Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor Gemeentebestuurder

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Gemeentebestuurder

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Meermalen komt de vraag aan de orde: Wat is nu de taak voor de Raad; waar begint die voor de burgemeester en wethouders of voor de burgemeester alleen? Het is ook niet zo gemakkelijk om de grens tussen de onderscheidene bevoegdheden wel te onderscheiden. Toch zijn er grenzen gesteld, en die grenzen kunnen wij in de gemeentewet lezen.

Dat is gemakkelijk neergeschreven, hoort gemeentebestuurder al roepen bij het lezen van die zin, maar, dan moet je eerst een gemeentewet hebben en vervolgens ook nog wat wegwijs zijn in het lezen van wetten. Ja, dat is zo, maar hét eerste is toch wel onder ieder raadslids bereik en het andere kan worden beoefend. Niet gaarne wil gemeentebestuurder raden om allerlei wetten aan te schaffen. Het is wel gemakkelijk om van vele zaken zich op de hoogte te kunnen stellen; maar waar zijn de grenzen? Zo durft gemeentebestuurder ook niet aanbevelen om boeken te kopen met opschriften: „Wat ieder raadslid weten moet" en meer dergelijke. Ze kunnen mooi zijn, maar het bezwaar is, dat de onderscheidene bepalingen telkens weer veranderen, Ze kunnen ook goed zijn om enig inzicht te krijgen op een bepaald ogenblik en misschien nog om wat gemakkelijker sommige wetsbepalingen te leren lezen, maar meer waarde kan er niet aan worden toegekend. Het is echter wel nodig, dat een raadslid over de gemeentewet beschikt. Kan de beurs het lijden om een uitgave te kopen, waarin de gemeentewet wordt verklaard, dan is dat aan te bevelen, ook al bestaat het gevaar voor wijziging. Kan dat niet, welnu schaf dan eenvoudig de tekst aan, of een uitgave als in de "Schuurman en Jordens editie", waarin ook veel jurisprudentie is opgenomen. Maar wij zijn wat afgedwaald. Wat is nu de bevoegdheid van de raad, voornamelijk tegenover de burgemeester ?

Die vraag komt zeker aan de orde als het gaat o-^er de invoering van bepalingen, die de burgemeester minder juist vindt. Soms wordt gesteld, dat over de vergunningen voor vermakelijkheden enz, de burgemeester te beschikken heeft. Ten dele is dat waar, maar wij mogen niet uit het oog verliezen, dat de taak van de burgemeester in gewone tijden niet is het maken van verordeningen, maar alleen de uitvoering van die bepaalde punten, waartoe hij bevoegd is krachtens de wet en in de verordening uitdrukkelijk genoemd.

Het staat de raad vrij om, wanneer van een verbod door de burgemeester ontheffing kan worden verleend, die mogelijkheid te beperken en uitdrukkelijk te bepalen onder welke omstandigheden die ontheffing verleend zal kunnen worden.

Zo kan worden gesteld, dat de ontheffing van het verbod om muziek te maken, hetzij langs de straat, hetzij in inrichtingen, waarvoor een vergunning of verlof volgens de Drankwet is verstrekt, alleen zal gelden voor andere dagen dan Zondagen. Het is eigenlijk veel beter, dat de raad die ontheffingsmogelijkheid alleen voor andere dagen dan Zondagen stelt, dan dat hij dat maar overlaat aan de burgemeester en verwacht, dat hij wel doen zal hetgeen door de raad is nagelaten. In de eerste plaats is het de taak van de raad om de lijnen aan te geven, is hij verantwoordelijk, al ontheft dat de burgemeester niet. In de tweede plaats zal één persoon spoediger kunnen worden overreed en in een zwak ogenblik kunnen toegeven, dan dat een college van meer personen dat doet. In de derde plaats moet da raad de verantwoordelijkheid willen en durven nemen.

Het is dus, algemeen genomen, niet juist om grote ruimte te laten in de uitvoering, grote mogelijkheid te geven tot het verlenen van ontheffing. Slechts in die gevallen, waarin het niet mogelijk is de regeling volledig te maken, daar past het stellen van een mogelijkheid tot ontheffing van het verbod. Daarbij zal voor iedere plaats een andere maatstaf nodig zijn, want dat is juist hetgeen voor het bestuur van een gemeente is gelaten. Was het niet Hödig om onderscheidene bepalingen te hebben, dan zou het beter zijn dat de rijkswetge- ver de bepalingen maakte. Zie, nu zijn er weinig punten genoemd, maar is een meer algemene lijn getrokken, en dat is juist de bedoeling van

GEMEENTEBESTUURDER

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 juni 1950

De Banier | 8 Pagina's

Voor Gemeentebestuurder

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 juni 1950

De Banier | 8 Pagina's