Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ware geschiedenis van Willem Fare!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ware geschiedenis van Willem Fare!

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

16

Het zijn een paar arm^e dienst, knechten op een zoldertje van de groote stad Parijs geweest, die nu de onderwijze; s van den jongen doctor geworden waren. (Want Willem werd in deze jaren doo; or in de letteren, en kclor in de filosofie aan één van de voornaamste afdeelingen der universiteit van Parijs), Maar deze verscholen en verachte meüschen hadden met hem gesi, roken over de waardij van, het kruis van Christus en deze gesprekken zijn door God gezegend en als een lichtstraal gebruikt om hem de oogen te openen. En die eene straal uit de heerlijkheid Gods had alles elders donker en vaag voor hem gemaakt; die wondervolle schat van de liefde Gods was h€t eenige dat van nu aan waarde voor zijn gedachten en wenschen had. Als hij dat, waarnaar de engelen begeerig zijn in te zien, maar ieeren mocht, dan zou al het geleerde van de doctors van Parijs als m«st en drek voor hem zijn. De waardij vsn den dood van Christus! Hebt gij heir Ieeren kennen iezer? de waardij van dat dierbare bloed van den Zone Gods?

Het zou blijken dat het nog eer.igen tijd zou duren voordat Willem zijn hart voor meester Faber uitstortte. Maar intusschen steeg zijn achting voor zijn ouden meester dagelijks. , , Aangezien mee& 'ev Faber veel geleerder was dan alle doctors van Parijs", zegt Farel, „werd hij om die reden door hen vervolgd; ik begon nu de gemeniteit van die doctors in te zien en had die actiting voor hen niet meer die ik gehad had".

En daar die arme afgodendienaar meesi'er Fabsr, aldus de oorzaak v, ? as dat ik afhield de doctors te ver teeren, zoo ook bracht hij mij door zijn woorden af van de valsche gedachte dat ik iets voor God verdienen kon".

Ja het was deze kwestie die Wilkm gedurende drie jaar en meer had verbaasd doen staan. Want als de dood van Christus, — en die alleen — den zondaar die in Hem gelooft, zaligmaakt, welke waarde dan hebben '= menschen werken, zijn berouw, zijn gebeden en zijn aalmoezen? Welk antwoord zou - mees'er FaSer daarop geven?

„Hij zeide', aldus deelt Willerr. Farel ons mede, „dat wij geen enkele vei dienste hebben, alles is door Gods genade en zuivere barmhartigheid en geschonken aan hen die niets verdienen. En dit nu geloofde ik, zoodra hij bet mij zeide.

Ja, meester Faber ook, „die arme afgodendienaar", maakte melding van het Evangelie. Hij had deze dingen in zijn Commentaar op de Zendbrieven van Paulus in bet jaar 1512 reeds neergeschreven. Maar het was een boek dat maar weinig gelezen weid. E.n wat het onderwijzen in deze dierbare waarheid betreft, meester Faber schijnt deze in zijn hart verborgen te hebben gehouden, half begraven onder een stapel van heiligen vereering en afgoderij.

Dit schijnt voor ons moeilijk te verstaan, maar het verstand van den gevallen mensch is een vreemde verbo: genheid. Gelijk de man die de menschen eerst als boomen zag wandelen, zoo nnoet meester Faber de eerste aanraking van Chris'us gevoeld hebben. Het licht had flauwtjes ill zijn ziel geschenen, om bij een tweede aanraking grooter •en duidelijker te worden. Hiervan ga ik u nu spreken.

„Iemand", zegt Farel, „voor wien ik God dank, sprak tot mij over de godsdienstige plichten, dat wij God a-lleen aanbidden zullen. Geen heiligen, geen beelden, geen engelen. God al-' leen. En toch was meester Faber druk bezig de legenden te schrijven van de niet meetellende heiligen. En toen het jaar 1519 aanbrak, publiceerde hij de le{, enden van alle heiligen voor lederen dag van Januari.

En toen Februari kwam, werden de legenden van de Fe-'oruari-heiiigen ook gepubliceerd. Maar Maart kwam en ging voorbij maar geen legenden verschenen. Een verandering, e'ven plotseling als buitengewoon, was den ouden professor overkomen. Het bleek dat onder zijn inspannenden arbeid, de hai'd van Christus opnieuw zijn vaag ziende oogen hadden aa.n geraakt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 november 1945

De Banier | 4 Pagina's

Ware geschiedenis van Willem Fare!

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 november 1945

De Banier | 4 Pagina's