Voor Oud en Jong

IX

Het voornemen van Sir William Askew om zijn dochter Anna aan de jeugdige Sir Kyme uit te huwelijken viel bij deze wel in goede aarde, doch bij Anna allerminst. Zij bad en smeekte haar vader om toch van zijn voornemen af te zien, daar er in de vroegere bruidegom van haar zuster niets was, dat haar aantrok. Haar vader echter had slechts oog voor uiterlijke rijkdom en bleef bij zijn stuk. Anna onderwierp zich tenslotte aan zijn wil, zodat zij met Sir Kyme in het huwelijk trad. Gelukkig gevoelde zij zich echter, ondanks alle rijkdom, niet. Dit werd echter in 's Heeren hand het middel, dat Anna het ware geluk mocht vinden.

Op het grote landgoed van haar echtgenoot was Anna dikwijls alleen. En ze kon zich zo recht eenzaam gevoelen, vooral des avonds als de stormwind loeide door de zware beukebomen, die het kasteel omgaven of als 't geschreeuw van uilen en raven haar verschrikte. Dan zocht ze vertroosting en afleiding in goede lectuur en soms vond ze die voor een ogenblik, maar haar hart bleef ledig. Omstreeks deze tijd verscheen de Engelse vertaling van de Bijbel, bewerkt door Tyndal en bekrachtigd door koninklijke goedkeuring. Ook Anna Askew schafte zich dat boek aan en menig eenzaam avonduur werd in het lezen van Gods Woord doorgebracht. En aan Anna werd des Heeren belofte vervuld: Mijn Woord zal niet ledig wederkeren,

's Heeren Geest paarde zich aan dat Woord en Anna leerde door de werking des Geestes de grootste ledigheid van haar leven kennen: ze zag, dat ze zonder God in de wereld was. Dat gezicht gaf haar een zielesmart, zoals ze tevoren niet gekend had en in de eenzaamheid van haar bidvertrek schreide haar ziel naar God. Maar ze kreeg ook kennis aan de oorzaak "van dat gemis: de schuld harer zonde werd haar ontdekt en door de doorwerking des Geestes leerde ze zich weldra als een verlorene voor de Heere nederleggen en om genade bidden.

En de Heilige Geest wees haar als de Geest van Christus ook door het Woord op de verse en levende weg, waarin voor verlorenen behoudenis is. Verder onderwezen mocht zij ook de persoon des Heeren Jezus Christus voor het leven haars harten leren kennen. In de schaduw Zijner vleugelen leerde ze toevlucht zoeken voor alle ellende, ook voor die van haar ongelukkig huwelijk, zodat zij in haar droefheid zich toch menigmaal in de Heere verblijden mocht. Deze omzetting bleef voor hare omgeving niet verborgen. Ook haar echtgenoot bemerkte al

Ook haar echtgenoot bemerkte al spoedig, dat zijn vrouw een ander leven leefde dan voorheen. In plaats echter van daarvoor ingewonnen te worden, werkte het bij hem grote verbittering. Hij sprak er zelfs over met zijn biechtvader en bracht deze over, dat zijn vrouw ketterse gevoelens was toegedaan. Op aanraden van de biechtvader stelde Sir Kyme nu alles in 't werk om zijn vrouw tot andere gedachten te brengen. De wijze, waarop hij dit deed, gaf echter maar al te zeer blijk van zijn ruw karakter. Zo verbood hij zijn vrouw het lezen van Gods Woord en toen dat niet hielp, mishandelde hij haar, soms op zeer wrede wijze, en toen Anna nog niet toegaf, verdreef hij haar uit zijn woning.

Zo bevond Anna zich van allen verlaten. Haar ouders veroordeelden haar handelwijze, haar man verstiet haar; hare twee kinderen, die in haar huwelijksleven haar tot zo grote blijdschap geweest waren, moest ze achterlaten; nergens scheen voor haar een toevluchtsoord. De Heere ondersteunde haar echter. Bijzonder werd zij gesterkt uit Ps. 27 en wel door deze woorden: Want mijn vader en mijne moeder hebben mij verlaten, maar de Heere zal mij aannemen.

Ze begaf zich naar Londen, waar ze door haar aanzienlijke betrekkingen en door de oud-adellijke naam, die ze droeg, toegang had tot de hoogste kringen. Koning Hendrik VIII was in die tijd gehuwd met Catherina Parr, die de aanhangers der Hervorming zeer genegen was. Toen Anna zich tot de Koningin wendde, zeide deze haar dadelijk hulp en bescherming toe, ja, nam haar zelfs voor een tijd in haar hofstoet op. Voortaan noemde ze zich weer met haar eigen naam Anna Askew.

Lang kon ze het echter aan het hof niet volhouden. De pracht en de vermaken van het hofleven stonden haar tegen en welhaast betrok ze een eigen woning om zich meer met ernstige studiën en overdenkingen bezig te houden. Maar nu naderde voor haar ook het gevaar. Zolang ze aan het hof had verkeerd, dekte de belangstelling der Koningin haar en durfde niemand haar beschuldigen. Doch nu ze weer op zichzelve leefde, was ze weldra omgeven van verspieders, betaald door haar verachtelijke echtgenoot en door de priesters. Een zekere Wadloe liet zich omkopen kamers te betrekken vlak naast de hare om haar in al haar doen en laten zoveel mogelijk na te gaan. Maar hij kon geen oorzaak van beschuldiging tegen haar vinden. De dagen bracht zij door met het bestuderen van haar Bijbel, de nachten grotendeels met bidden. Wadloe kon niets opmerken, dat enigszins afkeurenswaardig was. Daarom trachtte hij het anders aan te leggen, gelijk in het vervolg blijken zal.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen