Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands Overzicht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands Overzicht

11 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gods Woord maakt gewag van een tijd, waarin de ongerechtigheid zich zal vermenigvuldigen en de liefde van velen zal verkoelen. Dit getuigenis is zonder enige twijfel op onze tijd van volle toepassing. Hoe kunnen wij toch zien, dat de ongerechtigheid zich allerwege vermenigvuldigt! Hoe kunnen wij evenzeer waarnemen, dat de liefde van velen verkoelt.

Deswege beleven wij uiterst donkere dagen. Dit geldt in de eerste plaats wel ten aanzien van des Heeren volk. De wijze maagden zijn met de dwaze maagden in slaap geraakt. Jacob is dun geworden. Sion gaat onder een wolk. De rechtvaardigen worden weggeraapt voor de dag des kwaads. Wie merkt het echter op? Wie gaat het waarlijk ter harte? Men spreekt er wel over; men bekent het zelfs wel vrij algemeen. Doch wie keert er schuldig mede tot de Heere weder? Daarom behoeft het ook niemand te verwonderen, dat er een grote donkerheid over heel de aarde en haar bewoners heerst. Hoe duur wordt toch de zonde van de vrij algemene godsverzaking betaald!

Twee vreselijke wereldoorlogen liggen er achter ons en een derde bedreigt ons. Zelfs de luchthartigste ontkent het niet meer, dat er grotelijks gevaar bestaat, dat deze uitbreekt. Het zal trouwens ook al zeer moeilijk te ontkennen zijn. De feiten spreken.toch te duidelijk. Zo ook de gebeurtenis op Korea, waarop thans zeer veler aandacht gevestigd is.

orea staat thans in het middelunt van veler belangstelling. Daar is wel enige reden voor. Daar is immers iets voorgevallen wat de wereldvrede in gevaar brengt.

Zondag 25 Juni laatstleden is het leger van het communistische Noord- Korea tot de aanval op Zuid-Korea, dat onder een democratisch bestuur staat, overgegaan. Noord-Korea meende de kans schoon te zien om ook dat deel van Korea onder communistisch bewind te brengen. Daaraan had Amerika door een dwaze en onverantwoordelijke daad hard mede gewerkt. Zij had namelijk haar bezettingsleger uit Zuid-Korea teruggetrokken. Het is waar, dat Sovjet- Rusland dit al eerder gedaan had. Opzettelijk en met sluwe berekening gedaan had. Het had, alvorens zijn troepen uit Noord-Korea terug te ti-ekken, er namelijk een bestuur gevormd, dat geheel naar zijn pijpen danste. Meer nog. Het had er niet zuinig aan medegewerkt, dat er een zogenaamde volkspolitie gevormd is geworden, hetwelk op verkapte wijzs niet anders dan een weltoegerust communistisch leger was. Daarop kon de Sovjet-Unie ten volle vertrouwen en dat kon zij als een instrument in haar hand te allen tijde gebruiken. Met hetgeen er in Polen, in Hongarije en Tsjecho-Slowakije is voorgevallen voor ogen, had Amerika er nooit toe mogen besluiten om zijn bezettingsleger uit Zuid-Korea terug te trekken. Daarmede was het hek van de dam en daarmede was de gelegenheid aan Noord-Korea geboden om te zijner tijd zijn slag te slaan in Zuid-Korea.

Daarbij heeft Amerika nog 'n tweede al even ernstige fout begaan. Zij heeft de bij herhaling gedane verzoeken van de Zuid-Koreaanse regering om vliegtuigen, luchtafweergeschut en lange-afstandsartillerie en dergelijke wapens van de hand gewezen, omdat zij deze voor Zuid-Korea niet nodig achtte. Zo bood zij dus zelf op een roekeloze en onverantwoordelijke wijze aan Noord-Korea de gelegenheid om zijn slag te slaan.

En het heeft nu geprobeerd zijn slag te slaan. Aanvankelijk met succes. Met een goed uitgerust leger is het Zuid-Korea binnengevallen. Tegen dat leger, dat met vliegtuigen en tanks van Russisch maaksel voorzien was, bleek de Zuid-Koreaanse legermacht niet opgewassen te zijn. Zij moest allerwege het onderspit delven. De hoofdstad van Zuid-Korea was in betrekkelijk zeer korte tijd in de handen van het communistische Noord-Korea gevallen. Een panische schrik beving de Zuid-Koreanen, inzonderheid voor de tanks. Wat stond Amerika in deze te doen? Zij had het maar al te lijdelijk aangezien, dat heel China onder het bewind van de communisten gekomen is. Zou zij die lijdelijke houding ook weer in dit geval aannemen? Terwijl de Veiligheidsraad keer op keer tegen alle recht in zich met de Indische kwestie, onder bewering dat deze gevaar opleverde voor de wereldvrede, bemoeide, had hy onder leiding van Amerika de oorlog in China maar laten voortwoeden; met gevolg, dat heel China de communisten ten prooi is gevallen. Amerika deed ditmaal wat zij al zo veel eerder had behoren te doen; zij greep namelijk in. Zij besloot gewapender hand het zo zeer bedreigde Zuid-Korea te hulp te ko-

men. Zo kan ten minste voorkomen worden, dat het ene land na het andere onder stille aanvoering van de Sovjet-Unie door de communisten overweldigd wordt. Ware Amerika ook in deze de lijdelijke toeschouwer gebleven, gelijk zij dat ten opzichte van China is geweest, dan lag de weg er voor open, dat de communisten ook in andere gebieden hetzelfde spelletje gespeeld zouden hebben. Vietnam zou dan al dra aan de beurt gekomen zijn, om ook aldaar op soortgelijke wijze op te treden als thans in Zuid- Korea opgetreden is. Ten aanzien van Formosa, de Philippijnen, Malakka en Indonesië zou ook al dezelf de gedragswijze door de communisten gevolgd geworden zijn.

Door het optreden van Amerika is ten minste de fout voorkomen, die eertijds tegenover Hitler gemaakt is, toen men hem, zonder daar met wapens tegen op te komen, het ene land na het andere liet bezetten. Zo kon hij eerst het Rijnland en later Oostenrijk en Tsjecho-Slowakije onder zijn macht brengen, terwijl ten slotte met dat lijdelijke toezien de tweede wereldoorlog toch niet is voorkomen kunnen worden. Bovendien is uit het optreden van Hitler gebleken, dat men hem steeds maar overmoediger maakte, toen men hem rustig zijn gang liet gaan. waar hij het ene land na het andere overweldigde. Dit zou ook stellig het geval geweest zijn ten opzichte van Sovjet-Rusland.

Uit alles blijkt toch wel, dat dit lanj de voornaamste rol bij de huidige actie in Korea speelt. Het staat toch wel vast, dat Noord-Korea zich zonder overleg met en goedkeuring van de Sovjet-Unie niet op het oorlogg, pad begeven zou hebben. Dit is ten enenmale ondenkbaar. Geen Russj. sche vazalstaat zal zulk een onderneming op eigen houtje aangaan. Ook uit de bewapening, waarmede het Noord-Koreaanse leger voor de dag is gekomen, komt wel heel duidelijk aan de dag, wie er hier achter de schermen aan de touwtjes trekt. Gelijk dat ook al evenzeer blijkt uit de houding, welke heel de communist!sche pers in alle landen in deze aanneemt.

Ontegenzeggelijk ageert de Sovjet- Unie hier. Ook al ontkent zij dat ten stelligste. Gelijk zij zulks doet in het antwoord, dat zij aan Amerika heeJt gegeven op haar verzoek om haar invloed aan te wenden, dat Noord-Korea de opmarsch zal staken en zich weder in haar gebied zal terugtrekken. Dat antwoord is wel heel karakteristiek.

Daarin verklaart de Sovjet-Unie dat • niet - Noord-Korea, - — maar Zuid- Korea de aanval is begonnen en dat -iij zich niet met de binnenlandse aangelegenheden van een ander land bemoeit. Men moet wel een Tcalf in zijn hoofd hebben, indien aan zulk 'r verklaring ook maar enig geloof gehecht wordt. De feiten wijzen het toch wel heel anders uit. Daar' is schier in heel de wereld geen land aan te wijzen, waarin de Sovjet-Unie zich niet met de binnenlandse aange legenheden bemoeit en waarin zij „, de een of andere wijze ook ten opzichte van het binnenlands be.stiiur niet ageert.

, ^7' zLjoals reeds opgemerkt: Amerika heeft haar rol van lijdelijke toeschou-! wer laten varen en is zich met de Koreaanse kwestie gaan bemoeien, ; President Truman nam, alvorens^ daarin de Organisatie der Verenigde Naties te kennen, daartoe onder vrij algemene goedkeuring van het Amerikaanse volk het besluit. Hij droeg namelijk aan de Amerikaanse opperbevelhebber in Oost-Azië op om met de vloot en de luchtstrijdkrachten Zuid-Korea te hulp te komen. En dit niet alleen. Deze strijdkrachten dienden ook ingezet te worden om een aanval op Formosa te keren. Hij begreep, dat een directe hulp van Ameï'ika noodzakelijk was, wilde niet Zuid-Korea het slachtoffer van de communistische aanval worden, De opperbevelhebber Mac Arthur heeft zich reeds met een vliegtuig naar het strijdtoneel in Korea ven om zich daar persoonlijk van de stand van zaken op de hoogte te stellen. Amerikaanse bommenwerpers hebben de tanks en troepen van de Noord-Koreanen reeds vanuit de lucht bestookt en bommen geworpen op de industrie-plaatsen in Noord­ Korea. De oorlog met al zijn verschrikkingen woedt alzo weder op Korea. Hierbij zal niemand het kunnen ontkennen, dat de Organisatie der Verenigde Naties als instituut voor de bewaring van de wereldvredejj volkomen gefaald heeft en dat de af-; i gevaardigden der S.G.P. geheel en al': door de gang van zaken gerechtvaardigd worden, als zij verklaarden, dat. in dit instituut, waarin God en Zijt Woord contrabande zijn, volstrekt geen vertrouwen te stellen viel. Vanuit het standpunt, dat Truman inneemt, is het zeer wel te verstaan, dat hij de Veiligheidsraad in deze kwestie ging betrekken. Daarin werd zijn voorstel om aan Zuid-Korea, dat 'aangevallen is, hulp te bieden, met de stem van Joego-Slavië tegen en twee onthoudingen van stemmen, namelijk die van India en Egypte, aangenomen. Groot-Brittannië nam onder algemene goedkeuring van het Parlement het besluit zijn vloot in Oost-Azië ter beschikking van Amerika te stellen.

Zoals de strijd op Korea zich thans ontwikkelt, rukken de Noord-Koreaanse troepen nog steeds voorwaarts en moeten die van Zuid-Korea zich op meer achterwaarts gelegen stellingen terugtrekken. Men kan echter bij de huidige gang van zaken aannemen, dat de Amerikanen er alles op zullen zetten om Zuid-Korea te behouden. Het behoud daarvan is onder meer om drieërlei reden voor Amerika van groot belang, in de eerste plaats omdat Korea slechts door een betrekkelijk nauwe zeestraat van Japan gescheiden ligt; in de tweede plaats, omdat dit land bij een mogelijke inval in Azië als bruggehoofd van groot gewicht is; en in de derde plaats omdat vandaar uit gemakkelijk aanvallen op Russische havens kannen plaats hebben en de in- en uitgang van die havens in sterke mate onder de controle van Zuid-Korea is gelegen.

Inmiddels is door de Koreaaanse oorlog de kans op het uitbreken van een derde wereldoorlog aanmerkelijk vergroot. Men hoopt deze oorlog wel te kunnen localiseren, maar of dat metterdaad zal gelukken, valt moeilijk te zeggen. Men neemt wel vrij algemeen aan, dat Sovjet-Rusland het niet op een algemene oorlog zal laten aankomen, bewerende, dat het daarvoor niet gereed is, maar men bedenke wel, dat zulks ook eertijds van Duitsland, toen het onder het regime van Hitler stond, door zeer velen gezegd is geworden. Al met al is de toestand volstrekt niet zonder gevaar. Het zijn wel uiterst donkere dagen, die wij beleven, waarvoor, als wij op 't grote verval inzake God en Zijn Woord acht slaan, alleszins reden bestaat.

oor de Koreaanse oorlog is het plan-Schuman, waarover voor het uitbreken van die hele vellen in de dagbladen te lezen stonden, geheel op de achtergrond geraakt. Zelfs is daarin aan het debat over dit plan in het Engelse Parlement betrekkelijk weinig aandacht geschonken. In het Parlement zelf kwamen gedurende het debat de ontstellende berichten over Korea binnen, welke zeer de aandacht van de Parlementsleden trokken; veel meer zelfs dan heel het plan Schuman. Churchill hield bij die gelegenheid een rede, waarin wel heel duidelijk aan de dag trad, dat — zoals wij reeds in ons vorig overzicht opmerkten — hij en de zijnen al even min als de Labour-regering geneigd waren om ten bate van de West- Europese eenheid de souvereiriiteit van Engeland ten offer te brengen. Heel het debat was dan ook feitelijk niet anders dan een storm in een glas water. Aan het slot daarvan werd de motie van vertrouwen met vrij grote meerderheid aangenomen, waardoor de Labour-regering weer iets vaster in het zadel kwam te zitten.

In België is het kabinet, dat geheel uit rooms-katholieken bestaat, in het Parlement opgetreden met een vrij lange regeringsverklaring, waarin, benevens dat er in aangekondigd werd, dat de wet, welke de terugkeer van koning Leopold III in Bel­ gië verbiedt, opgeheven zal worden, tal van andere zaken verhandeld zijn. Het eerste wat echter door het kabinet aan de orde gesteld zal worden, is de koningskwestie. Het is dan nu vrijwel zeker, dat koning Leopold in België zal terugkeren, hetgeen echter volgens hun bewering met sterk verzet van de socialisten gepaard zal gaan. De motie van vertrouwen, welke de regering bij haar optreden in het Parlement stelde, werd, hetgeen van tevoren wel vaststond, met meerderheid van stemmen aangenomen, waarbij echter zowel de socialisten als de liberalen (een hunner onthield zich van stemming) tegen stemden. In Frankrijk zal nu wel een kabinet Queuille optreden. Queuille toch verkreeg bij zijn voorstelling aan de Kamer een klinkende meerderheid van 363 tegen 208 stemmen. Doch dit zegt op zichzelf nog heel weinig. Het regeringsprogram, dat hij aan de Kamer kenbaar maakte, was in uiterst vage bewoordingen gesteld. De moeilijkheden, die ook voor hem niet achterwege zullen blijven, komen nog. Maar hoe het ook zij, Frankrijk heeft ten minste weer een regering, nadat er sedert het eind van de oorlog ik weet niet hoeveel ministeries al zijn opgetreden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 juli 1950

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands Overzicht

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 juli 1950

De Banier | 8 Pagina's