Voor de Jeugd

OOM KOOS

OOM KOOS

Beste neven en nichten, Hier volgen de nieuvs^e raadsels weer, daarna een vertelling en dan de antwoorden op enkele van de nieuwe zending brieven.

OPGAVE 163

Jongeren: 1. De naam van een richter over Israël bestaat uit zeven letters. Gegeven is het volgende: 3, 5, 6, 7 is een deel van een been; 2, 1, 4 is een vat; Hoe luidt de naam van de richter? 2. Maak uit de woorden HEES en DOR de naam van iemand, die in het Nieuwe Testament wordt genoemd. 3. Noem de naam van: a. een trouwe vriend van David; b. de zoon van Boaz en Ruth; e. een tollenaar, die in een boom klom; d. het landschap waar Job woonde; e. een discipel des Heeren, die tot Saulus gezonden werd. Welke naam vormen de beginletters van bovenbedoelde namen?

Oiideren:

1. Een gedeelte van een tekst bestaat uit 23 letters. Welk tekstgedeelte wordt bedoeld; als het volgende bekend is: 9, 16, 15, 10, 11 is een kleur; 19, 7, 10, 21 betekent andermaal; 18, 17, 12, 13, 16 is een bewoner van Afrika; 4, 5, 14, 15, 3, 20 was een profetes in Israël; 1, 2, 8 betekent voordat; 6, 22, 23 komt voor in de naam van Jacobs jongste zoon. 2. Wie kan uit de woorden RUS, DONNA en Cl de naam maken van een gelovige uit het Nieuwe Testament? 3. Noem de naam van: a. een ketter, die de drieëenheid Gods loochende en deswege door de oude Christelijke kerk uit de kerk verbannen werd; b. een verkeersobstakel, dat vroeger tamelijk veel op de wegen voorkwam; c. een metalen vat. Vorm uit de drie verkregen namen de naam van een christen uit Paulus' tijd.

De oplossingen dezer raadsels mogen nog NIET ingezonden worden. Nu volgt het verhaal, dat ook weer niet zo lang zal zijn, doch ik hoop, dat jullie het met genoegen zult lezen. Het gaat daarin over heel iemand anders dan in het vorige en «ook over heel wat anders. Het gaat namelijk over een kind des Heeren, wiens naam jullie misschien wel eens vernomen hebben. Als jullie De Banier goed lezen, en die zullen er wel onder mijn neven en nichten zijn. dan zullen jullie daarin ook wel eens de naam ontmoet hebben van ds. Abraham van de Velde, die zulk een mooi boek heeft geschreven over „De wonderen des Allerhoogsten", waarin hij de grote daden des Heeren in de geschiedenis van ons land en volk beschrijft. Misschien hebben velen van jullie dat boek wel thuis en als dat niet het geval is, vraag dan aan je ouders of ze het kopen willen, want het is een heel mooi en nuttig boek. Ik ga op dat boek nu echter niet verder in, doch wel op de schrijver, die er blijken van gegeven heeft, dat hij in de praktijk des levens een getrouw leraar was, die de persoon des mensen niet aanzag. Zo gebeurde het in het jaar 1674, dat ds van de Velde als predikant in de plaats Utrecht stond, waarvan de burgemeester een allesbehalve voorbeeldig leven leidde. Hij bedronk zich nog al eens en dat liep op een keer zo hoog, dat men kon zeggen, dat hij zich in dronkenschap verlopen had. Ds. van de Velde vond hierin aanleiding om de burgemeester, als lid der kerk, onder censuur te zetten. De burgemeester, in plaats van schuld te belijden en te beloven zijn leven te beteren, ontstak hierover in grote woede. Zo zelfs, dat hij op een Zondag aan ds. van de Velde en diens ambtgenoot ds. Joh. TeeHnk schriftelijk liet aanzeggen, dat zij de stad vóór 6 uur en de provincie Utrecht binnen 24 uren moesten verlaten. Ds. van de Velde, die juist een klein kind door de dood verloren had, dat nog begraven moest worden, verzocht de burgemeester om uitstel van vertrek, totdat hij zijn kindje aan de schoot der aarde had toevertrouwd. Hij kreeg echter tot zijn grote smart de boodschap terug, *dat zijn verzoek geweigerd werd, maar dat hij de mestkar van de burgemeester kon krijgen om daarop zijn kind naar het graf te brengen. De predikant was dus genoodzaakt om met zijn gestorven lieveling de stad te verlaten. Er was er echter Eén, Wiens ogen de ganse aarde doorlopen en Die ook gezien had wat Zijn knecht en kind overkwam. Dat zou de burgemeester weldra op de vreselijkste wijze ondervinden.

De burgemeester was namelijk zo vlug hij kon naar zijn buitenplaats, die aan de Vecht gelegen was, gegaan, omdat hjj wist, dat ds. van de Velde aldaar met het lijk van zijn kind voorbij moest varen. Het doel van zijn reis daarheen was om zich met het gezicht van de uittocht van ds. van de Velde te vermaken en daarmede een goddeloze spotternij te bedrijven. Toen hij enige ogenblikken gewacht had en naar de man, die hij verguizen wilde, had uitgezien, kwam eindelijk de predikant aangevaren. Doch — juist toen hij zich hiermede wilde vermaken, kreeg hij een toeval, en viel hij op de plaats waar hij stond neer. Na enkele ogenblikken blies hij de laatste adem uit en was hij een lijk. De timmerman, die de burgemeester zag neerstorten, riep onmiddellijk de knecht. Ontsteld over dit voorval, namen zij, om hun meester naar huis te vervoeren, hetgeen hun het eerst voor de hand kwam en dit was juist de mestkar, welke de burgemeester aan ds. van de Velde aangeboden had om zijn kind te begraven. Alzo werd de burgemeester nog op diezelfde dag op zijn eigen mestkar dood binnen de muren van de stad Utrecht gebracht. De Heere betoonde op deze wijze, dat wie Zijn volk aanraakt. Zijn oogappel aanraakt. Hij deed de goddeloosheid van de burgemeester op diens eigen hoofd nederdalen. Wat er verder plaats had, zal ik jullie bij leven en welzijn de volgende week vertellen. Nu nog wat antwoordj es, waarbij ik de oude brieven verder laat rusten, om mij alleen bij de nieuwe zending te bepalen .

CORRESPONDENTIE

J. Lange jan te R. Het is met je briefje best meegevallen. Ga zo maar door. Jan Wouter Bo-rsje te M. Dat valt zeker niet mee om op dieet te moeten leven? Hoe gaat het nu met je? Rina den Hartog te O.A. Dat dacht ik wel, dat Jan den Hartog een neefje van je is. Zeg maar tegen Annie, dat ik er op reken, dat ze gaat meedoen.

Adrie Hak te N.L. Dat is een hele schaar van kleinkinderen! Als ze allemaal bij elkaar zijn, zal Opa horen en zien wel eens vergaan, denk ik zo! Of zijn jullie allemaal erg kalm? Jullie moeten Zondags wel heel ver lopen om ter kerk te gaan; maar ook daaraan kun je wennen. Vroeger moest ik ook wel een uur lopen. Corrie Hoogesteger te 's G. Dat is heel wat met je broer! Het had veel erger kunnen zijn. Hoe gaat het nu met hem? Heeft hij er geen last meer van?

Jaiiny v. d. Spek te Z. Blijf meedoen Janny. Je moet de moed niet zo gauw opgeven en tijd is er altijd wel te vinden. Is dat niet zo? Arie van Vugt te R. Als je eens één of meer raadsels niet kunt oplossen, dan laat je die maar gerust weg. Inderdaad blijkt mij, dat ik verzuimd heb de oplossingen van de opgaven 145 tot 150 te vermelden. De oplossing van opgave 149 no. 3 voor de ouderen is: Uwe lenden omgord hebbende (Efeze 6 : 14) en de woorden zijn: Nebo, bende, Edom, gruwel heden).

Beppie Mulder te V. Wat een kort briefje, Beppie! Maar dat tentamen en het examen in het vooruitzicht zullen daar wel de oorzaak van zijn, denk ik. Je tentamen is anders mooi verlopen. Als je examen zo is, kom je er vast door. Schrijf me dat een volgend maal maar eens. Neüie de Visser te M. Gelukkig dat

je vader weer geheel hersteld is. Doch ik bemerk, dat je onlangs ook al een antwoord hebt gehad; daarom laat ik het hierbij. Nellie Verkuü te L. Nog wel van harte gelukgewenst met je diploma van de landbouwhuishoudschool. Ik zal zien of je voor een prijs in aanmerking kunt komen, want ik bemerk, dat je er nog nooit een gehad hebt.

Corrie Sturm te M. Wat heeft mijnheer K. een goede verjaardag op school gehad! Hij was zeker wel erg blij met al die verrassingen? Je rapport ziet er mooi uit. En hiermede eindig ik weer. Bij leven en welzijn tot volgende week.

OOM KOOS

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen