Ware geschiedenis van Willem Farel

43

XIX Een afgod verdronken en een heilige verbrand. Dit alles en veel meer marteling en vervolging vond in Frankrijk gedurende het jaar 1525 plaats. Onderwijl had Willem F.nrel de eerste drie maanden van dat droeve jaar in het stadje Montbéliard ongedeerd gepreekt.

Maa. hoewel het niemand was foe, gestaan Farel te grijpen, beteekende dit niet dat de ijver der priesters er minder om was. Zij deden hun best Farels werkzaamheid te hinderen, en verzetten 2)ch er tegen en deden wat zij konden om. waar maar aanbidders konden gevonden worden, den afgodischen eeredienst in stand te houden.

De paapsche kantons in Zwitserland zonden ook boodschap­ pers naar Hertog Ulrich, teneinde hem te bewegen den ketter Farel, , .die den vrede der kerk verstoorde", te verbannen. Doch de hertog weigerde zulks te doen. Zoo ging het vroege voorjaar van 125 voorbij, en Farel ging. voort met prediken.

Doch op zekeren dag, waarschijnlijk in Maart 1525, gebeurde het dat de priesters van Montbéliard ter eere van St. Anthonyeen processie hielden. Twee priesters, die het beeld van den , , heilige" droegen, liepen voorop, door andere priesters in schitte. rende kleedij. door koorzangers, jongens en meisjes in verschillende kleuren, die vaandels, kan. delaren en bloemen droegen, gevolgd. Toen zij de brug van de Allan passeerden, stond er een man voor hen; die roode baard en flitsende oogen, waren welbe. kend in het stadje. Hij trad voor. uit nam het beeld van de schou. ders der priesters af en slingerde het over de brug in de rivier. ., Arme afgodendienaars", zei Farel. , , wilt ge u nimmer van uw afgoderij bekeeren? "

De priesters en het volk ston. den stom van verbazing; maar een paar oogenblikken later renden zij op Farel toe. Op datzelfde moment werd er een geschreeuw gehoord dat er een draaikolk in de rivier zichtbaar was en dat het beeld verdronk. Aller oogen wa. ren nu gericht op het stroomende water. En toen zij zich weer naar Farel keerden om hem te grijpen, was hij verdwenen; hij was weggewandeld, zonder dat iemand de hand aan hem sloeg. De heftig, heid der priesters en der gezanten van de Zwifsersche kantons, schijnen eenigen invloed op Her. tog Ulrich gehad te hebben. Farel werd spoedig uit Montbéliard verbannen, hoewel de hertog, die zijn goedkeuring over zijn ver. banning gaf. Farels vriend bleef. De priesters waren sterk genoeg om een sterke partij tegen hcj Evangelie op te hitsen, maar het Evangelie kon niet, zooals Farel. verbannei. worden; en zelfs tot op den huidi.gen dag was het pausdom niet in staat Montbé. liard weer in bezit - te krijgen.

Farel schijnt eerst naar Bazel gegaan te zijn, naar zijn vriend Hausschein, maar mocht daar niet blijven. Wij hoeren weer van hem in de kronieken van iWetz. S'nds hét begin van dat jaar werden de dienstknechten Gods in die stad verschrikkelijk vervolgd. In Januari was een getrouw pre. dikant van het Evangelie, Chatelain genaamd, door den kardi. naai van Lorraine gegrepen. Deze Chatelain was een priester en monnik geweest, maar had de kleeren die hij toen droeg, nog niet afgelegd. Hem werden deze , .heilige kleeren" zooals ze genoemd werden, afgestroopt, en zijn vin, gers met een stuk glas afgeschrapt, ..opdat hij niet lan, ger de macht zou hebben tot offeren, wijding en zegenen, welke macht hij ontving bij de zalving der handen". Hij werd verbrand in de straten van Metz. En de oude kroniek van Juni 1525 luidt als volgt:

.jOngeveer ten tijde van het feest van St. Barnabas keerde er een zee.- jeugdige Kanunnik.meester. Pieter genaamd, van de kathedraal van Metz terug. Hij bracht met zich mee een grooten doctor, zeer geleerd in wetenschap, genaamd meester Willem, die de leer van Luther hield. (Wij weten dat dit niet geheel juist is). De kroniek gaat dan voort en beschrijft dat meester Pieter eischte dat hem en meester Wil. lem een verhoor zou worden afgenomen, maar zijn verzoek kon met ingewilligd worden. Integendeel, hij zag dat hij en zijn vriend in gevaar verkeerden van gegre. pen en onmiddellijk gevangen ge. zet te worden. Daarom verlieten zij een paar dagen vóór den St. johannesdag Metz met spoed en lieten hun paarden, uit vrees van ge.irrepen te zulten worden, den hceJen nacht galoppeeren.

(Wordt vervolga)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen