De Beginselen der Staatkundig Gereformeerde Partij

Voor studie en leidraad

HAAR PROGRAM (no. 76)

Artikel 8

Onze besprekingen over artikel 8 van het program der S.G.P. voortzettende, gaan wij er thans toe over om de vaccinatie te bespreken en dit in verband met de passage uit dit artikel, die luidt:

„Zij (de overheid) dwinge echter niet tot een kunstbewerking aan den lijve (geen vaccinatie dus), waardoor èn de vrije beschikking over eigen lichaam én over dat zijner kinderen èn de vrijheid van consciëntie wordt gekrenkt".

Alvorens daartoe over te gaan, worde echter eerst met nadruk vastgesteld, dat de S.G.P. zich in haar program niet tegen elke bemoeiing der overheid in zake de volksgezondheid verzet. Integendeel. In de aanhef van artikel 8 belijdt zij immers:

„Op de overheid rust de zorg voor de openbare gezondheid van het volk; zo verbindere zij de verontreiniging van het water en de openbare weg en van de dampkring; zij hoede tegen de uitbreiding van besmettelijke ziekten, wanneer en waar die voorkomen, met zulke middelen als tegen het Woord Gods niet strijden (afzondering, ontsmetting)".

Uit het laatst aangehaalde citaat uit artikel 8 van het program der S.G.P. komt drieërlei zaak vast te staan. Ten eerste, dat de gezondheid des volks voor de S.G.P. geen onverschillige zaak is.

Daarmede gedraagt zij zich geheel overeenkomstig Gods Woord. Dit toch beschouwt haar ook allerminst als iets van luttele waarde, getuige het feit, dat het steeds op reinheid, op die van het lichaam, woning en land, aandringt en dat het een hele reeks van reinigingswetten, voor het lichaam, de kledij, het vaatwerk, de woning, alsook de wet over de melaatsheid, waarbij ontsmetting en afzondering geboden worden, bevat. Ten tweede, dat het program der S.G.P. in zake de algemene gezondheid de overheid een roeping toekent, waar het bepaalt, dat zij er voor te waken heeft, dat door verontreiniging van het water eu de openbare weg en van de damp- kring de gezondheid van het volk niet geschaad mag vs'orden en dat zij de uitbreiding van besmettelijke ziekten, wanneer en waar die voorkomen, heeft tegen te gaan met zulke middelen, als tegen Gods Woord niet strijden (afzondering, ontsmetting).

Ten derde, dat de S.G.P. er op staat, dat te dezer zake geheel naar den Woorde Gods gehandeld zal worden. Doch over deze drie punten gaan wij thans niet in den brede handelen, maar wensen hen later als zij aan de orde komen meer uitvoerig te bespreken. Thans dan over de vaccinatie gehandeld. De vaccinatie, de koepokinenting, is door een Engelsman, met name Jenner, in het begin der vorige eeuw uitgedacht. Deze heeft haar met grote ophef van woorden wereldkundig gemaakt. Hij noemde haar niet meer of minder dan een onfeilbaar middel tegen de pokkenziekte. Werd dit middel toegepast, zo verklaarde hij, de pokken zouden daarmede radicaal uit de wereld gebannen zijn.

Het Engelse Parlement betoonde zo zeer met dit middel ingenomen te zijn, dat het Jenner tot twee malen toe voor de ontdekking er van met grote sommen gelds begiftigd heeft. Reeds heel spoedig, nadat Jenner de koepokinenting als het onfeilbare middel tegen pokken geducht had aangeprezen, hebben velen in de medische wereld al met even grote ophef van woorden hem zulks nagedaan, zodat Jenners voorstelling van zaken in zeer brede kringen binnen betrekkelijk korte tijd ingang had gevonden.

Dit in weerwil van het feit, dat er, toen Jenner voor de tweede maal een geldsom werd toegekend, in het Engelse Parlement reeds stemmen opgingen, die verklaarden, dat de praktijk had uitgewezen, dat Jenners middel allerminst onfeilbaar was. Wat toen al gebleken was, is in latere jaren bij voortduring gebleken, namelijk, dit, dat de koepokinenting volstrekt geen onfeilbaar middel tegen de pokken is en dat Jenners voorstelling van zaken niet dan bluf, grote bluf en een grove onwaarheid is.

Nochtans heeft Jenners voorstelling — dit valt niet te ontkennen — niet het minst door het geloof, dat de officiële medische wetenschap er aan geslagen heeft, en door de geweldige propaganda, weDce er harerzijds voor gemaakt is, bij millioenen mensen ingang gevonden. In het oog van tallozen is en blijft de vaccinatie en de revaccinatie nog het onfeilbare middel tegen pokken. Is het dit metterdaad ook? De historie heeft op een onbetwistbare vrijze uitgewezen, dat het dit niet is. Honderd en vijftig jaren wordt er nu al vlijtig in- en heringeënt tegen de pokken en nog steeds breken die bij voortduring uit.

Kort geleden nog in Tilburg. Het merkwaardige daarbij is, dat de pokken juist aldaar zijn uitgebroken, in die stad, waar een zeer groot deel der bevolking nog maar betrekkelijk kort geleden, even te voren gevaccineerd en gerevaccineerd was, hetgeen wel een heel overtuigend bewijs levert, dat noch de vaccinatie, noch de revaccinatie de pokken uit de wereld bant, hen zelfs niet kan keren. Waren de pokken uitgebroken in een stad, waarin sedert geruime tijd het grootste deel der bevolking niet gevaccineerd was, dan hadden de voorstanders der vaccinatie kunnen aanvoeren, dat zulks geschied was omdat er in de laatste tijd geen vaccinatie op grote schaal had plaats gevonden, maar in Tilburg was dit niet het geval. Juist daar was betrekkehjk maar heel kort voordat de pokken er uitbraken, een heel groot deel der bevolking gevacci­ neerd en gerevaccineerd. En juist daar braken de pokken uit. Dit heeft de vaccineverheerlijkers toch heel veel te zeggen. Maar het schijnt him niets te zeggen te hebben.

Gelijk het hun ook blijkbaar niets te zeggen heeft, dat er aan de vaccinatie zulke ontzaggehjke gevaren — tot levensgevaren toe — verbonden zijn. En blijkbaar al evenmin iets te zeggen heeft, dat de vaccinatie, afgezien dan van het feit, dat zij de dood ten gevolge kan hebben — nog in de jongste tijd zijn er .dientengevolge minstens vijf personen gestorven — bovendien nog zulke vreselijke gevolgen voor de gezondheid, als verlamming, idiootheid, gestadig terugkerende hoogst benauwende toevallen en andere kwalen kan hebben.

Daarover praten de vaccine-aanbidders gemeenlijk maar henen. Daarvan maken zij maar terloops of in het geheel geen melding. Daarvoor waarschuwen zij ons volk in het geheel niet of maar o zo zwakjes. Liefst stoppen zij al de bezwaren en gevaren, welke aan de vaccinatie verbonden zijn, maar in de grote doofpot en doen er dan stevig de deksel op. Dit is niet alleen ergerlijk, maar ook onverantwoord. Evenals wij het ook even ergerlijk als onverantwoord achten, dat de dokters en artsen niet verplicht zijn om de gevallen van encephalitis aan te geven.

Het is toch voor de volksgezondheid van het grootste gewacht, dat in deze het volle hcht zal opgaan. Doch dit schuwen blijkens hun gedragsvidjze de vaccine-aanbidders. Wij maken in deze een scherp onderscheid tussen de voorstanders der vaccinatie, , die met behoud van hun ziensvidjze hun patiënten bekend maken met de gevaren en bezwaren, welke iedere inenting met zich mede brengt en het dan geheel aan hun patiënten overlaten of zij zich al dan niet willen laten vaccineren, en de vaccine-aanbidders, die zulks niet doen en de vaccinatie door dik en dun drijven, zelfs er niet tegen op zien om met behulp van staatsdwang iedere militair, de gewetensbezwaarden uitgezonderd, tot iaenting te dwingen, zoals dit nog niet lang geleden door de bekende maatregel, welke de regering op hun advies genomen heeft, geschied is. Men kan de gedragswijze van zulke vaccine-aanbidders moeilijk anders bezien dan uit het oogpunt, dat voor hen het doel de middelen heiligt en dat vrijwel elk middel door hen goedgekeurd wordt, dat het gewenste resultaat oplevert, dat de 'mensen zich laten vaccineren en revaccineren.

En dit is des te erger en ergerlijker waar door hen niet ontkend kan worden, dat de vaccinatie voor de gezondheid de meest schadelijke gevolgen kan hebben, hetgeen door hen dan goedgepraat wordt met de bewering, dat het er maar één op zovelen is.

Zo redeneerde er in de vorige eeuw ook een professor over, totdat een kind van hem tengevolge van de vaccinatie stierf. Van die dag af oordeelde hij daarov r wel gans anders. Die ene uit zovelen moet maar eens het eigen kind zijn, dat het slachtoffer van de inenting wordt, dan zal wel blijken, dat zulk een bewering niet alleen een heel schrale troost biedt, maar ook niet minder, dat zij in grond en wezen een stuk heidens cynisme bevat. Een cynisme, dat lijnrecht inloopt tegen de stelling, welke in de oud- Ghristehjke kerk en die der Reformatie gehuldigd werd en wordt, namelijk deze stelling, dat een enkele mensenziel meer waard is dan de gehele wereld.

Daarbij komt dan nog, dat wie zijn kind vrijwillig aan de vaccinatie overgeeft en het dientengevolge ziet sterven, schuldig staat ten opzichte van het verlies van diens leven.

Zeer treffend is het wat Ds Kersten dienaangaande heeft medegedeeld. Dit beti-of een vader, die zijn kind vrijwülig liet vaccineren, dat kort daarop door encephaHtis getroffen onder hevige pijnen stierf. In zijn grote smart om dat verlies, voegde hij de dokter, die 't kind gevaccineerd had en hem nadien kwam bezoeken toe: Dokter, gij zijt de moordenaar van mijn kind, waarop hij, enigermate tot zichzelf gekomen, sprak: Neen dokter, lüet gij, maar ik ben de moordenaar van mijn kind.

Wel ontzettend, als een vader over zo iets vreselijks zichzelf heeft aan te klagen en mogelijk jaren lang door de gewetenswroeging gekweld wordt, dat hij de moordenaar van zijn kind is. Laat men bij zulk een vader nu maar eens aankomen met de loze bewering, dat het er maar één op zo velen is. Wordt hij daarmede getroost? Neemt dat zijn gewetenswroeging weg? Wordt daarmede het kind uit het graf gehaald? Geen wonder dan ook, dat er in de medische wereld doctoren geweest zijn, die zich scherp tegen de vaccinatie verzet hebben. Er een uitspraak van een dokter is, waarin hij verklaarde, dat de vaccinatie de grootste dwaling is, welke de medische wetenschap de vorige en deze eeuw begaan heeft en er een andere uitspraak is, ook van een doctor in de medicijnen, dat de vaccinatie misdadig is.

Het is ongetwijfeld waar, dat er grote moed voor die doctoren toe behoord heeft, om zo iets openlijk te verklaren, want in de kringen van de officiële medische wereld zweert men nog steeds bij de vaccinatie en acht men het met Jenner nog steeds het onfeilbare middel tegen de pokken. Wij stellen daar tegenover onwedersprekeüjke feiten. En wel deze dat er nu al '; > inderd en vijftig jaren lang gevaccineerd wordt, maar dat de pokken nog steeds uitbreken, alsook dit feit, dat dr Muntendam, de secretaris-generaal bij het minisleri» van Sociale Zaken betreffende de Volks. gezondheid, nog kort gelede; ^ in een artikel in het Algemeen Handelsby verKlaard heeft, dat de vaccinatie het naddel ter bezwering van een pokkenepidemie is, maar dat ook diens verkla. ring al evenzeer in flagrante strijd met de feiten is.

Wij concluderen vervolgeus met stelligj zekerheid, dat er aan de inenting en ook aan de herinenting allerlei gevaren voor de gezondheid verbonden zijn en dat deswege zowel de inenting als de heriuenting, ook medisch bezien, niet te verantwoorden zijn, en dit te meer niet waar de verheerlijkers der vaccinatie ons volk ten opzichte van die gevaren og. heel onkundig laten of het in het gunstiste geval nog maar slechts hoogst spaarzamenlijk voorlichten, terwijl het toch hun dure plicht is, wilden zij tegenover ons volk verantwoord zijn, het met die gevaren volledig in kennis te stellen. Wij constateren voorts, dat de vaccinatie honderden in de dood gedreven en naar het graf gebracht heeft en dat de troostredenen, welke daarbij gehouden werden en worden, dat het maar één op zo velen is, erbarmehjke, in zekere zin zelfs schandelijke zijn.

Ten slotte verfoeien wij en kunnen viij niet scherp genoeg afkeuren de dwangmaatregelen, welke in de jongste tijd ten aanzien van de militairen zijn toegepast, dwangmaatregelen, welke geheel onwettig genomen zijn, daar zij in flagrante. strijd met de bestaande inentingswéi> '; uitgevaardigd zijn en welke om nu maar te zvvdjgen van het onrecht, dat daarmede begaan is en de overlast, welke daardoor aan menig militair aangedaan is, minstens aan drie militairen het leven hebben gekost.

Hebben wij in dit artikel de vaccinatie uit maatschappelijk en medisch oogpunt beschouwd, in een volgend wensen wij haar uit principieel oogpunt te bespreken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen