Zeeland

Brief uit

CLXIII.

Er is een streven merkbaar om onder ons volk drie stromingen te erkennen als de hoofdrichtingen, krachtens welke ons volk leeft. Dat streven leidt er toe, dat worden erkend de roomsen, de humanisten en de kerkelijken. Met het onderscheid tussen de laatsten wordt niet al te veel rekening gehouden, en hoe langer hoe meer tracht men om maar alleen het onderscheid tussen de genoemde groepen te erkennen en niet het onderscheid tussen die, welke als godsdienstigen worden aangemerkt.

Daarin schuilt een gevaar, want het is toch niet zo, al moeten wij dat ook zeer betreuren, dat er geen onderscheid is. En dan behoeven we nog niet in de eerste plaats te denken aan het onderscheid in de openbaringsvorm, maar meer aan het onderscheid in de belijdenis, in de uitleving. .

En, hoe gewenst het ook is, dat zij allen één zijn en worden, we hebben rekening te houden met de werkelijkheid. En die werkelijkheid is nu eenmaal niet anders dan dat er verdeeldheid is. Daarom is het nodig acht te geven op het streven om slechts dat onderscheid te stellen. Dat is nodig, inzonderheid voor het godsdienstonderricht, maar ook voor het onderwijs en alles wat daarmede samenhangt. Nu mag gesteld worden, dat zulks toch meer van godsdienstige dan van politieke aard is, maar dat 'is niet juist. Want het streven dat boven is aangeduid, spruit voort uit politieke overwegingen. Voornamelijk het tegenwoordige beleid is daarnaar gericht en daarom is het niet buiten de politiek te stellen. Daaruit blijkt wel de noodzaak om waakzaam te zijn. Om de wacht bij de beginselen te houden, of die te betrekken. . Ook het laatste is helaas nog nodig. " Immers nog niet allen, die wel wat godsdienst betreft, menen te moeten blijven bij Gods Woord en Zijn getuigenis, treden ook op in het politieke leven. Er is een zekere laksheid. Een lusteloosheid; een gelatenheid. Een aanvaarden van de toestand, zonder ook maar het minst in het werk te stellen om verandering te krijgen. Er is toch niets meer aan te doen, dat is de mening, en dan gaat men rusten, of liever struisvogelpolitiek toepassen, de ogen sluiten voor het gevaar.

Zijn er dan geen zaken meer, die ons ter harte gaan? Hebben wij geen oog voor de allerdroevigste toestand van land en volk? Hebben wij vergeten de strijd, die gestreden is zo rond de twintiger jaren tegen de sociale verzekeringswetten? Gaat het ons niet aan, dat Gods da^L wordt ontheiligd? Is het zo, dat wij m/* nen, dat wel anderen schuldig zijn, maar dat wij niet een deel van de last der schuld ook zelf dragen? Laten toch vooral de jongeren de beginselen onderzoeken. Laten zij naspeuren wat onze oudvaders schreven, ook over land en volk. Laten zij vooral nagaan wat God in Zijn Woord ons leert. De leuzen van onze dagen kunnen de toets van Gods Woord niet doorstaan. Ook niet de leuzen van eenheid, v/aar verscheidenheid is. Al het geroep over de eenheid, die Christus zou hebben voorgestaan, is niet juist. Wel een eenheid, maar niet een eenheid van allen. Christus heeft geen toenadering gezocht met de Farizeeën. Hij zocht wel wat verloren was. Wat zich schuldig voor God heeft leren kennen. Maar niet het godsdienstige Israël, dat in eigen kracht meende God te kunnen dienen naar eigen regelen.

Daarom, laten wij zonder vermsning vasthouden aan de beginselen, welke volgens Gods Woord ook voor de besturing van land en volk noodzakehjk zijn. En dat Woord leert ons, dat het is vóór of tegen. Dus geen drie groepen, maar twee. Voor of tegen. Een tussenweg is er ook voor de politiek niet. Het is of het één, of het ander. Het is niet zo, dat het met een beetje zus of een beetje zo ook wel kan. Neen, het is onvoorwaardelijk vóór of tegen. - Daarom is het ook niet mogelijk om een derde macht te formeren, welke innerlijk door beginselen aan elkaar verbonden zou zijn, indien men daarin ook groepen wil opnemen, welke riiet Gods Woord tot richtsnoer stellen. Hoe schoon het ook moge schijnen om een grote menigte bijeen te brengen om macht te kunnen ontwikkelen, niet daarin ligt de kracht. De kracht is alleen in God, niet in ons. De kracht is niet in de menigte. Daarom kan God met het kleine grote dingen doen, met het tegenstrijdige bereiken, wat ons, mensen, onmogelijk lijkt. Het is daarom nodig om acht te geven op dat, wat God eist en getrouw die be- Tinselsn voor te staan, welke zijn naar Zijn Woord.

Uw Zeeuwse Briefschrijver

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen