Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands Overzicht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands Overzicht

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het plan Schuman staat in de grote pers nog steeds in het middelpunt der belangstelling. Men raakt er daarin niet over uitgeschreven. Te meer niet, waar Dinsdag 20 Juni jongstleden de zes-landenbij eenkomst te Parijs met een rede van Schuman, welke door de Duitse vertegenwoordigers uitbundig werd toegejuicht, geopend is. Het is wel iets merkwaardigs, Duitsland op die bijeenkomst vertegenwoordigd te zien, terwijl Groot-Brittaiuiië er niet aan deelneemt. Dit rijk heeft volstaan met een belangstellende waarnemer te zenden.

Tot op de dag van heden werd over de gang van zaken op de Parij se conferentie inzake het Franse kolen- en staalplan niet veel meer bekend gemaakt dan hetgeen in hoogst vage bewoordingen de officiële communique's daarover hebben medegedeeld. Voor zover men daaruit iets kan afleiden, is er tegen het Franse plan verzet gerezen, in zoverre sommige landen het college, dat de kolen- en staalindustrie zou beheren, geen dictatoriale macht wensten toegekend te zien. Op dat punt moet Schuman dan ook water in zijn wijn gedaan hebben. Volgens de laatste officieuze berichten dienaangaande, is er nu van Franse zijde voorgesteld om het beheersinstituut over de kolen- en staalindustrie uit vier of zes leden te doen bestaan, die in gemeenschappe­ lijk overleg door de regeringen van de zes deelnemende landen worden aangewezen. Dit instituut zal verantwoording schuldig zijn aan een parlement van 40 tot 50 leden, die worden aangewezen door de nationale parlementen der zes landen. De leden van het beheersinstituut kunnen door het zes-landenparlement naar huis worden gezonden, wanneer een nader te bepalen meerderheid hun het vertrouwen opzegt. De leden van het bestuursinstituut zijn collectief verantwoordelijk aan het zes-landenparlement. Het instituut zal een- of tweemaal per jaar aan dit parlement verslag van zijn gevoerd beleid moeten uitbrengen. De regeringen der zes landen zullen bepaalde bevoegdheden aan het beheersinstituut overdragen, welke dit voor de tijd van vijf jaren zal uitoefenen. Tijdens 'n overgangsperiode zullen regionale groeperingen worden gevormd voor de groepen van bedrijven, die onder gelyke omstandigheden werken. In de overgangsperiode zal een gelijkstelling van de prijzen plaats hebben, welke een in een zekere verhouding afnemend karakter zal dragen, totdat een markt met gelijke prijzen zal zijn bereikt, waarin dan geen uitzonderingen, dubbele prijzen en douane-tarieven meer zullen bestaan. Er zal een reconversiefonds worden gesticht, dat geldmiddelen ter beschikking stelt voor bedrijven, die daar­ voor in aanmerking komen; geldmiddelen, die in de vorm van geldleningen zullen worden verstrekt. Indien de door het beheersinstituut te nemen maatregelen naar de mening van één der deelnemende landen een schadelijke invloed hebben op de werkgelegenheid of op de betalingsbalans van dit land, zal de mogelijkheid van beroep worden geopend. Er zullen voorts raadgevende organen worden ingesteld. Het beheersinstituut zal de loonregelingen vaststellen en daartoe overleg plegen met een te vormen raadgevend lichaam, dat uit werkgevers en werknemers zal bestaan.

Alles hangt nog in de lucht. De Parij se conferentie toch is voor een week verdaagd. De onderscheidene gedelegeerden zijn, om hun respectievelijke regeringen, nu zij van elkanders standpunt op de hoogte zijn gesteld, nader in te lichten en met hen overleg te plegen, naar hun landen teruggekeerd.

Bovendien blijft het altijd nog de grote vraag of de conferentie wel ooit enig resultaat zal bereiken. Het heeft er alles van weg, dat de Franse regering het loodje er bij zal leggen. De Nationale Vergadering heeft tegen haar uitdrukkelijk uitgesproken wil in een voorstel van de socialistische afgevaardigden om het salaris der ambtenaren te verhogen, goed gekeurd. De Franse premier Bidault heeft daarop de vertrouwensmotie gesteld. De tegenzin, welke ook in Frankrijk bij onderscheidene Parlementsleden tegen het plan Schuman bestaat, is er niet vreemd aan geweest, dat het kabinet Bidault, waarin Schuman zitting heeft, ten val is gebracht gev^^orden. Al verklaarde minister Bidault bij de debatten even vóór de stemming, waarbij zijn motie van vertrouwen met 320 stemmen verslagen werd, dat ook al werd zijn kabinet tot aftreden genoodzaakt, de besprekingen van de zes mogendheden daardoor geen afbreuk zouden lijden, zeker is het, dat de val van het kabinet daaraan geen goed doet. Doch pok als dat niet het geval mag zijn, dan is er nog immer het Britse verzet tegen het plan Schuman.

Churchill en de zijnen mogen dan al hun afkeuring over de afwijzende houding van de Labour-regering tegenover dat plan in een motie, die Maandag 26 Juni in het Engelse Parlement in behandeling kwam, uitgesproken hebben, maar het is niet aan te nemen, dat zelfs indien deze motie wordt aangenomen en de Labour-regering daardoor tot aftreden gedwongen mocht worden, daarmede alle verzet van de Britse kant ten einde is. Het ligt voor de hand, dat wat er bij het debat in het Engelse Parlement gesproken zal worden, geheel op het Engelse kiezersvolk ingericht zal zijn. De conservatieven en de liberalen zullen ongetwijfeld hun aanval richten op de labour-regering, welke zij het als een ernstige fout zullen aanrekenen, dat zij niet dan onder zekere reserves aan de Parij se conferentie heeft willen deelnemen. Zij zullen hoog opgeven over het rapport der labour-partij inzake de Europese eenheid en dit in de schrilst mogelijke kleuren aftekenen en als een ongehoorde misslag voorstellen, maar als het er op aan komt, dan moeten de conservatieven er zeker nog al minder dan de labour-partij van hebben, dat Groot-Brittannië van zijn souvereiniteit iets prijs geeft en in zekere zin onder internationaal bestuur komt te sta& n. Er zal dan ook nog heel wat water door de Theems en de Seine moeten lopen, eer de zogenaamde eenheid - Europa tot stand gekomen is. Het plan Schuman blijkt nu al zo geha. vend te zijn, dat het al veel van zijn oorspronkelijke vorm verloren heeft Hiermede besluiten wij dan ons over! zicht, want dit is wel het enige be. langrijke, dat in dit overzicht over het wereldgebeuren te melden valt,

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 juni 1950

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands Overzicht

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 juni 1950

De Banier | 8 Pagina's