GERRECHTIGHEID VERHOOGT EEN VOLK

Na de bezettii g openbaart zich een diep verval onder ons volk. Hier op alle terreinen des levens is dit droeve verschijnsel waar te nemen. Ook de rechtspleging is verre van wat zij diende t'e zijn. Het recht wordt niet naai behooren gehandhaafd. Toen wij onder het Duitsche geweld gebukt gingen, klaagde men terecht steen en been over de verregaande rechteloosheid, waaronder wij toen verkeerden. Doch ook thans heerscht er maar al te veel rechteloosheid. Dit kan en mag niet worden gedoogd. Gevoelens van haat en wraak mogen niet de heerschappij voeren. Eene snelle en rechtvaardige rechtsbehandeling dient ook ten aanzien van politieke gevangenen te worden betracht. Het gaat niet op, dat dezen maanden achter elkander veelal onder ongunstige omstandigheden in voorarrest worden gehouden. Sommigen hunner zelfs hebben al gcruimen tijd opgesloten gezeten zonder dat zij behoorlijk ondervraagd zijn geworden; anderen hunner hebben niet of hoogst moeilijk dien rechtsbijstand kunnen bekomen, dien zij begeerden. Dat zijn toestanden, welke bij de nazi's schering en inslag waren, doch die ten onzent niet mogen worden geduld. En kan eene snelle berechting van wege het groote aantal der politieke gevangenen niet plaatsvinden, dan is het plicht, dat hun verblijf in gevangenissen en kampen aan den eisch van gerechtigheid voldoet. Alle wreedheid worde hierbij geweerd. Alle willekeur dient beslist te worden vermeden. Elk gevoelen van haat of wraak behoort achterwege te blijven.

Nu heeft de regecring besloten een radicale schifting onder de politieke gevangenen te houden, daardoor zullen vele politieke gevangenen onder bepaalde voor­ waarden in vrijheid worden gesteld.

Wij juichen dit toe, al willen wij allerminst dat misdadigers ongestraft zullen blijven. In geenen deele. Het recht dient zijn loop te hebben, doch dan dient ook niets dan het recht te worden betracht en diegenen niet maanden en nog eens maanden achter slot en grendel opgesloten gehouden te worden, die zulks niet verdienen. En van dezulken zijn er niet weinigen.

Hierbij komt nog dat niet minder dan omstreeks 20.000 kinderen hierbij betrokken zijn. Hun ouders werden na de bevrijding in arrest gesteld en zij zelf werden in kampen en tehuizen ondergebracht en zwerven overal rond. Heel vaak ontbreekt het daarbij zelfs een behoorlijke verzorging. Sommige hunner dreigen — volgens bij ons ingekomen berichten — weg te kruipen. Hun heimwee naar het ouderlijk huis vergalt, hun het leven. Welk een gezindheid moet er bij die kjjideren ontstaan! Wat moeten zij van de huidige maatschappij denken? Wat moet er van hun opvoeding terecht komen? Velen hunner hebben niets misdaan. Zij zijn tijdens de bezetting nooit lid van eenige jeugdorganisatie geweest. Hiermede dient toch rekening gehouden te worden. Te meer nog, daar, willen hunne grootouders zich over hen ontfermen, dezen hen meermalen niet dan met veel moeite bij zich in huis kunnen opnemen. Hiervan zijn ons frappante voorbeelden bekend.

Alles tezamen in aanmerking genomen is het noodzakelijk, dat hierin verandering wordt aangebracht. Ook ten dezen geldt het, dat gerechtigheid een volk verhoogt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen