De onmacht van het Humanisme

Wat is geworden van de leuzen, welke de humanisten tijdens en na de oorlog hebben aangeheven? Volgens die leuzen zou voortaan de veiligheid en bet brood voor elk volk en voor elk mens verzekerd worden, zou elk volk over zijn eigen levenslot naar zijn eigen keuze te beschikken hebben, zou alle tyrannie voor goed van de aardbodem verbannen zijn, zou de wereld met onderling overleg door de rede des mensen opperbest bestuurd worden. Daarvoor kwamen wereldmachten te Yalta, San Francisco en Potsdam in conferentie bijeen. Daarvoor werd de Organisatie der Verenigde Naties opgericht. Daarvoor vergaderden de machtigen der aarde te Parijs, te Londen en nogmaals te Parijs, Daarvoor volgde de ene bespreking na de andere, hield men in de onderscheidene Parlementen de ene redevoering op de andere. God noch zijn gebod had men daarbij van node. De humanisten, die zich thans bij voorkeur allen als democraten bij ons aandienen, zouden het alles zelf wel opknappen. Zij zouden de leuzen in een baerlijke werkelijkheid omzetten. En wat ziet gij? Dit, dat er na ruim twee jaren van al die leuzen geen enkele dn vervulling is gegaan. Honderdduizenden vrouwen wachten in Duitsland op de dag van heden nog steeds op de terugkeer

van hun mannen uit de krijgsgevangenschap; honderdduizenden moeders zien eveneens aldaar in grote spanning en vrees naar de komst hunner zonen uit, vaii wie de meesten hunner zelfs nooit enig bericnt gewerd. Millioenen mensen verkeren in allerlei gebrek tot in dat van het dagelijkse brood toe. Hele volken worden in tyranmie onderdrukt. Over hun levenslot beschikken niet zij, maar degenen, die hen wreed onderdrukken. En wat het onderling overleg door de rede des mensen betreft — daarbij valt ruzie op ruzie, tweespalt op tweespalt waar te nemen, zo erg zelfs, dat men het uitbreken van een derde wereldoorlog kan verwachten,

Hoe worden de woorden der Heilige Schrift bewaarheid, dat de volken ijdelheid bedenken! Hoe wordt het voor aller ogen weder bevestigd, dat, indien de volken zeggen: , , Laat ons haar banden verscheuren en haar touwen van ons werpen, Die in de hemel woont, zal lachen. De Heere zal ze bespotten". Hoe gaat ook het woord in vervulling, dat daar luidt: „Want daar is geschreven. Ik zal de wijsheid der v^rijzen doen vergaan en het verstand der verstandigen zal ik te niet maken. Waar is de wijze? Waar is de Schriftgeleerde? Waar is de onderzoeker dezer eeuw? En heeft God de wdjsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt? Hoe zeer wordt in dit alles de onmacht van het Humanisme klaar voor ogen gesteld!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen