VERTROUWEN GEVRAAGD

Wie krant, radio en tv volgt op het punt van informatie over de kwaliteit van onze samenleving, wordt er bepaald niet vrolijker op. Wat is er toch mis met de Nederlandse burger, met z’n maatschappij en met z’n overheid? Het lijkt een en al kommer en kwel. Het jongste rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) liegt er niet om: de meeste Nederlanders hebben geen vertrouwen in hun regering, ze zijn pessimistisch over de samenleving en leven vooral met onzekerheid en wantrouwen.

Nu zullen maar weinigen beweren dat er niet alle reden is voor het slinkende vertrouwen. De eerste grote bouwfraudezaak is koud achter de rug of een tweede lijkt er aan te komen. Berichten over de (wan)toestanden in verpleeg-en ziekenhuizen maken veel mensen ongerust. Aangekondigd beleid van de overheid in de strijd tegen terrorisme roept bij menigeen vragen op, terwijl steeds weer (en méér) signalen over de verloedering van de publieke moraal de burger ook nog eens de stuipen op het lijf jagen. En wat te denken van een christelijke minister-president die N.B. van een geestverwant te horen krijgt dat z’n sociaal beleid verre van christelijk is…?

En dan komt er die klap op de vuurpijl: in volle openbaarheid wordt de rechterlijke macht -die pilaar van onze democratische rechtsstaat — te kijk gezet als onbetrouwbare instantie! Er worden zaken ‘onder de pet gehouden’, bewijsmateriaal verzwegen en de leden van de beroepsgroep zouden elkaar dekken ten koste van de waarheid.

Wie houdt er in zo’n cultuur nog de morele moed in? Kun je dan nog tegen je medeburgers met de woorden van de psalmist zeggen: ’Voedt het oud vertrouwen weder…?’

Staat het er met het vertrouwen bij kerkmensen beter voor? Als je het SCP moet geloven niet echt: negen van de tien Nederlanders geeft onze regering een onvoldoende voor het sociaal- economisch beleid. Onder hen zullen toch zeker heel wat kerkmensen zitten..

De vraag naar vertrouwen steekt bij christenen echter een stuk dieper. Dat mag wel blijken uit de mening van de bekende theoloog prof.dr. A. van de Beek, die onlangs te kennen gaf dat gelovigen niet moeten denken dat ze de maatschappij wel kunnen verbeteren. Is dat de stem van de zoveelste pessimist? Ik meen van niet. Het gaat hier veel meer om de visie op mens en samenleving. Wie bij het Woord leeft, heeft weet van de diepe worteling van het kwaad in het menselijk hart en in de door die mens bewerkte cultuur. Lees er psalm 14 maar op na (‘..er is geen mens die goed doet..’)

En toch! Toch zouden we juist als christenen een vertrouwen kunnen uitstralen dat ‘hartveroverend’ is; niet varen op de troebele wateren van de ‘de waan van de dag’ of op het kwaad getij van vele publieke opiniemakers, maar op het enige kompas dat doel en bestemming garandeert: onze Leidsman. Bij alle horizontale roep om ‘sterke leiders’ is Hij, Jezus Christus, ons werkelijke houvast: Hij gééft vertrouwen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen