DE WET GODS

Staatkundig Gereformeerd

DE WET Er gaapt tusschen de opvattingen inzake de handhaving van de Wet Gods door de Overheid een diepe kloof tusschen de A, R.P. en de S.G.P. Wij oordeelen het noodig ter verdediging en verheldering van het standpunt van de S.G.P. daarop nog.eens de volle aandacht te vestigen, te meer, daar sommige woordvoerders der A.R.P. nog maar steeds voortgaan met te beweren, dat de S.G.P. een scheurpartij is, welke geen gegrond rechtsbestaan heeft. Ter . zake dan.

Het A, R. program stelt, dat de Overheid Gods Wet heeft te handhaven in den zin van de algemeene zedewet. Dat der S.G.P, daarentegen verklaart, dat de Overheid van Godswege verplicht is de Wet der Tien Geboden te mainteneeren. Dr. Kuyper, die op de samenstelling van het A.R. program zulk 'n machtigen invloed heeft uitgeoefend en daarvan een nadere uiteenzetting heeft gegeven, heeft te dien opzichte geschreven op blz, 222 van „Ons Program":

M Zij, de overheid, heeft haar eigen roeping en eeretaak en voor die eigenaardige roeping is haar een eigen terrein, een eigen levenssfeer en m die sfeer ter doelsbereiking een eigen instrument aangewezen. Vandaar dat haar standpunt geen ander mag noch kan zijn, dan het standpunt der wet, en, wijl zij niet uit eigen hoofde, maar bij de gratie Gods regeert, van de Wet Gods". Had Dr. Kuyper het daarbij gelaten GODS en ons geen nadere verkleiring van de A.R. zienswijze geboden, daji zouden wij daarmede vrede kunnen hebben, verstaande onder de wet Gods, waarvan Dr, Kuyper sprak, de Wet der Tien Geboden. Maar Dr, Kuyper heeft daarvan een nadere verklaring gegeven, waarin hij in flagranten strijd daarmede gezegd heeft:

„Met „Wet Gods" bedoelen wij intusschen niet „de wet der tien geboden" in formeelen zin, maar de „algemeene zedewet", die vóór den val in zonde den mensch was ingeprent, en ook na dien val, hoezeer ook verzwakt, nochthans zoo scherp, zoo sterk en zoo duidelijk zelfs bij de meest verwilderde volken en bij de meest ontaarde personen spreekt, dat Paulus getuigen kon: De heidenen, de wet niet hebbende, zijn zichzelven eene wet, als die betoonen het werk der wet geschreven in hunne harten, hun geweten mede getuigende en de gedachten onder elkander hen beschuldigende of ook ontschuldigende".

De voorstelling, welke Dr, Kuyper in dit citaat van den staat der rechtheid heeft gegeven, is niet naar den Woorde Gods, Gods Woord leert toch niet, dat de Heere in het hart des menschen een algemeene zedewet heeft ingeschapen, maar dat Hij in diens hart dezelfde wet heeft ingeschapen als Hij later op de Sinaï op de twee steenen tafelen heeft gegeven. Het is die wet, waarin de Heere eischte Hem lief te hebben boven alles en zijn naaste als zichzelf.

Wij merken dit slechts terloops op. Wij kunnen er in dit artikel niet nader op ingaan, het zou dan te lang worden en ons bovendien te ver afvoeren van de questie, waarover wij willen schrijven.

De questie, waarover het hier gaat, is, dat het A.R. program stelt, dat de Overheid niet geroepen is om de Wet der Tien Geboden te handhaven maar zïich naar de algemeene zedewet heeft te richten.

Dr. Kuyper laat ons op dit punt niet in het onzekere. Hij schenkt hier klare wijn. Hij wijst met stelligen nadruk af het standpunt der Tien Geboden, Hij schreef toch in „Ons Program" paragraaf 63, blz 263 en 264: „Men erkenne dan, dat de overheid wel voor de natuurlijke, maar (althans rechtstreeks en anders dan door persoonlijke consciëntie) niet voor de geopenbaarde godskennis verantwoordelijk is en winde er dan ook geen doekjes om, dat de overheid niet formeel als de handhaafster van de Sinaïtische Geboden, maar wel als handhaafster van die diepere zedewet heeft op te treden, die, naar luid Romeinen II, aan aller consciëntie ten grondslag ligt en, in de Tien Geboden slechts met Goddelijke zekerheid bevestigd, met liet oog op het evangelie verscherpt en naar Israels behoefte is uitgedrukt". En niet alleen Dr. Kuyper heeft aan het antirevolutionnair program zulk een uitlegging aan ons geboden, maar ook al de vooraanstaande leidslieden der A, R, P. hebben het program in gelijken zin als Dr, Kuyper opgevat en verklaard. Zoo deed Mr. H. de Wilde in zijn werk „De Antirevolutionnaire Partij en haar Program van Beginselen"; zoo deed Dr. H. Colijn in zijn onderscheidene geschriften en redevoeringen.

Uit al die geschriften komt telkens weef duidelijk aan den dag, dat het standpunt, dat door de A.R.P. ingenomen en in haar Program van Beginselen beleden wordt, is, dat de Overheid niet de Tien Geboden, maar de algemeene zedewet heelt te handhaven.

Hoe zeer wijkt de A.R.P. daarmede af van hetgeen Calvijn eenmaal heeft geleerd en de oude gereformeerde kerken van onderscheidene landen in, hunne belijdenisgeschriften aangaande roeping en taak der Overheid hebben beleden. Deze alle spraken als hunne vaste, op Gods Woord gegronde, overtuiging uit, dat de Overheid tot dure plicht heeft Gods Wet, namelijk die der Tien Geboden, te handhaven en deze als regel voor haar regeeringsbeleid had te stellen. Onmiskenbaar vertoont 't A.R, program in dit zoo gewichtige punt een neo-gereformeerd karakter, hetwelk vierkant in strijd is met de uitspraken van Calvijn en al de oude gereformeerde Hervormers en de belijdenisgeschriften hunner kerken. En dit niet alleen. Indien de wetten niet gegrond zijn op de Tien Gebo- den - zoo vragen wij - wat zijn zij dan anders dan inzettingen van menschen, wat anders dan politie-maatregelen, die de Goddelijke autoriteit missen? Wat anders dan producten van menschelijke willekeur? ,

Het groote onderscheid, dat er in dezen bestaat tusschen de beginselen van onze gereformeerde vaderen en de opvattingen, welke het A, R. program huldigt moet een ieder wel in het oog springen. Het zijn twee geheel verschillende standpunten, welke in aard en wezen lijnrecht tegenover elkander staan. Het eene laat zich met het andere onmogelijk verdragen.

Hetzelfde moet men, indien men de zaak onbevangen beziet, eveneens constateeren ten aanzieen van de A.R. beginselen en die der S.G.P. De S.G.P.-er toch trekt in deze eensgezind met de vaderen op, de A.R. stelt zich daartegen. De eerste belijdt met de vaderen, dat de Overheid de Tien Geboden heeft te mainteneeren en zich in haar regeeringsbeleid daarnaar heef te richten, de laafete verwerpt zulks nadrukkelijk en stelt daarvoor het standpunt van algemeene zedewet in de plaats en is daarmede in revolutionnaire wateren verzeild geraakt. Hierin ligt geen gradueel, maar terdege een principieel verschil. Mr. Heemskerk was zoo eerlijk, dit rondweg te erkennen. Nochtans zijn er nog tal van woordvoerders onder de A.R., die het liedje zingen, dat er feitelijk geen wezenlijk verschil tusschen de A.R.P. en de S.G.P. bestaat en dat de S.G.P. deswege niet anders dan een scheur-

partij is. Hoe dezulken dat met kennis van de waarheid kunnen en durven bestaan is ons een raadsel, tenzij wij moeten aannemen, dat deze het met de waarheid niet nauw nemen én de kiczersvangst het eigenlijk doel van hun'spreken en schrijven was. Ev^enzeer is het ons onverklaarbaar dat er nog zoovelen zijn, die zeggen, dat zij zich overeenkomstig de Heilige Schrift en de belijdenis der vaderen willen gedragen, met de kennis van de waarheid, nog in het A.R. kamp verwijlen. De A.R. wijken in theorie en in practijk toch zoo zeer af van de leer en belijdenis der godvreezende vaderen; gelijk ons daarvan in dit artikel een sprekend bewijs - er zijn er veel meer te leveren - geleverd is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen