Buitenlands Overzicht

Op verschillende wijzen geformuleerd, wordt het op onderscheidene plaatsen in de Heilige Schrift uitgesproken, dat degene, die vlees tot de arm van zijn betrouwen stelt, vervloekt is. Aan dat betrouwen gaat onze tijd wel in het bijzonder mank. Wat al een vertrouwen op de vleselijke arm treft men daarin al niet san! Wij hebben hierbij slechts te wijzen op het vertrouwen, dat men in de Volkenbond eertijds gesteld heeft en later weder in de Organisatie der Verenigde Naties; op het vertrouwen, dat men in conferenties, verbonden, pacten en nog al zo veel meer dingen van die gading gekoestei-d heeft. Wat al grootse verwachtingen heeft men er al niet van gehad! Zij zouden de eeuwige wereldvrede en een „ongekende welvaart brengen. Het tegendeel hebben zij ons echter gebracht. Van vrede is er thans niet de minste sprake. Nu eens in dit deel en dan weer in een ander deel van de wereld heeft de oorlog gewoed en woedt hij nog tot op de dag van heden. Welvaart heerst er al evenmin op de wereld. Vrijwel allerwege gaat men onder een enornic schuMenla••: pebukt, welke op haar bewoners zware lasten en belastingen legt. Bovendien leven heden millioenen bij milh'oenen van alle burgerlijke vrijheid beroofd in een zekere staat van slavernij. Het valt dan ook niet tegen te spreken, dat Gods Woord als altijd ook nu weder in zijn uitspraak bewaarheid is geworden. De vloek van het vertrouwen op de vleselijke arm wordt voor ieders oog zichtbaar geopenbaard in al de teleurstellingen, welke onze tijd ons baart. Het ene wee is nog niet henengegaan of het andere is al weder gekomen.

en heeft hierbij slechts aan de oorlog in Korea te denken. Degenen, die verwacht hadden, dat de tussenkomst der Amerikanen die oorlog spoedig beëindigd zou hebben, moeten zich daarin wel bitter teleurgesteld gevoelen. Het lijkt er toch op het ogenblik allerminst op, dat die oorlog een spoedig einde zal hebben. Hij woedt zelfs in toenemende hevigheid voort. Daarbij moeten de Amerikanen nog steeds voor een geweldige overmacht terugtrekken. Volgens een recente verklaring van de Amerikaanse opperbevelhebber Mac Arthur moet die overmacht der Noord- Koreanen ten gevolge van de aanvoer van Amerikaanse versterkingen geringer worden; maar met dat al bestaat zij als vi^ij dit schrijven toch nog. Wel is er aangekondigd, dat de overmacht over een drietal weken geheel verdwenen zal zijn, maar niet alleen kan er in die weken heel wat gebeuren, maar ook is dit zo zeker nog niet, dewijl Amerika alles van overzee moet laten aanrukken en de Noord-Koreanen stellig op de hulp van de Chinese communisten kunnen rekenen, die hun van over land nog zeer veel steun kunnen bieden. Amerika verkeert op dit punt al heel sterk in het nadeel. Dat zij zo in het nadeel verkeert, heeft zij voor een zeer groot deel wel aan zichzelf te wijten. Zij heeft het Koreaanse geval veel te licht opgevat. Het is niet alleen in de hoogste mate onverantwoordelijk geweest, dat zij m A g w A t d r w d t v o I l haar bezettingstroepen uit Korea heeft teruggetrokken en aan Zuid- Korea de nodige bewapening geweigerd heeft. Maar het is even onverantwoordelijk geweest, dat zij niet heeft ingegrepen, toen de Noord-Koreanen talrijke xroepen in volle oorlogswapenrusting naar de grens, welke Noord- van Zuid-Korea scheidt, lieten opruklten. De Amerikaanse regering moet dit hebben geweten. Geen wonder, dat zij dan ook nu om haar voormalig gedrag door onderscheidene Amerikanen wordt lastig gevallen en daarnaar een onderzoek is ingesteld, waarvan men vermoedelijk pas veel later de bijzonderheden zal vernemen.

Deze grove nalatigheid zullen stellig onderscheidene Amerikanen met hun leyen moeten bekopen. Volgens Amerikaanse correspondenten moeten er reeds talrijke Amerikanen gesneuveld en gewond zijn. De opperbevelhebber heeft dit echter in een communiqué .tegengesproken. Volgens dat communiqué bedragen tot nu toe de Amerikaanse verliezen: 42 doden, 190 gewonden en 256 vermisten. Dit getal is stellig niet hoog, als men bedenkt, dat er al een geruime tijd op Korea gevochten is, dat de Amerikaanse troepen reeds een terugtocht van 110 km. hebben moeten uitvoeren en dat volgens Amerikaanse berichten hun zwaar gewonden, die in de handen van de Noord-Koreanen vallen, onvoorwaardelijk worden doodgeschoten. E ij deze voor de Amerikanen allerminst voorspoedige gang van zaken heeft president Truman het nodig geacht op een persconferentie te ver­ • klaren, dat de kansen in Korea zullen keren, dat de Amerikanen niet uit Korea verdreven zullen worden en dat de communisten terug geslagen worden tot achter de 38ste breedtegraad (de grens tussen Zuiden Noord-Korea). In antwoord op de vraag of de Amerikaanse troepen de communisten achter de 38ste breedtegraad zouden achtervolgen, gaf de president ten antwoord: Een dergelijke beslissing kunnen wij pas nemen als de tijd gekomen is. Voorts gevraagd of er kans bestond, dat de Amerikaanse troepen op Korea verslagen zouden worden, zeide hij: Wij zijn nog nooit verslagen en dit zal ook nu niet gebeuren. Het ziet er echter op het ogenblik, deze verklaring ten spijt, nog verre van gunstig voor de Amerikanen uit. Hun troepen moeten nog steeds terugtrekken. Dit terugtrekken geschiedt wel onder dekking van de luchtmacht, waarbij de Noord-Koreanen hevig bestookt worden en zware verliezen lijden, maar toch zó, dat de Amerikanen daarbij dikwerf hun gewonden niet mee kunnen nemen. Al terugtrekkende hebben de Amerikanen thans hun stellingen inenomen achter de rivier Koem, een einig diepe rivier. Volgens sommige merikaanse oorlogscorrespondenen moet die rivier een uitstekende defensieve positie aan het Zuid-Koeaanse leger bieden; hetgeen echter el ten zeerste betwijfeld mag woren, dewijl volgens de laatste berichen het Noord-Koreaanse leger de riier al op meer dan een plaats moet vergetrokken zijn. nmiddels vecht het Amerikaanse eger thans onder de vlag van de Or­ i g z ganisatie der Verenigde Naties, zonder dat echter leden van die organisatie dit leger met landstrijdkrachten te hulp zijn gekomen. Het heeft met de Zuid-Koreanen de zware strijd alleen te voeren. De Engelse ambassade en ook de regering van India stellen in Moskou in het werk, dat de Sovj et-Unie haar invloed zal, aanwenden om de oorlog in Korea te doen beëindigen, of, indien zij daartoe niet te bewegen is, althans te willen bevorderen, dat de oorlog daartoe beperkt zal blijven. Of deze pogingen de gewenste uitslag zullen hebben, dient wel sterk betwijfeld te worden, als wij er op letten wat er buiten dit gebied plaats vindt.

aar buiten doen zich ook geruchten van oorlogen horen. In Yoego-Slavië gevoelt men zich bedreigd. Vandaar wordt gemeld, dat gemotoi'iseerde eenheden van de Bulgaarse infanterie op weg naar de Bulgaars- Yoego-Slavische grens zijn. Het officiële Bulgaarse persbureau spreekt dit niet tegen, maar geeft er de volgende eigenaardige verklaring van. Het zegt namelijk, dat deze troepenverplaatsing slechts een defensief karakter draagt. De Bulgaren moeten volgens dat persbureau klaar staan om met drievoudige 'krachtsinspanning hun grenzen te bewaken. Wat deze troepenverplaatsing een nog al bedenkelijker aanzien geeft, is 't feit, dat de radio-stations van door de communisten beheerste Oost-Europese landen voortdurend melding maken van dreigende aanvallen van Yoego-Slavië op Bulgarije en Albanië, waarbij Albanië Yoego-Slavië beschuldigt van aanhoudend^ provocaties en schending van Albanees grondgebied. Deze berichten zijn stellig niet al te licht op te N vatten. Meermalen toc hebben grote troepenverplaatsingen en berichten over grensschendingen een oorlog ingeluid. Dit was indertijd ook het geval toen Duitsland in 1939 Polen de oorlog aandeed. Dit op zichzelf al zo verontrustende feit geeft nog al zo veel meer te denken, als men weet, dat de Oost-Duitse communistische zogenaamde volkspolitie met onbekende bestemming is opgeroepen. Eerst vreesde men in Duitsland, dat dit geschied was om haar in Korea te laten vechten, maar later was men aldaar vrij algemeen van oordeel, dat zij naar de Balkan js gezonden. Een opvatting, waar te meer grond voor bestaat, als men let op het bericht, dat dezer dagen ongeveer 250 hoge officieren van de Oost- Duitse volkspolitie, die ervaring van de Balkanoorlogen hebben, naar Bulgarije, Hongarije en Tsjecho-Slowakije zijn gezonden, waar zij als militaire raadgevers zullen fungeren. En alsof dit nog niet genoegzaam was om een hevige verontrusting gaande te maken, zo heeft de Amerikaanse regering deze nog al in veel sterkere mate doen toenemen door haar mededeling, dat zij een aanval op Yoego-Slavië niet met over elkander geslagen armen zal aanzien. Het spreekt wel vanzelf, dat zij deze mededeling niet gedaan heeft om de schrik er voor goed bij de mensen in te jagen, maar uit gans andere oorzaak. En wel uit oorzaak van een dreigend oorlogsgevaar op de Balkan. Om diezelfde reden heeft de leiding van het Amerikaanse consulaatgeneraal te Istanboel haar staf en de leden van de Amerikaanse kolonie instructies gegeven betreffende het geval, dat de stad in geval van nood zou moeten worden verlaten. Die in­ structies, welke onder de inwoners van de stad grote ongerustheid hebben verwekt, zijn uitgevaardigd op grond van de kwetsbare geografische ligging van Istanboel. Mede met het oog op de gespannen internationale toestand — en dit heeft ook al zeer veel te zeggen — jj de verscheping van Amerikaanse kanonnen, tanks en vliegtuigen naar West-Europa bespoedigd. Naar verluidt zijn zestien scheepsladingen oorlogsmateriaal ' onderweg naai Europa en worden op het ogenblik veertien andere schepen in Amerikaanse havens geladen. Heel deze jammerlijke gang van zaken toont wel overduidelijk aan, hoe Gods vloek rust op het vertrouwen op de vleselijke arm, zoals men dat ? .eden ten dage maar al te zeer bij klein en groot aantreft. Hoe welge. lukzalig is toch dat ellendige en arme volk, dat op de Naam des Heeren betrouwt, hetwelk de Heere Zich zal doen overblijven.

T, ïn slotte nog enkele korte mede delingen. In België is thans in het Parlement het ontwerp van wet, dat de terugkeer van koning Leopold mogelijk maakt, in behandeling. Het gaat daarbij vrij rustig naar toe. De meerderheid laat, verzekerd als zij is, dat het wetsontwep toch aangenomen zal worden, de oppositie maar praten. In het land zelf gaat het er minder rustig naar toe. De door de socialistische vakbond in de Borinage aangekondigde tweedaagse proteststaking tegen de terugkeer van de koning is ingezet, welke in het kolenbekken vrij algemeen is. In alle mijnen werd het werk volkomen stil gelegd. Ook in de schoenfabrieken zijn de arbeiders niet aan het werk gegaan en in de metaalfabrieken is h slechts twintig procent van de arbeiders gaan arbeiden. In Bergen is zelfs het tram- en autobusverkeer stopgezet. In Frankrijk is dan eindelijk een nieuw kabinet kunnen optreden. Het is het kabinet Pleven. Pleven zelf is lid van een kleine partij, welke zeer na aan de radicalen verwant is. Zijn ministerie bestaat uit 33 leden, waarvan 11 radicalen en radicaal-gezinden, 4 gematigden, 9 volksrepublikeinen (rooms-katholieken) en 9 socialisten. Het zag in de Nationale Vergadering zijn optreden met 335 tegen 226 stemmen goedgekeurd. De besprekingen over het plan Schuman zijn ook weder hervat. Wat ons daaromtrent echter wordt medegedeeld, is tot dusverre zo vaag en onbestemd, dat wij daarop momenteel niet nader zullen ingaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen