OCCULT GENEZEN?

EEN PAAR CATEGORIEéN ALS HULPMIDDEL

Wie zich op het terrein van de op de ‘markt’ aangeboden geneeswijzen oriënteert, komt een groot aantal geneeswijzen en diagnostische methoden tegen. In een bibliotheek en op het internet is een massa gedetailleerde informatie te vinden. Ambtelijk Contact is te klein om daar ook maar enigszins een representatieve keus van te presenteren. Liever geef ik wat handvatten, die in het licht van Gods Woord kunnen helpen een bepaalde methode tegen het licht te houden.

Natuurlijk kun je niet zeggen dat alleen voor een christen bepaalde wegen zijn aan te bevelen of juist af te wijzen. Als christen heb je wel een bepaalde achtergrond om te weten hoe je in de wereld staat. De erkenning dat de Here God de Schepper is van hemel en aarde is heel fundamenteel. Hij heeft ons de schepping gegeven om te gebruiken. We leven ervan, we eten en drinken van wat God ons verschaft. We zijn ons er op de bid- en dankdagen voor gewas en arbeid zeer van bewust. Daaronder valt natuurlijk ook wat er aan medicatie en kennis van leven en gezondheid aan de schepping ontleend wordt. We danken er onze God voor! We gebruiken de schepping niet zonder te beseffen Wie dat alles gemaakt en gegeven heeft. Een arts is daarom normaal gesproken iemand die bij de gratie Gods Zijn werk mag doen. Dokter Lucas hoefde zich niet te schamen voor zijn beroep! Juist aan het besef – of het ontbreken daarvan – van de grote Eigenaar van alles herkennen we echter hoe er ook dingen fout kunnen gaan.

VERBODEN TERREINEN

We bidden terecht om Gods zegen over de medische behandelingen en zorg die we ontvangen. Er kan een situatie zijn, waarin een genezer niet samen kan gaan met de hulp van de Here. Bij koning Asa lees je zoiets aan het eind van zijn leven. Na een goed begin heeft hij wegen gekozen bij God vandaan. Hij zocht geen hulp bij de Here, maar bij genezers (2 Kron. 16:12). Er waren immers verboden wegen van genezing en hulp. Dat zijn wegen waarop met name occulte methodes een rol spelen. We bedoelen daarmee dat er middelen en methoden worden gebruikt die machten in, of liever achter, de natuur willen gebruiken waar Gods oude vijand zich sterk mee maakt. We hebben het over waarzeggerij, helderziendheid (en heldervoelendheid, -horendheid e.d.), paranormale wegen van kennis en krachtuitoefening die in de Bijbel thuishoren bij de afgoden. Heel wat Bijbelplaatsen zouden te noemen zijn: Ex. 22:18; Deut. 18:9-14; Lev. 19:26, 31; 20:6, 27. Daar gaat het over het raadplegen van waarzeggende geesten, of geesten van doden. Spiritisme dus, algemeen gebruikt bij de oud-oosterse godsdiensten, en ook bekend bij de Grieken, bijv. het bekende orakel van Delphi. Het gaat ook over toverij, die veelal op genezing gericht zal zijn geweest. De geschiedenis van koning Saul en de waarzegsters in Endor is zeer bekend (1 Sam. 28). Opmerkelijk is dat er bij het raadplegen van haar door de koning een wereld van angst open gaat, en dat hij de volgende dag in de strijd zozeer in de duisternis terecht is gekomen dat hij zelf een eind aan zijn leven maakt (I Sam. 31:4). De verbinding tussen deze verboden ‘helpers’ en woorden als duisternis en benauwdheid, ja zelfs het vervloeken van God, is door Jesaja scherp verwoord in Jes. 8:19-22 en blijkt ook bij Paulus’ ontmoeting met de toveraar Elymas in Han. 13:6-12. Tot in het laatste Bijbelboek blijkt de grote tegenstelling tussen de dienst van God en het rijk van het occulte (Opb. 9:20-21; 21:8; 22:15).

Zelfs de waarzegster in Filippi, die door haar gave ogenschijnlijk prachtig reclame maakt voor de boodschap van Paulus en Silas, wordt ontmaskerd als een instrument van de boze. In de naam van Jezus wordt de demon uit haar gedreven (Hand. 16:16-18). Blijkbaar een terrein waar geen enkel compromis mee kan bestaan. Volstrekt duidelijk dan ook dat magnetiseurs niet over een gave beschikken die bij de Schepper past. Ze hebben spiritistisch contact nodig om hun krachten ‘op te laden’. Als hun gave – wat altijd het geval is – gepaard gaat met helderziendheid om een goede diagnose te kunnen stellen. Dan weten we eigenlijk genoeg. Dan is ook het effect van hun invloed op christenen herkenbaar: weerstand tegen de boodschap van Christus, er niet naar kunnen luisteren, niet goed in de kerk kunnen verkeren. En soortgelijke gevolgen. In pastorale contacten zijn de effecten vaak gesignaleerd. Ik noem van deze categorie niet meer voorbeelden. Er zijn westerse en oosterse varianten op hetzelfde.

‘VERDACHTE’ KENMERKEN

Sommige geneesmethoden dragen een denkwijze uit, waarin aan de Here God geen plaats in zijn eigen schepping gelaten wordt. Er zijn er nogal wat waarbij een grondgedachte evenwicht is. De mens moet in balans zijn met de kosmische krachten die alles beïnvloeden. De gedachtewereld achter de acupunctuur spreekt dan van de chi, de energie die op een mannelijke of vrouwelijke, op de manier van yin of van yang werkzaam is. De hele kosmos, de hemellichamen, het weer, de maatschappij, zullen wegen moeten vinden om in evenwicht te zijn. De ervaren acupuncturist kan de diverse energiestromen door middel van zijn naalden, soms ook met behulp van het branden van een stukje moxa, bevorderen of blokkeren om zo het evenwicht te herstellen. Deze alomtegenwoordige kracht chi is dus het diepste geheim van ons bestaan. Mocht er een god bestaan – even in dit spoor doorgedacht – dan zal ook die god moeten zorgen die balans te bewaken… En God, de Schepper van hemel en aarde? Die past daar niet bij. En wie Hem belijdt heeft ook een probleem!

Een bijkomend element in de acupunctuur is de veel minder besproken diagnostische methode van het voelen van de pols. Die dient niet om de hartslag te controleren zoals een ‘gewone’ dokter kan doen, nee het is een middel dat tientallen diagnoses kan opleveren, en daarmee moet je wel denken aan wat hierboven over waarzeggerij werd gezegd. Een wereld die zeker wel wat voorstelt, maar die voor wie naar de Here luistert verboden is.

De evenwichtsideologie vormt overigens ook de achtergrond van de edelsteentherapie en de bloementherapie. Immers, elke steen heeft zo zijn eigen verbinding met bepaalde planeten en andere hemellichamen. Kosmische energie speelt ook hier op de achtergrond, met de bijbehorende balansgedachten, en een kosmologie die geen Schepper kent, en natuurlijk geen Middelaar. Het is eerder een van de scheppingen van de oude vijand, die de mens van God heeft afgetroggeld, en dat steeds weer opnieuw beoogt. Laten we dus goed weten in wat voor wereld we ons begeven om hulp! En als ambtsdragers attent zijn op zoveel sluipende bedreigingen van de gemeente van Christus.

DENKEN IS NOG GEEN DOEN

De zojuist besproken ‘kosmische’ denkwereld is wellicht minder rechtstreeks occult dan de waarzeggerij en toverij waar ik mee begon. Maar als je weet wat er met je ideeënwereld gebeurt in dit soort complexe systemen – waar dan ook nog waarzeggerij bijkomt – dan wil je er als mens die de Here dient, alleen maar ver vandaan blijven.

Het kan nog een tandje minder. Ik zou bijvoorbeeld de homeopathie geen occulte geneeswijze willen noemen. De theorieën er achter, ontwikkeld door Hahnemann, hebben ook zo’n tendens die voor de Here God als de Schepper weinig over laat. De ‘bereidingen’, op basis van planten of andere stoffen uit de natuur, moeten immers hun werking niet ontlenen op grond van wat God er in gelegd heeft, maar op grond van het proces van verdunnen, dat ‘potentiëren’ heet. Stapsgewijs wordt een tinctuur met (dikwijls) alcohol verdund, elke keer een decimaal minder van de oorspronkelijke stof. De bereiding wordt daar echter niet zwakker maar sterker van. Het tien keer verticaal schudden bij elke stap geeft de kosmische (!) energie de gelegenheid zich aan het medicijn te verbinden en zo werkzaam te maken. Dus hoe minder van de aan Gods schepping ontleende stof in het middel zit, des te sterker de werking. Zelfs als er volgens natuurkundige kennis (de wet van Avogadro) geen molecuul van het oorspronkelijke stof meer in kan zitten, kan het nog een bijzonder krachtig middel zijn. Er zijn nog andere aspecten in deze theorie die ik moet laten rusten. Ook voor wie deze gedachtegang misschien alleen maar raar vindt, is het toch pijnlijk hoe God hierbij uit zijn eigen schepping wordt weg gemanoeuvreerd.

Prof. dr. J.W. Maris (1941) is emeritushoogleraar systematische theologie van de TUA

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen