DE OUDERS en de Vaccinatie

Een tweede vraag, die alsnog door ons beantwoord moet worden, is, hoe de ouders, die met de inentingswet van 1939 te doen krijgen, zich daartegenover hebben te gedragen. Ook deze vraag wenschen wij te be­ z antwoorden.

o Degenen, die kinderen beneden één aar hebben, wordt ter hunner woing Model No. 1 Artikel 2 Inentings­ m et 1939 bezorgd, welke als volgt luidt; t

Ondérgeteekenda herinnert U er an dat de Inentingswet 1939 U ver­ w licht voor hetzij het onder k w ouderlijke macht (voogdij) staan­ s e kind , , geboren te l oen inenten legen pokken en het door den geneeskundige af te geven bewijs van dei inenting over te leggen ter gemeente-secretarie, hetzij e verklaren, waarom U het kind iet laat inenten, welke verklaring oet worden gesteld op een daartoe osteloos ter gemeente-secretarie verkrijgbaar formulier. Strafbaar is wie aan deze verplichting niet voloet".

De Burgemeester

Achter genoemd formulier is tevens de Inentingswet 1939 afgedrukt. Moge iemand door de lezing van die wet onder den indruk komen, dat hij door di^ wet gedwongen kan worden om zijn kind te laten inenten, dan vergist hij zich ter dege.

Die wet zelve verplicht niemand om op zijn kind de gevaarlijke kunstbewerking der vaccinatie te laten toepassen, wel Verplicht de wet, om, in geval men zijn kind niet wil laten inenten, daarvan een verklaring aan den Burgemeester van de plaats zijner inwoning te doen toekomen, In zulk een door hem onderteekende verklaring moet hij de redenen opgeven, waarom hij zijn kind niet wenscht te laten inenten. Deze redenen kunnen van medischen aard zijn, bijvoorbeeld, dat hij zijn kind daarvoor niet geschikt acht of ook op gewetensbezwaren berusten. Zijn de bezwaren van medischen aard, dan geeft men voorzien van een doktersbewijs den Burgemeeser daarvan kennis. Heeft men gewetensbezwaren, dan stelt men den Burgemeester Cr made in kennis dat men zich om die redenen niet verantwoord • acht zijn kind te laten vaccineeren.

Zulk een formulier, waarin men zijn verklaring aan den Burgemeester kenbaar maakt, is zooals reeds uit het te huis ontvangen Model 1 Artikel Inentingswet 1939 valt te lezen, kosteloos aan de) gemeente-secretarie te verkrijgen. Op zulk een formulier vult hij dan zijne bezwaren in, onderteekent ze eigenhandig en zorgt er voor, dat het alsnog ingevulde Formulier bij den Burgemeester ter plaatse bezorgd wordt. In vele gevallen heeft daarmede deze zaak zijn beslag genomen en is zij daarmede geheel in orde.

Echter-heeft de Burgemeester het recht om, indien hij met de bezwaren geen genoegen neemt, den hierbij betrokken persoon persoonlijk op te roepen en in '+ bijzijn van een dokter nader in te lichten, of te onderhouden.

In geval men opgeroepen wordt, dan heeft men zich onvoorwaardelijk bij den Burgemeester te vervoegen. Men heeft dan te gaan, tenzij men door ziekte of andere wettige reden verhinderd is om op bepaalden dag en uur bij den Burgemeester te verschijnen. Is het alzoo gesteld, dan geve men den Burgemeester daarvan tijdig en op een behoorlijke wijze kennis. Is iemand in dezen nalatig, zoo is hij strafbaar, want hij is in elk geval verplicht om voor den Burgemeester na gedane oproeping te verschijnen. Niemand onttrekke" zich dan ook moedwillig aan deze bij de wet gestelde verplichting, Doet hij dit wel, dan vergrijpt hij zich aan de wet, handelt hij beslist verkeerd en zal de gevolgen van zijn verkeerde en ongeoorloofde wetsovertreding zelf hebben te dragen.

Bij zijn verschijning voor den Burgemeester of diens ambtenaar — de Burgemeester kan zich door 'n ambtenaar laten vervangen, moet volgens de wet ook een geneeskundige aanwezig te zijn. De opgeroepene zelf kan niet gedwongen worden om te spreken. Hij behoeft geen nadere uitlegging van zijne veffklaring te ge ven. Hij kan zelfs volstaan met te verklaren, dat het tegen zijn zin is, dat zijn kind ingeënt wordt. Geen vader, moeder of voogd toch kan gedwongen worden, dat het kind tegen zijn zin of haar zin gevaccineerd wordt. Dit bepaalt de inëntingswet toch nadrukkelijk, hetgeen, zooals L!? ., ^^^ . ^®f^^^ artikel overvloedig blijkt, minister van den lempel bij herhaling verzekerd heeft.

Wat heett de opgeroepene bij zijne verschijning bij den Burgemeester darn eigenlijk te doen. Hij beeft zich aan een zekere toetsing te onderwerpen, zooals ds. Zandt in zijn Kamerrede m 1939 zeide, waar hij het navolgende sprak: „En als hij dan op het gemeentehuis is aangekomen, wat moet hij daar dan doen?

De Burgemeester en dokter gaan hem toetsen, waarom hij aan de theorie van Jenner niet de noodige eier bewezen heeft en hem een soort van vermaning toedienen, dat hij toch de onfeilbaarheid van Jenner en zijn aanhang in geenerlei twijfel heeft te trekken en zij zullen pogen hem alzoo te overreden om zijn kind alsnog

fe laten vaccineeren. _ De vader zelf is met verplicht eemge uiteenzetting of nadere verklaring of zelfs eenig antwoord te geven, Dit wetsontwerp verbiedt toch, dat er eenigeriei directe of indirecte dwang wordt uitgeoefend. Slechts heeft de vader aan te hooren. wat Burgemeester en dokter hem te zeg gen hebben".

Zoo is het metterdaad met de verschijning voor den Burgemeester gesteld. De Minister heeft dit ook niet ontkend. Trouwens hij zou het ook niet hebben kunnen ontkennen, want alzoo en niet anders bepaalt het de ''^et.

Heel die verschijningsplicht heeft dan ook werkelijk niets om het lijf. Voor zoover ons bekend is, wordt een bezwaarde, die langs wettelijken weg zijn bezwaren tegen de vaccinatie bij den Burgemeester heeft kenbaar gemaakt — zelfs als hij niets anders heeft medegedeeld dan dat het beslist tegen zijn zin is, dat het kind ingeënt wordt — verder ongemoeid gelaten. Tenslotte kunnen ' toch noch de Burgemeester noch de geneesheer er iets' aan doen, indien de vader of voogd bij zijn verklaring volhardt, dat het tegen zijn zin is, dat het kind ingeënt wordt, In zulk een geval kan en mag er niet tot de vaccinatie worden overgegaan, daai de wet dit nadrukkelijk verbiedt.

Wordt een gewetensbezwaarde echter wel opgeroepen, dan make hij den gang naar het gemeentehuis en zette hij op een nette en behoorlijke wijze zijn bezwaren uiteen. Mag hij daarbij in Gode's kracht gaan, dan zal hij wel gewaar worden, ' dat de Heere hem in die ure geeft te spreken. Hij zal dan den toets gemakkelijk en volstandig kunnen doorstaan, Ook als er geen directe gewetensbezwaren tegen de vaccinatie bij den opgeroepene bestaan, is het geraden, zijne bezwaren van welken aard, bij voorbeeld van geneeskundigen aard, op een gepaste wijze bedaard bloot te leggen, ^

Van de oproepingen hebben wij echter nooit gehoord. Ons althans is geen enkel geval bekend, dat iemand, die zijn bezwaren langs wettigen weg kenbaar gemaakt heeft, bij een Burgemeester heeft behoeven te verschijnen. Ware het anders, zulk een onderhoud zou waarlijk niet malsch zijn, indien Burgemeester en geneesheer beide vurige vaccine-aanbidders waren. Welke vreeselijke schrilrbeelden over pokken-epidemieën zouden daarbij allicht niet ten tooneele gevoerd worden! Welke harde verwijten zou de vader te hooren krijgen, indien hij op zijn stuk bleef staan! In welk een ergerlijke plagerij zou zulk een toetsing al niet kunnen ontaarden!

Het doet ons dan ook groot genoegen en dit is bovendien buitenge-^„^^ verstandig, dat er met een verklaring, die langs wettigen weg is ingediend, volstaan kan worden. Daarom late zich ook niemand door je inëntingswet van 1939 op het dwaalspoor leiden. Die wet verplicht ^^ dwingt niemand om zijn kind te j^ten inenten. Al zijn er, gelijk ons gebleken is, door die wet in den . . . .. waan gebracht, dat zulks wel zoo is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen