de meeste kerkeraden wel gelezen, en niet uitgetypt worden.

Men moet op dit punt de gemeente opvoeden. Het moet gewoonte worden, dat voorzitter en scriba van adreswijzigingen e.d. schriftelijk in kennis gesteld worden.

Dit lijkt een wat onbelangrijke aangelegenheid. Ik wil haar ook niet tot iets groots opblazen. Toch werkt het onplezierig, als kerkeraadsleden niet op de hoogte gehouden worden van adreswijzigingen. Het kan dan de indruk wekken, dat deze maar voor ꨮ of twee leden van de kerkeraad bestemd zijn, terwijl de andere broeders op dit punt niet meetellen. Niets werkt zo frustrerend als het gevoel dat je eigenlijk maar een werker van de tweede rang bent in de kerkeraad. Allen zijn elkaar gelijk.

Er zou ook nog heel wat te zeggen zijn over het doorgeven van adressen naar allerlei kerkelijke organen. Laat men bij wisseling van personen er toch attent op zijn dat deze wijzigingen van adres direct doorgegeven wordt. Hoe vaak komen mededelingen e.d. niet nog wel een jaar op het verkeerde adres.

Eerlijkheidshalve moet ook gezegd worden, dat van zulke wijzigingen niet altijd nota genomen wordt. Er worden ook stukken verkeerd bezorgd, terwijl de adreswijziging was doorgegeven.

Men begrijpt: het gaat er niet om zondebokken aan te wijzen. Als men er met elkaar maar eens over praat hoe het ’t beste kan. Men moet ook in dit opzicht elkaar tot hulp zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen