Het kind zonder bijbel

III

Nabij de stad Gap in den Zuid OoEiteUjken hoek van Frankrijk, ligt een kleila gehucht half verscholen in de boomen en omge-•v^n vam groene en met bloemen begroeide welrien. Ep boven uit rezen de groote Alpen met hun met sneeuw bedekte toppen en woeste rotswanden. De rivier Durance komt onistuünig van de bergen, gestnciomd, en dicht langs het diorp. Het moet een mooi vlek geweest zijn en waarschijnlijk slechts weinig veranderd met den tijd waarvaa ik u aiiu ga veirtellen, ruim vierhonderd jaar geleden.

Te dier tijd verrees boven oe hutten, een huis dat bewocnd was door den heer van de heerlijkheid, een edelman, Farel genaamd. Het kleine dorp wordt nog Les Favelles geheetec., en de overblijfselen van het oude huis, met eljn breed terras en zijn boomgaard, zijn er nog, en geven een uitzicht over het kleine darp er omtóer.

De heer die daar ten tijde van OU'S verbaal woonde, had een vrouw, vijf zonen en een dochter. De namen der jicin, g©r.s waren Daniël, Jami Jacobus, Clauidius, Willem en Walter. Willem, die de jonigu-te , op één ca schijnt ge­ weest te zijn, was geboren in het jaar 14& 9. Uit de beschrijving, d.e ik U gegeven heb, zult U wel dei.^.ken, dat Willems geboorteplaats, een rtistig en vred: g klein vlekje was, waarheen moeite en tumult hum weg nauwelijks vinden komden. Maar in dat jaar (1489) wais het allesbehalve vredig en rustig m d; e bergdorpen van Dauphiné. Gedurende vele eeuwen, is er een arme dorpsbevolking geweest die temi, dden Vlam de Alpen wooade, mog steeds Goas woord in eere hield en tarnen kwam om de.r, Heere c.p een eenvouidiige wijze te öienen. Deze bevolking erkende geen andere goden, dan Giod alleen. Daarom weigerdieoi zij heit brood of de beeldein te aanbidden, gelijk dit gesch.eddie m elk land dat her. omgaf, Zij vertrouwden op den Heere Jezus Clhristus alleen, in het zaligmakem van al hun zonden, .

Deze arme menischen, Wolcenzen genaamd zijn door den paus van Rome en zijia handlangers, dikwijls verviO'lgd geworden. Twee jaar vóórdat W.llem Farel het levenslicht aanschouwde, vaardigde paus Inmooeir.tius VIII een bevel uit, dat het kleme averblijfsel van dit god-dienstige volkje, verjaagd en vernietigd zou worden. „Te wapetn." zeide hij, „en tnap deze ketters onder iS'& a. vioet ate giftiige slangen."

Zoo kwam het, dat in de jaren. 1488 en 1489 de huizen vara Christus kle.ne kudde, werden aangevallen docir een leger van 18.000 mam, aan welks hoofd de legaat des pausen stond. Het arme volk vluchtte en zocht een toevlucht in de holen en kleven, der rotsen, maar werdem door de soldaten van de eene schuilplaats naar de andere achtervolgd. Iedere vallei; ieder bosch werd doorzocht en overal weriden de doc.ae lichamen van de heiligein. achtergelaten cm getuigenis af te leggen Tiam de schrikwekkende goddeloosheid van hem die zichzelf de plaatsvervanigier vam C^rieitus op aande noemde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen