Buitenlands Overzicht

Ploe lijken onze dagen toch op die van Noach! Daarin valt dezelfde aardsgezindheid, dezelfde brooddronkenheid, dezelfde hardheid des harten, dezelfde onbekeerlijkheid, dezelfde vervreemding van God en Zijn dienst als in die van Noach op te merken. Ook daarin stemmen onze dagen volkomen met die van Noach overeen, dat de aarde ook thans vervuld is met wrevel. Een ongekende wrevel bezielt ook thans de mensen. Volk bij volk, stand bij stand, en mens bij mens. Dit is voorwaar wel een groot kwaad. Wrevel toch verderft, als de mot het kussen, de menselijke samenleving. Hij verderft de goede verstandhouding in de gezinnen, maakt een goede huiselijke samenleving kapot en is in staat om de burgers van een en hetzelfde dorp of van een en dezelfde stad, zelfs van een en hetzelfde land, zo tegen elkander op te zetten, dat zij in de grootste verbittering met elkander leven. Waar de wrevel heerst, daar is ook de twist, want deze twee gaan als tweelingbroeders hand aan hand; daar breekt in het leven der volken ' ook de oorlog uit. Daar zijn de weeën en daar gaat een Godsgericht vanwege de zonde over de volken. Daarom beschouwe niemand het als een kleinigheid, dat als weleer gelijk in Noachs dagen, ook thans de wereld met wrevel vervuld is. Vandaar komt het, dat de vrede zo ver van de aarde geweken is en de ene oorlog nog niet ten einde is of een tweede is al weer ontbrand.

JCLn zo is het toch metterdaad. De Koreaanse oorlog zegt het ons. Daar woedt nu weer de oorlogsbrand in al zijn felheid. De burgeroorlog in Griekenland is beëindigd; in China is 'n poze van rust ingetreden, maar in Korea wordt gevochten op leven en dood. Het zijn de Noord-Koreanen, die daarbij nog steeds oprukken, al geschiedt zulks in veel en veel minder snel tempo dan in de aanvang van de oorlog. Daaruit valt af te leiden, dat de weermacht der Amerikanen in sterke mate is toegenomen, nochtans schijnen de Noord-Koreanen hen in getalssterkte en in bewapening te overtreffen. Wat echter steeds meer en meer als een belangrijk nadeel voor de Noord-Koreanen zich zal doen gevoelen, is, dat hun verbindingslijnen steeds langer worden en dat deze voortdurend door de luchtmacht der Amerikanen gebom­ bardeerd worden; gelijk dat ook het geval is met de fabrieken der Noord- Koreanen, waaronder er al moeten zijn, die door de Amerikaanse bombardementen geheel of gedeeltelijk vernield zijn. Veel valt er echter over de toestand van het Koreaanse oorlogsveld niet te vertellen, daar de berichten daarover maar schaars binnenkomen. Wat daaruit echter wel op te maken valt, is, dat de Amerikanen zich geducht inspannen om niet uit Korea verdreven te worden en ook, dat zij af en toe niet zonder succes tegenaanvallen ondernemen, ofschoon er tot dusverre van hun kant nog geen volledig offensief is ingezet.

ij dat al blijft de Koreaanse oorlog in het brandpunt der belangstelling staan. Hij is, hoe zijn uitslag ook moge uitvallen, reeds daarom alleen van grote betekenis, omdat Amerika zich sedert het uitbreken daarvan op formidabele manier is gaan versterken. En dit niet alleen, ook in West-Europa heeft zich de weerslag er van doen gevoelen; ook daar gaat men zijn verdediging belangrijk uitbreiden. De Engelse regering heeft bekend gemaakt, dat zij voornemens is om in de eerstvolgende drie jaar 't geweldige bedrag van bijna drie milliard pond aan bewapening te besteden, onder voorwaarde dat Amerika haar daarbij de nodige hulp zal verlenen. Deze nieuwe uitgaven zullen mede brengen, dat Groot-Brittannië nu 10 pet. van zijn nationaal inkomen voor bewapening zal gaan uitgeven, in plaats van tot nu toe 8 pet. President Truman heeft alreeds zijn grote blijdschap over dit nieuwe Britse herbewapeningsplan uitgesproken en tevens verklaard, dat hij hoopte, dat de andere Amerikaanse bondgenoten in deze niet achter zouden blijven. Nu, dit is ten opzichte van ons land niet het geval. Onze regering heeft toch bekend gemaakt, dat ook bij haar het plan bestaat om de verdediging te versterken. Mede onder invloed van het uitbreken van de Koreaanse oorlog is het zeker ook, dat Turkije en Griekenland met enige aandrang verzocht hebben om als leden in het Noord-Atlantisch pact te worden opgenomen en dat ook Italië van plan is om haar defensie uit te breiden en dat door de Amerikaanse regering is medegedeeld, dat er thans harerzijds geen bezwaar meer bestaat om aan Spanje een lening te verstrekken, mits deze niet uit rijksmiddelen, maar door particuliere banken zal worden verstrekt, terwijl het uitbreken van de voornoemde oorlog zeker wel een der voornaamste oorzaken is, dat de Russische vertegenwoordiger, Malik, in de Veiligheidsraad, waarin hij zo lange tijd niet verschenen was, is teruggekeerd.

et de terugkeer van Malik heeft de Veiligheidsraad geheel zijn ouderwets karakter teruggekregen. Het is daarin weer een ruzie geworden van je welste, waarbij niet weinig onparlementaire woorden gesproken zijn. Zo verklaarde Malik van een rede van de Amerikaanse vertegenwoordiger, dat zij niets dan reine chantage was.

Niet minder dan drie avonden, waarop een geweldige woordenstroom, gepaard gaande vooral van Russische zijde met allerlei verwijten en verdachtmakingen, is losgebroken, heeft men nodig gehad om de agenda vast te stellen.

Nauwelijks had Malik in de eerste vergadering zijn voorzitterszetel bezet, of hij kwam met het voorstel voor de dag om de Chinese afgevaardigde van de nationale regering uit de vergadering te verwijderen; een voorstel, dat na een vrij heftige woordenwisseling werd verworpen. Daarna kwam de vaststelling van de agenda aan de orde. Sovjet-Rusland wilde daarbij de Chinese kwestie als eerste punt op de agenda vastgesteld zien; Amerika de Koreaanse. Met de uiteindelijke uitslag, dat het Russische voorstel verworpen en het A me likaanse aangenomen werd. Echter niet eerder dan nadat daaraan een ongemeen bittere discussie voorafgegaan was. Malik kwam daarin weder met zijn oude, reeds zo bekende beweringen op de proppen. Amerika, zeide hij, jaagde imperialistische doeleinden na en wilde om die te bereiken de ooi'log; de Sovjet-Unie daarentegen de vrede. Als nieuwe bewering werd er door hem aan toegevoegd, dat op aanstoken van Amerika de Zuii-Koreanen een aanval op de Noori-Koreanen hadden gedaan en dat deze alzo wel gedwongen waren om terug te slaan. Met de klompen aan kan elk mens wel gevoelen, dat zulk een voorstelling van de gang van zaken op Korea totaal onwaar is. De Noord- Koreanen toch waren tot de tanden toe met een uitstekende bewapening uitgerust, terwijl de Zuid-Koreanen, gelijk heel het verloop van de oorlog uitwijst, vrijwel geheel ongewapend waren; zelfs geen tanks, geen zwaar gesehut, geen bombardementsvliegtuigen bezaten.

Een heel uur lang richtte Malik in lang niet malse bewoordingen zijn aanval op Amerika, waarbij hij haar ten laste legde, dat zij met behulp van koloniale mogendheden als Frankrijk, Engeland en Nederland de oorlog wilde uitbreiden en steeds meer strijdkrachten in het conflict wilde meeslepen, waardoor het Russische pogen om tot een vreedzame oplossing van het conflict te komen, finaal verhinderd werd. De Egyptische afgevaardigde maakte na Maliks redevoering een juiste en rake opmerking, als hij zeide, dat hij de discussie gesloten wilde zien, want dat deze niet de vrede maar de oorlog diende. Een opmerking, die hy al wel veel en veel eerder had kunnen maken, want vanaf de eerste discussie in de Organisatie der Verenigde Naties heeft deze niet anders dan de oorlog gediend. De Amerikaanse afgevaardigde, die vervolgens aan het woord kwa riep toornig en zeer opgewonden uit dat hij het met de Egyptische afge vaardigde geheel eens was en dat oo hij de discussie gesloten wilde zien Er moet snel gehandeld worden, 2 zeide hij, dat zijn wij verplicht' aa allen, die op Korea vechten onder he blauw en wit van de Verenigde Na ties. Desniettegenstaande kon hij vol gens zijn verklaring de ellenlang! propagandaredevoeringen, die wij n, al jaren lang aangehoord hebben, nie geheel onbeantwoord laten. Als d Russische afgevaardigde wil wete wie schuldig is — zo merkte H^ voorts op — aan het conflict op Ko rea, dan moet hij wachten tot wij di punt in behandeling zullen nemej dan zal hij het wel vernemen. Malik gaf hierop onder meer ten ant woord, dat de Amerikaanse afge vaardigde wel moet bedenken, da zijn hysterisch geschreeuw geen ai gument is.

Op de laatste vergadering is het ei eveneens weer warm en bitter naa: toe gegaan. Malik stelde voor voo Korea een order uit te vaardigei „staakt het vuren" en de terugtrell king van „buitenlandse troepen" t gelasten. De Amerikaanse afgevaar digde noemde dit voorstel na aflooj der vergadering in allesbehalvi vriendelijke bewoordingen „eei nieuwe, huichelachtige poging om d( wereld te doen geloven, dat de Sov jet-Unie de vrede wil". Nadat er lang en breed over het voor stel gesproken was, werd de verga dering zonder dat het nog tot eei stemming kwam, gesloten en tol Dinsdag 8 Augustus verdaagd. Zo is het dan voor de zoveelste maa wel weer duidelijk geworden, dat di Russen de vergaderingen van de Ver enigde Naties bezoeken om daarui propagandistische munt te slaan, Die vergaderingen bieden hun eei belangrijk propagandistisch podiu; waarvan zij de waarde keer op kee ; e weer benutten, want al berusten hui u, beweringen nog zo zeer op onwaard heid, er zijn in Azië en China en ooi daar buiten tallozen, die er gelooi aan slaan. Meteen is het ook dez( keer weder gebleken, dat de Organi satie der Verenigde Naties geen in stituut ter bevordering van de vrede maar van de oorlog is.

s de Veiligheidsraad vervuld mei wrevel, België is dat ook. Schrevei wij in ons vorig overzicht, dat, toei als laatste bericht uit België binnen' gekomen was, dat de regering, na 'i hele dag vergaderd te hebben, ver klaard had, dat de koning niet eer der zou spreken en geen nadere uit leg van zijn gedragswijze zou gevei dan nadat de rust was weder gekeerd en de stakingen tot het verle den behoorden hoe gans anders dan het in die verklaring is gezegd is het verlopen. De koning heeft we gesproken, vóórdat de stakingen wa ren afgelopen en heeft zelfs voor dien gezegd, dat hij afstand van de trooD deed. Na een hele nacht lang met het mi nisterie in zijn paleis vergaderd b hebben, heeft hij in de daarop vol gende morgen een proclamatie uitge vaardigd, waarin hij verklaarde, hij zijn, koninklijke waardigheid ty delijk aan zijn oudste, minderjarig* zoon Boudewijn tijdens diens minderjarigheid en voor goed bij dieni meerderjarigheid in September 1951overdroeg, onder voorwaarde, dal het Belgische volk zich dan eenparig om zijn troon zou scharen. Zo is dan het r.k. ministerie, dat ii de nachtelijke vergadering volgens onderscheidene berichten koning Leopold III tot de afstand van zijn troon genoopt moet hebben, gezwicht voor de revolutie; zo is het dan meteen weer eens overduidelijk geworden, welk een verfoeilijke en afkeurenswaardige zaak een staking wel is en tot welke doeleinden staking al niet misbruikt kan worden; en eveneens is het gebleken, dat de socialisten, als het in hun kraam te pas kornt, allerminst voor revolutionnaire en communistische middelen terugdeinzen. Dat mogen velen, die zo met de Partij van de Arbeid weglopen, of haar althans bij de stembus steunen, wel eens ter dege ter harte nemen.

Stellig, het getuigde niet van staats- Toanswijsheid en het was kwalijk te verantwoorden, dat de R.K., waar zij over een geringe meerderheid beschikten en een grote minderheid van omstreeks 45 pet. zich zo pertinent tegen de terugkeer van Leopold III als koning op de troon verklaarde, dat zij diens troonsbestijging met alle macht wilden forceren; maar dat gaf de socialisten nog allerminst recht om zo op te treden als zij opgetreden zijn. Dat het optreden van het r.k. ministerie geen daad van staatsmanswijsheid is geweest, is uit de uitkomst wel gebleken: het heeft tenslotte volledig gecapituleerd voor de revolutie. Volgens zijn eigen verklaring was het daartoe gedwongen. De stakingen, waarby inmiddels een drietal doden te betreuren vielen, hadden een geweldige omvang aangenomen en de opmars naar Brussel van de anti-Leopoldisten, welke op Dinsdag 1 Augustus was vastgesteld, hing toen als een dreigend zwaard boven België. Deze twee zaken hebben veroorzaakt, dat de leiders van de r.k. partij met die van de socialisten en liberalen zijn gaan onderhandelen en met deze tot een overeenkomst zijn gekomen, waarbij bepaald werd, dat koning Leopold III onder boven vermelde omstandigheden in de morgen van Dinsdag 1 Augustus afstand van de troon gedaan heeft aan zijn zoon Boudewijn, die voorlopig het bewind zal hebben te voeren onder de titel van koninklijke prins. Dat deze gang van zaken, waarbij koning Leopold wel op een heel jammerlijke wijze het slachtoffer van 't r.k. ministerie is, tal van Belgische r.k. niet naar de zin is, is zeer wel te verstaan. Dezen hebben daar reeds op onderscheidene wijze blijk van gegeven; onder meer bij gelegenheid van de samenkomst van de raad van de r.k. partij in Brussel. Op die bijeenkomst en ook daarna werden de leden van die raad met eieren en tomaten bekogeld. Ook zijn er uit het kamp der ontevredenen voornemens opgevat om Zondag 6 Aug. een opmars naar Brussel, die echter niet schijnt door te gaan, te ondernemen. Dinsdag 8 Augustus, zo is althans nu vastgesteld, zal het voorstel van wet, waarbij de troonsoverdracht geregeld is, in de Belgische volksvertegenwoordiging in behandeling komen en op Donderdag 10 Augustus zal prins Boudewün dan de vereiste eed afleggen.

Met dat al is de rust nog bij lange niet in België teruggekeerd. Het is de grote vraag, of alle r.k. parlementsleden voor het aangekondigde wetsontwerp op Dinsdag 8 Augustus hun stem zullen uitbrengen en of het tegenwoordige ministerie aan zal kunnen blijven. Daar zijn er onderscheidene ministers in, op wie een groot deel der r.k. al bijzonder gebe­ ten is. De oude vijandschap tussen Vlamingen en Walen is op het ogen. blik bovendien weder hevig ontvlamd; zo zelfs, dat er nu in het Vlaamse kamp stemmen opgaan, gelijk dat kort te voren in het Waalse het beval was, om tot een afzonderlijk rijk te komen. Zonder twyfel is thans vrijwel heel België met wrevel vervuld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen