DE PASTOR ALS REISGENOOT

Er bestaat tegenwoordig belangstelling voor allerlei vormen van spiritualiteit. Mensen zijn op zoek naar zin en samenhang in hun leven. Zo’n speurtocht wordt vaak meer beleefd als een individueel avontuur met een open eind dan als een ingroeien in een gemeenschappelijke overtuiging. Tegen de achtergrond van deze moderne context heeft dr. H.C. van der Meulen een boek geschreven over geestelijke begeleiding. Al hebben mensen nog zulke verschillende levenswegen achter de rug, dr. Van der Meulen laat zich leiden door overtuiging dat ze allemaal de genade van Jezus Christus nodig hebben. Door heel dit boek heen is de confrontatie te vinden van het moderne levensklimaat met de aloude boodschap van de Schriften.

De auteur neemt de geschiedenis van de ontmoeting van de Emmaüsgangers met de opgestane Christus als leidraad voor werkelijke geestelijke begeleiding. Het gezamenlijk op weg gaan veronderstelt een gezamenlijk vertrekpunt in het gewone leven. Onderweg komt het aan op gesprekken die het hart raken, in de levenspraktijk verankerd zijn en richtingwijzend het Woord van God ter sprake brengen. Het uiteindelijke doel van de reis wordt aangeduid met ‘Jeruzalem’ en de gemeenschap der heiligen. Het is dr. Van der Meulen gelukt de geschiedenis van de Emmaüsgangers te verbinden met de bespreking van een aantal belangrijke deelgebieden van het pastoraat. Het is geen droge beschouwing geworden over geestelijke begeleiding. Het boek straalt een stuk bewogenheid uit en biedt allerlei handvatten voor de praktijk van het pastorale gesprek. De achtergrond en het levensverhaal van de gesprekspartner wordt daarbij volstrekt serieus genomen en met veel respect behandeld. Toch gaat het in geestelijke begeleiding niet slechts om het aanhoren van iemands levensweg. Het komt erop aan dat iemand wordt ingewijd ‘in het leven en het Leven’, p. 81.

Een boek van dit kaliber heeft het in zich om predikanten, ouderlingen en gemeenteleden te brengen tot nieuw pastoraal elan. Ook geeft het in kort bestek een actueel overzicht van literatuur voor wie verder wil kijken. Toch blijven er ook wel vragen over. De geschiedenis van de Emmaüsgangers wordt als leidraad genomen voor geestelijke begeleiding in het pastoraat. Zo ontstaat een ‘model van aanpak’ dat een serie stappen doorloopt van het samen op weg gaan tot het doel bereiken. Maar Christus heeft ook nog hele andere gesprekken gevoerd die niet minder pastoraal van aard waren, maar wel anders van aanpak. Kan één pastoraal gesprek van Christus wel dienen als ‘model’ voor geestelijke begeleiding? Wordt de basis zo niet versmald? Zo vind ik van de confronterende elementen uit de gesprekken van Christus maar weinig terug in dit boek over geestelijke begeleiding. Verder behoeft het geen betoog dat wij geen pastoraat kunnen bedrijven zoals Christus het deed. Toch geloven wij in het gezagvolle handelen van Christus door de ambten (art. 31 NGB). Daarom had ik graag wat meer theologische bezinning op de plaats van ambt en gemeente in de geestelijke begeleiding terug willen vinden in dit boek.

Dr. H.C. van der Meulen, De pastor als reisgenoot. Pastoraal-theologische gedachten over geestelijke begeleiding, Boekencentrum Zoetermeer 2004, 297 blz., €26,50

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen