PROVINCIALE STATEN

III.

van Zuid-Holland

Bij de algemene beschouwingen over de begroting heeft namens de S.G.P. dhr. van Rossum het woord gevoerd , gn gewezen op de grote behoefte die ér bestaat aan een vaste verbinding met het vaste land.

Reeds in de vorige zittingen was 'daarop gewezen en met klem aangerilrongen op enige voortvarendheid i'an de commissie ad hoc, opdat dit |iland uit zijn isolement verlost kan worden. Gaarne werd door de spreker aangenomen, dat een en ander 'n uitgebreid onderzoek en veel tijd vordert. Eèn bezoek aan het laboratorium te Delft en de toelichting, door prof. Thijsse aldaar gegeven, had hem wel overtuigd, dat een nauwkeurig onderzoek vereist wordt, alvorens èen beslissing ten deze genomen kan worden. Daatdoor zal het wel ienige jaren duren, eer de bewoners ivan Goeree-Overflakkee over de ^^aste verbinding het vaste land zul- "en bereiken. Tot zolang zullen wij ns met veren moeten behelpen, met 11e kosten die daaraan verbonden l'ijn. Reeds zovele malen is het door bns betoogd, dat er daardoor van een noodtoestand gesproken kan worden. ^Aanvankelijk was spr. dan ook zeer teleurgesteld, dat er van de zijde van iC-ed. Staten geen voorstellen waren |; edaan, om die nood enigszins te lenigen. Nog te pijnlijker getroffen, fiaar onder de stukken wel voorstellen aangetroffen werden voor aanïeg van rijwielpaden in onze provincie tot een bedrag van ƒ 100.000 en dit op te voeren tot ƒ 180.000. 'Deze rijwielpaden, het staat in de 'Stukken, zijn bijna uitsluitend bestemd tot ontsluiting van recreatieoorden, dus ter ontspanning. Op welke dag voornamelijk dit moet geschieden behoeft geen nader betoog, idaarover zullen wij bij het desbetreffend punt enkele woorden spreken.

De vraag is nu gewettigd: Wanneer voor de stedelingen voor ontspanning zulk een bedrag wordt gevoteerd, en Ged. Staten zulk een open oog hebben voor de ontspanning dier bevolking, is er dan reden te vragen tot opheffing van de nood, " waarin geheel het eiland verkeert, overgeleverd als het is aan de willekeur van de Rotterd. Tramwegmaatschappij, die, zoals nu gebleken is, maar doen en laten kan wat haar belieft? Met voldoening werd in de Memorie van Antwoord gelezen, dat Ged. Staten op de vragen, in het voorlopig verslag gedaan, bereid waren om in deze begroting en voorts ieder jaar een bedrag van ƒ 100.000 te storten in een fonds, hetwelk dienen moet om een bijdrage te verlenen in de kosten van een betere verbinding. Daaruit blijkt, dat Ged. Staten begrip hebben van de moeilijkheden. Toch is de verhouding, die wij zien in deze posten, ƒ 100.000 voor een levensbelang van een geheel eiland en ƒ 180.000 voor ontspanning, iets dat moeilijk te verwerken is. Wat is in deze een leidende factor? Wat is in deze primair? Hoe men voorts moge oordelen over de bewoners van het eiland Goeree-Overflakkee, zij dienen toch te bedenken, dat ook deze mensen inwoners zijn van de provincie en door de inspecteurs der belastingen voor vol worden aangezien en zeer wel te vinden zijn.

Wij zijn hiermede niet uit de moeilijkheden. Integendeel, we zitten er midden in. Dag aan dag blijven de auto's aan de veren staan en moeten uren wachten. Het laden en lossen is daarbij levensgevaarlijk. Met klem dringt de spreker er op aan, dat Ged. Staten nauw contact met het Departement van Waterstaat onderhouden, om op korte termijn daarin verbetering te brengen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen