De tegenwoordige Anti-Revolutionnaire politiek

Daarover lezen wij onder de titel van Minzaam aanbevelend in het nummer van Zaterdag 25 November 1950 van Elseviers Weekblad het navolgende: De huidige anti-revolutiannairen zijn niet meer uit het harde hout van vorige generaties gesneden. Het was al geruime tijd duidelijk, dat de principiële oppositie de anti-revolutionnairen niet meer lag. In hun officiële dagblad is thans een serie artikelen verschenen, waarin op uiterst duistere wijze wordt uiteengezet, dat de A.-R. weliswaar in de oppositie is, maar dat dat nog helemaal niet betekent, dat zij echt in de oppositie is.

Het verlangen om deel te nemen aan de bezetting van posten schijnt aan deze koerswijziging niet vreemd.

He Loe is in bovenstaand artikel bevestigd hetgeen Prof. Fabius reeds jaren geleden aangaande de anti-revolutionnaire partij heeft verklaard, namelijk, dat zij eens beleden beginselen verloochend had!

Hoe ook daarin bevestigd, datgene wat Prof. Holwerda, hoogleraar aan de Theologische School, onderhoudende artikel 31 te Kampen, betreffende de a.-r. partij geschreven heeft, namelijk, dat zij hoe langer hoe meer in een grotere belangen-partij ontaard is! Hoe ook daarin bevestigd de bezwaren welke van de zijde der S.G.P. tegen voornoemde par­ tij in de loop der jaren zijn ingebracht! Het is hierbij zelfs zover gekomen, dat een weekblad als Elsevier de verslapping en de verwatering der anti-revolutionnairen openlijk als het ware aan de kaak stelt, waar zij als verklaring daarvan opgeeft: „Het verlangen om deel te nemen aan de bezetting van posten schijnt aan deze koerswijziging niet vreemd." Wat ons betreft wij kunnen het niet verhelen, dat de bekende verklaring van Prof. Anema in de Eerste Kamer en de bij de beandeling van de Rijksbegroting voor 1951 onlangs in de Tweede Kamer gedane verklaring van dr Schouten, welke inhoudt, dat de A.R. partij bereid is om met andere partijen, met behoud van eigen beginselen, samen te werken, op ons de indruk gemaakt heeft, dat de A.-R. partij zich thans in soortgelijke positie bevindt als die waarin de ontevreden en teleurgestelde Israëlieten in de woestijn zich bevonden toen zij terug verlangden naar de vleespotten van Egypte. Eenmaal toch zaten de antirevolutionnairen, toen zij met Rome in de coalitie verenigd waren, als bij de vleespotten van Egypte ter neer, toen hun mannen de ene post na de andere in hun schoot viel. Dat dit tot het verleden behoort, schijnen zij maar heel slecht te kunnen verdragen.

De coalitie met Rome, welke op zichzelf reeds geen kleine verloochening van het reformatorisch beginsel, volgens een door dr Kuyper in de dagen, voordat de coalitie tot stand kwam, gegeven verklaring, zelfs een belediging van het bloed van zovele edele martelaren was, heeft nog bovendien dit jammerlijke gevolg gehad, dat zij bij vele anti-revolutionnairen een jammerlijke zucht naar macht en een sterk verlangen naar de bezetting van posten heeft opgewekt. En dit in zulk een sterke mate, dat de redactie van een weekblad als Elsevier's Weekblad, gemeend heeft in zijn kolommen dit feit te kunnen signaleren, zonder van oordeel te zijn daarmede de A.-R. partij te blameren, dewijl het in zeer brede kringen des volks alzo en niet anders beschouwd wordt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen