Ware geschiedenis van Willem Farel

33

Wat gebeurde er intusschen met den bisschop van Meaux? Hij luisterde met vrees naar de bschuldigingen en doeigementen van het parlement en de mannilcen. Hij wist zeer goed, hoe meester Faber nauwelijks aan het vonnis om levend verbrand te worden, ontsnapt was; wie kon het lot voorzien, dat over Lodewijk Borgam hing indien hij opnieuw in de handen van Biédier zou vallen. Wat moest hij doen? Aan den eenen kant ongenade en brandstapel; aan de andere zijde, mijter en troon, de gurst van het hof en parlement en de achting van allen, die den paus als hun meester erkenden. Zou hij • Christus verloochenen? Satan fluisterde hem in, dat er een mid'denweg was. Hij Ihoefdehet

Evangelie niet prijs fce geven, maar hij korj uitwendig Borne tevreden stellen. Hij kon twee heeren dienen en dit nu besloot hij te doen. Hij zeide, dat hij Luthers geschriften zou prijsgeven en toestaain, dat de maagd zou worden aangebeden. „Ik kan het volk altijd zeggen, dat het door Christus alleen is, dat zij macht kan hebben om te helpen"', zei hij tot zichzelf. Maar zou hij ook zijn goede vrienden, meester Faber en de Roussels opgeven? Het was Satan opnieuw, die de laffe verontschuldiging ingaf dat, wanneer hij ze uit Meaux zou verbannen, zij het licht slechts elders heen zouden d/.agen en zoodoende zou hij de zaak van het Eiv«mgelie dienen. Zoo keerde een bedriegelijk hart dezen armen man af. Op den vijftienden Octobfr 1523 publiceerde hij drie orders. Ten eerste, dat voor de dooden moest gebeden worden en dat de maagd en de heiligen aangebeden moesten worden.

Ten tweede dat niemand Luthersche geschriften koopen, leenen of lezen mocht of in het bezit er van mocht zijn. Integendeel, zij moesten verscheurd, dooir den wind verspreid of verbrand worden. Ten derde dat de leer van het vagevuur moest onderwezen worden. Een maand later verbood hij de priesters van Meaux om toe te staan dat de Lutheranen predikten. De predikeis van het Evangielie werden dit keer Lutheranen genoemd, hoewel, zooals wij gezien hebben, Farel het Evangelie duidelijker ken.de dan Luther gedaan had- Ja zelfs had Farel tegen de Luthersche dwalingen gepredikt. In Januari daaraan volgend, kondigde de bisschop af, dat de beelden geëerd moesten worden. De eerste president van het parlement en een lid van den raad Ver jus, ging naar Meaux om de handelwijze van den bisschop na te gaan. In hun tegenwoordigheid had hij gepreekt tegen de nieuwe kettern. Zij keerden gehe^el over den bisschop tevreden, naair Parijs t*rug en de eenige straf, hem voor zijn overtredingen die hij begaan had, opgelegd, was een betaling van een zware boete. Hun volgende aanval was op meester Faber gericht, die zicta nog steeds in Meaux ophield. Maar de koning stond ten tweede male op om hem te verdedigen. Hij respecteerde zijn geleerdheid en verachtte de monniken en doctoren om hun onwetendheid die zij in hun argumenten tegen hem betoond hebben. Daarom werd meester Faber opnieuw met rust gelaten. Hij kon weliswaar niet in het openbaar te Meaux prediken maar hij onderwees in het geheim en trachtte zichzelf gelukkig te maken door het zien, dat menige ziel tot den Heere bekeerd werd. Maar zijn consciëntie verweet hem soms, als hij dacht aan Lodewijk Berquins gevangenschap en aan Farel, die stoulmoediglijk alle gemeenschap met Rome iverbro. ken had. Toch was meester Faber getrouw in wat hij omderw^es. In tegenstelling met den. bisschop mogen we van hem gelooven dat hij een getrouw, maar zwak dienstknecht des Heeren was dien hij werkelijik liefhad.

XV

Geen vaste woonplaats Keeren we nu naar Willem Farel terug. Met een gevoel van vrees, vernam zijn familie, dat hij op weg naar huis was. De berichten over zijn vreemde gedragingen te Parijs en te Meaux hadden hun laag bereikt voordat hij aankwatn. En nu was hij weer eens in de oude woning in hun midden. De groote Alpen, de diepe groene valleien, de bergdorpen, rond hem, alles was als in de oude tijden; maar bij hem was alles veranderd. In zijn geliefde Dauphiné zag hij alleen maar de zielen, die in duisternis zonder de kennis van Christus verloren gingen.

(Wordt yervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen