DE ASPHALT-JEUGD

Het is éen-tin meer dan één Q|)zióht be- Imigrijke rede, \€ elke mr'Semeyns de Vries van Doesburgh, rechter in de Rotterdamse ^ rechtbank, dezer dagen in Utrecht in een vergadering ove'r.de asphatt-jeugd heeft gehouden. • ' \ • gelangrijk' vooral--.daarom, omdat" déze »r^llter, die door zijn ambt bij voortduring met haar in • aanraking gekomen, 'is en nog komt, iff zijn rede van - deze • jeugd, zoals-lij''in !-grote getale'in on^e steden langs.de straat zwerft en daarbij haar veimaak''slechis in bioscoop, ' danszaal en. ifï^aiidere, gelegenheden en'genegenheden zSpkt, waarin slechts "onheil te vinden' is, efeiï karakteristiek heeft ge^ ^ geven. Hij schetste van haar met tal vain .gpdocuiïïenteêïde bewijzen een -wsehi-il' "Eeel'd. Hij verklaarde toch dat . haar. levenswijze daardoor 'wel in het . bijzender gekenmerkt wordt, dat zij - vrijwel_ algemeen enkel.naar zinnelijk genot vraagt en louter daarin opgaat, zeggende: „Je leeft maar eens".

Dat is wel heel ontzettend, want daarmede betoont die jeugd, dat zij geheel naar heidense trant, bepaaldelijk naar die van de heidenen, leeft, wier levensleus was: „Carpe diem", dat is neem je levensdag waar, hij is kort; haal er aan genot uit wat er maar uit te halen is en bekommer je verder nergens om. Ja, die jeugd volgt die levenswijze, welke Gods Woord zo scherp veroordeelt en als een klare, heidense levenspractijk nadrukkelijk afwijst, welke daarin zich openbaart.

dat men zegt en heel zijn leven daarnaar inricht: Laat ons eten, laat ons drinken, laat ons vrolijk zijn, want morgen sterven wij.

Van humanistische zijde is in geschriften en redevoeringen gedurig betoogd, tot in den treure toe: Breng beschaving en verlichting, bouw scholen, ban het analphabetisme (het niet kunnen lezen en schrijven) de wereld uit, voed de mensheid op door kunsten en wetenschap en gij zult het misdrijf van de aarde zien verdwijnen en gij kunt weldra alle gevangenissen sluiten.

Hoe zijn toch dat betoog en die beschouwingen door de uitkomst gelogenstraft! Uit allerlei overheidskassen zijn er al sedert jaren millioenen guldens uitgegeven voor kunsten en wetenschap, voor opera en voor toneel en voor wat volgens humanistische zienswijze tot heil en verheffing des volks dienstig is en niet alleen zijn de gevangenissen niet gesloten, maar zitten heden tot de nok toe vol en dit niet alieeu, de ziekenhuizen, de zenuwlijdersinrichtingen en krankzinnigengestichten komen ook al plaats te kort om de zich bij hen aandienende patiënten te herbergen.... en de massa-jeugd verwildert hoe langer hoe meer en dit in zulk een mate, dat er thans zulke in-bedroevende schetsen van gegeven worden, zoals mr. Semeyns de Vries van Doesburgh die in Utrecht heeft gegeven en dat er dezer dagen in de Haagse gemeenteraad — waarover wij in een ander artikel iets wensen te schrijven — over de nood van de massa-jeugd is gesproken.

Hierbij is het zo in-jammerlijk gesteld, dat men, wat verreweg het overgrote deel van ons volk betreft, bij die ellendige toestand, waarin een groot deel van onze jeugd verkeert en bij de diep-beklagenswaardige toestand van ons land niets wil weten van het enige middel, dat in deze verbetering en heil kan brengen, namelijk van een onvoorwaardelijke terugkeer tot en onderwerping aan Gods Woord en Wet.

Zelfs waar de nood zo hoog geklommen is en de gerichten Gods zo zichtbaar op aarde zijn, ontwaart men geen uitwendige bekering, zoals er weleer een in Ninevé was, onder ons volk, maar wordt het heil gezocht in die wegen, waarin geen heil te vinden is en waarbij ons volk en zijn jeugd nog al verder wegzakken in het moeras van allerlei ellende en oordelen, dan waarin zij nu alreeds gezonken zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen