Buitenlands Overzicht

Sedert de laatste „Banier" nu veertien dagen geleden verscheen, is het er in de wereld niet rustiger op geworden. Integendeel, de onrust en het rumoer zijn er nog in toegenomen. Of het gevaar voor het uitbreken van de derde wereldoorlog daamede gelijke tred gehouden heeft, valt moeilijk uit te maken. Volgens sommige bladen is het toegenomen, volgens het oordeel van andere is het afgenomen. Wij verkeren op dat punt, dat zovele gedachten en gesprekken thans bezig houdt, wel geheel in het onzekere. Waarover wij echter niet in het onzekere behoeven te verkeren, is dat sedert het ongeloof zo brutaalweg openlijk zijn evangelie van „God is dood; leve de mens" verkondigde, de wereld een hoogst benard aanzien heeft gekregen. Met die godslasterlijke uitdrukking zijn dan de mens en de menselijke wijsheid ten troon verheven. Met welk een schrikbarende uitkomst! Hoe zien wij het Woord van God ten opzichte van de mensen eenmaal gesproken, bewaarheid! Hoe wordt het bevestigd wat daarin van hen geschreven staat! Gelijk er geschreven is: „Er is niemand rechtvaardig, ook niet één; er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt. Allen zijn zij afgeweken, tezamen zijn zij onnut geworden; er is niemand die goed doet, er is ook niet tot één toe. Hun keel is een geopend graf; met hun tongen plegen zij bedrog; slangenvenijn is onder hun lippen; welker mond vol is van vervloeking en bitterheid; hun voeten zijn snel om bloed te vergieten; vernieling en ellendigheid is in hun wegen; en de weg des vredes hebben zij niet gekend. Er is geen vreze Gods voor hun ogen".

I'^ewis, de menselijke wijsheid heeft ontzaggelijk veel kwaads berokkend en de onrust in de wereld wel op het kookpunt gebracht, zoals wij kunnen zien wanneer wij in dit overzicht over Korea en wat daarmede samenhangt, over de bijeenkomst van de Kominform in Berlijn en over woelingen in België handelen. Eerst dan over Korea. De communisten zijn daar nog steeds aan de winnende hand. Telkens en telkens weer moeten de Amerikanen, het zij dan in 'n langzaam tempo, terugtrekken. Op zichzelf behoeft dit niemand te bevreemden, want zij staan tegenover een grote overmacht. In alles, zowel in manschappen als in krijgsmateriaal, zijn zij ver in de minderheid. Hoe lang die toestand zal duren, is ook al niet te bezien. Gedurig verschijnen daaromtrent van Amerikaanse zijde wel optimistische berichten; maar de werkelijkheid logenstraft ze tot dusverre. Er zijn er dan ook niet weinigen van oordeel, dat daarin pas in de komende herfst verandering zal komen. Of dit metterdaad het geval zal zijn, kan ook niet met enige zekerheid gezegd worden. Wel is het stellig zeker van belang, dat de Amerikanen zoveel grond in Korea kunnen blijven bezetten, dat zij de mogelijkheid van de landing van grote transporten aan troepen en krijgsmateriaal open houden. Het is zeer wel te verstaan, dat de Amerikanen daar alles op zetten, alsook dat zij ook al door bemiddeling van de Organisatie der Verenigde Naties druk in de weer zijn om hulp van andere landen te krijgen, alsmede dat er met hun goedvinden pogingen in het werk gesteld worden cm door bemiddeling een einde aan de strijd te maken. Wat de pogingen om door bemiddeling een einde aan de krijg te maken betreft, daarmede is het tot op de dag van heden op niets uitgelopen. De poging, welke de Engelse ambassadeur te Moskou daartoe aanwendde, gelukte niet en die van Pandit Nehroe, de premier van India, al evenmin. De laatstgenoemde had zich tot Stalin met een schrijven gericht. Wat naar aanleiding daarvan openbaar werd, is, dat Stalin enige genegenheid tot nader overleg en beëindiging van de krijg aan de dag legde, als eerst het communistische China tot lid van de Organisatie der Verenigde Naties was toegelaten en dat Amerika van Stalins genegenheid niets moest hebben zolang de Noord- Koreanen niet binnen hun eigen landpalen waren teruggetrokken waarvan Stalin op zijn beurt niets moest hebben. Het uiteindelijk gevolg van deze bemiddeling is geweest, dat de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken aan Pandit Nehroe verzocht heeft om zijn bemiddelingspoging maar te staken. Wat Amerika's aandrang om meerdere hulp aangaat, daarmede heeft het wel enig succes behaald. Onder meer hebben Australië en Nieuw- Zeeland besloten Amerika met landstrijdkrachten te hulp te komen. Ook Brittannië heeft in dezelfde geest gehandeld. Zij zal 5000 a 6000 goed geoefende manschappen ter Amerikaanse beschikking stellen en bovendien haar vloot in Oost-Azië op volle sterkte brengen. Bovendien hebben honderden mannen zich reeds bij de lecruteringsbureaux in de grote Australische steden voor dienstneming bij de strijdmacht op Korea van het Britse gemenebest aangemeld, terwijl in Nieuw-Zeeland zich meer dan tweeduizend vrijwilligers voor hetzelfde doel hebben opgegeven.

Met dat al blijft de toestand toch hoogst gespannen. Daarop wijst wel in de eerste plaats het besluit van president Truman om voor oorlogsdoeleinden tien milliard dollar beschikbaar gesteld te willen zien. Deze tien milliard dollar, vier maal zo veel als de Marshall-hulp bedraagt, vormen wel een geweldig bedrag; te meer als men bedenkt, dat de uitgaven op de gewone Amerikaanse begroting voor de defensie al zo groot zijn. Het spreekt wel vanzelf, dat deze tien milliard niet alleen voor de operaties in Korea nodig zijn, maar mede voor heel wat meer doeleinden bestemd zijn. Het grootste deel daarvan zal buiten enige twijfel moeten dienen voor versterking van de Amerikaanse en Europese strijdkrachten. In het vervolg zal zelfs ook een groot deel van de Marshall-hulp in Europa besteed moeten worden voor versterking van de defensie. Het moet voor president Truman een grote steun zijn, dat verreweg het overgrote deel van het Amerikaanse volk overtuigd is van de noodzakelijkheid van deze fameuze uitgaven en deze ook voor het behoud van zijn vrijheid wil opbrengen en dat het zonder morren kennis er van genomen heeft, dat de opbrengst der belastingen met vijf milliard dollar verhoogd zal worden. De uitgave van de tien milliard dollar is stellig geen weelde, als men weet hoe de Sovjet-Unie zich tot de tanden gewapend heeft en hoe zij te land in gewone bewapening de Westerse geallieerden verre overtreft. Churchill deed daar in het Engelse Parlement een boekje over open, waar hij verklaarde, dat tegenover de 40.000 Russische tanks slechts 6.000 Britse staan en dat, indien de Sovjet-Unie slechts de helft van haar 175 divisies gebruikt, er ongeveer 80 divisies zonder mobilisatie naar het Westen gezonden zouden kunnen worden. Hij zei de daarbij, dat hij er zich niet over verwonderen zou, in. dien er aan de Oostgrenzen van West- Duitsland een soort paniekstemming bestond en merkte voorts op, dat naar zijn stellige overtuiging een derde wereldoorlog door Sovjet-Rusland nog niet begonnen was, omdat Amerika het in atoom-bewapeniri" verre overtrof, hetgeen voor hem een reden was om te menen, dat een derde wereldoorlog op dit ogenblik niet uit zou breken. Of die mening van Churchill al dan niet gegrond is, zullen wij buiten beschouwing laten, maar gewis en zeker is het, dat Amerika er thans betreffende de verdedigingsmiddelen geen gras over laat groeien. President Truman heeft toch een decreet uitgevaardigd, waarbij alle dienstverbanden bij de Amerikaanse strijdkrachten, die vóór 9 Juli 1951 aflopen, met een jaar worden verlengd, terwijl krachtens dat decreet de diensttijd van officieren en manschappen van het Amerikaanse leger in Europa aldaar met een half jaar verlengd wordt. Bovendien nog zijn tegen September en October honderdduizend dienstplichtigen opgeroepen. Voor een algemene mobilisatie in Amerika zag Truman thans nog geen reden, dewijl hij nog steeds een ernstige hoop koesterde, dat de wereldvrede bewaard zou kunnen worden.

Bij al de reeds bestaande onrust en strijd is het volstrekt niet buiten gesloten, dat deze nog vermeerderd zullen worden door de terugkeer van de afgevaardigden van Sovj et-Rusland in de Veiligheidsraad. De Russische vertegenwoordiger, Jacob Malik, heeft bij wijze van een grote verrassing medegedeeld, dat hij het voorzitterschap van de Veiligheidsraad op 1 Augustus aanstaande zal overnemen en heeft in zijn kwaliteit als toekomstig voorzitter een vergadering van die raad des avonds te acht uur uitgeschreven. Over het algemeen betoont de Amerikaanse pers zich met die terugkeer verre van ingenomen. Zij beschouwt die terugkeer eensdeels wel als een diplomatieke overwinning van Amerika — meer dan zeven maanden is de Russische vertegenwoordiger uit protest tegen de aanwezigheid van de gedelegeerde der Chinese nationalistische regering niet in de vergadering van de Veiligheidsraad aanwezig geweest en keert er nu in terug zonder dat die Chinese vertegenwoordiger verwijderd is — maar anderdeels vreest zij, dat de poppen weer aan het dansen zullen gaan. En dit kan ook zeer wel mogelijk het geval zijn. Als de Russen thans, terwijl zij de diplomatieke nederlaag slikken, in de Veilig'; heidsraad terugkeren, hebben zij daar zeker een bedoeling mede, staat hun een doel voor ogen, dat hun zwaarder weegt dan de nederlaag, die zij op de koop jtoe dan maar nemen. Naar de bedoeling en het doel der Russen wordt in de Amerikaanse pers thans niet weinig gegist. Het ene blad schrijft, dat de Russen met hun terugkeer de verwijdering van de door hen zo zeer gewraakte Chinese vertegenwoordiging beogen; het andere om daarmede van hun vetorecht gebruik te maken, indien de Veiligheidsraad soms wil besluiten om meer hulp aan de Zuid-Koreanen te bieden; het derde spreekt weer 'n ander oordeel uit. Wij zullen ons met die gissingen en oordeelvellingen , aQv nipt lane-er onhouden maar niaar met langer opnouaen, maar vrezen, dat die bladen gelijk krijgen, die oordelen dat de Russen met hun terugkeer, wat zij er ook overigens ^oo hpos-en ten doel hebben om nromee Deogen, ten uoei neooen om pro paganda te voeren en dat dit op de ouderwetse wijze met allerlei verachtmakingen, schimp- en cheldwoorden en onparlementaire ewoordingen gepaard zal gaan, zoat in plaats van de vrede ook nu weer als weleer de oorlog gediend zal orden.

H. t heeft sterk de aandacht ge trokken, dat juist terwijl de internationale verhouding zo sterk gespannen is, te Berlijn de Oost-Duitse communistische partij in vergadering bijeen is geweest. Een bijeenkomst, welke met alle reden als een van de Kominform kan aangemerkt worden, v/ant de leiders der communisten uit vrijwel alle landen — zelfs een Russische afvaardiging was aanwezig — waren er tegenwoordig. In die vergadering werd een scherpe strafrede tegen de leider van de West-Duitse communisten uitgesproken. Hem werd in verre van zachte bewoordingen zijn foutieve leiding onder de aandacht gebracht. Deemoedig Jje- i^^^isë^^^^ schuld en beloofde in de toekomst zich te zullen beteren. Krachtig werd i er propaganda gevoerd voor de toekomstige eenheid van : die daaraan wilde medewerken, ook ial was hlJ eertijds 'n verwoede natlOnaal-socialist geweest, werd in de rommnnistischp nartii wplkom o-php tp^Tp^vSfv o^^^ Zt J T . ten. üegnjpelljk werd hier met alle klem op het Duitse nationale sentiment gewerkt, om daarmede de Duitsers onder de communistische hoed tp vanger, T nkt W HP ^mr^^t TT^fp xe vangen. LiUKt het de bOVjet-Unie, zoals een sterk het haar nationalistische in China gelukt propagan- is, met da heel Duitsland onder haar macht ua neei i^uitóid, iiu oimer ndar macnx te krijgen, dan heeft ZlJ daarmede ontegenzeggelijk veel bereikt. En dit schijnt zij met alle middelen na te jagen: kan zij daarin niet eoedschiks slag; n, Tn\waadschi1, nTett een vredige weg, dan maar desnoods met wapengeweld. Het is zelfs volstrekt met onmogelijk, dat ziJ hierbij dezelfde weg inslaat als die zij in Korea is ingeslagen. Het o-eeft toch heel wat te s denken, gen. dat a& z er geeit in Oost-Duits­ rocn neei land naast de zogenaamde volkspolitie, ook thans een zee- en een luchtpolitie gevormd is Die nolitie welke zelfs mede met 7waav onrt; , JItnia zeiis meae met zwaar oorlogstuig gewapend is, kan zich, evenals in Korea geschied is, op een wenk van de Sovjet-Unie, opmaken om zogenaamd Wpdt nni+cilQ-n^ , , «„ /) fTST^S T-1 S i ^ i ^^- ^^ 1® Westehjk-gedllieerde bezetting te bevrijden en de gepropageerde eenheid van Duitsland tot stand te brpne-PTi .^tplliV vj het in dp tnpVn^cf 1--1 i-T dflt f i-üeiconflSt mogelijk, gelijk udt nu tussen Zuid- en Noord-Korea net geval is, dat het in Duitsland ook r< 0g eens met wapengeweld tussen Oost- PTi Wp< ii- nni+olfn/l V, Qv., q +Qn-„« hs> r-A /'*^^t-J^UitSiana nara tegen ™ Saat. De westerse geallieerden schijnen daarmede rekening te houden, want zij hebben de West-Duitse 7Ju' ï^nTnïr" "^^.^ ^°'^*^°^^'^

macht met 12.000 man uit te breiden, n Belo-ip i-« Har, V^„-„„ T 1.^ TTT fpl f ^ ^^ '^^^ koning Leopold III teruggekeerd. Bleef het in België de eerste dagen na zijn terugkeer vrij rustig, thans is de ru'^t er dper-liik verstoord Tn > , pf WoWlc 1 ^ ^+ vrii nlrr^, ^.: waaise land wordt 7«, ^pmeen gestaakt. In Brussel Staat het tramverkeer nagenoeg stil. Sabotage, inzonderheid bij de spoorwegen, vindt er nlaats Ernstisre on geregeldheden voor het koninklijk paleis te Laeken zijn er bij een demnncïtvatip van anti T.ponnldi'^tPTi monstratie van aiiti-Ljeopoiaisten, aan wier hoofd Spaak ging, voorgekomen. Daarbij werd een ware veldslag tussen de anti-Leopoldisten e d(» (yendarmes dip hpt nalei'^ hewaalc ae genaarmes, me net paieis oewaaKten, en koningsgezinden, die er ter ere van de koning demonstreerden, geleverd, met gevolg, dat er een dode en negen ernstig gewonden te betreuren vielen. Op tal van plaatsen zijn zelfs de winkels en magazijnen gesloten. Volgens de socialisten is 't doel der staking koning Leopold tot abdicatie van de troon te dwingen. De regering heeft na een hele dag vergaderd te hebben, van haar kant verklaard, dat de koning niet zal spreken en geen nadere uitleg aangaande zijn gedragswijze zal geven, alvorens de rust is wedergekeerd en ^^ stakingen tot het verleden beho- T.pn TTr^p icinn- Hif rino- 7al rl„vPTi , 7alf ren. Hoe lang dit nog zal duren, valt moeilijk te zeggen, want de hooiden zijn erg verhit en de oude vijand schap tussen Vlamingen en Walen is weer in sterke mate ontbrand.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen