BUITENLANDS OVERZICHT

In de geschriften der ouden wordt meermalen over bomen, waarbij de mensen alsdan vergeleken worden, gehandeld. Het is opmerkelijk, dat daarin over de hoge bomen allesbehalve loffeUjk gesproken wordt. Er wordt van hen gezegd, dat zij met hun hoge kruinen veel wind opvangen, daarom een geschikt mikpunt voor een storm uitmaken, aan grote gevaren onderworpen zijn, dewijl zij blootgesteld zijn aan het geweld der winden en de schichten van de bliksem en gemeenlijk naar mate zij hoog zijn, des te minder vruchtbaar zijn.

Ook de Heilige Schrift spreekt over hoge bomen en zegt van hen, dat zij vernederd zullen worden. Aan hoge bomen onder de mensen heeft het te allen tijde niet ontbroken, ontbieekt het in onze dagen allerminst. Er zijn thans onder de mensen heel wat die hogen bomen gelijk zijn, ja, van nature is elk mens dat. Zonder wederbarende genade en de gezegende werking des Heiligen Geestes, hoe trots van statuur en hoe hoog van ogen is een ieder mens dan niet!

Wie oren heeft om te horen en ogen om te zien, kan het allerwege bij hoog- en laaggeplaatsten aanschouwen. Het is een algemeen verschijnsel van onze tijd. Doch in deze wordt Gods Woord bewaarheid, dat de Heere de hoogmoedige wederstaat.

In hovaardij des harten is er door de machtigen der aarde betuigd, dat zij in staat waren om door rede en overleg de wereldvrede te vestigen en te verzekeren, ja, wat hebben deze al niet betuigd, zelfs dat zij een soort van paradijs op aarde vermochten te stichten. Doch men aanschouwe de uitkomst van dat hovaardige streven. Een donkerder aanzien dan thans heeft de wereld ons nimmer geboden. De wijsheid der wijzen en de hovaardij der machtigen zijn wel te schande geworden. Dit leert ons deze week bij vernieuwing.

Wapenstilstandsbesprekingen zijn afgelast — zo stond er dezer dagen met vet gedrukte koppen in de bladen te lezen, hetwelk te betekenen heeft, dat de besprekingen te Kaesong voor de zoveelste maal, zoals men dat zegt, in een impasse zijn geraakt.

Hierbij doen — het is bij zulke gelegenheden een vaststaand gebruik geworden — wederzijdse verwijten en beschuldigingen weder geducht opgeld. De communisten hebben de bestandsbesprekingen op Korea gestaakt om reden, dat volgens hun bewering een Amerikaans vliegtuig bommen geworpen had in de nabijheid van de kwartieren van

hun wapenstilstandsgedelegeerden. Het hoofdkwartier van generaal Ridgway heeft dit echter met de meeste stelligheid ontkend en de communistische beschuldiging zo beslist mogelijk van de hand gewezen, bewerende, dat zij niet anders dan een verzinsel was, dat met bepaalde bedoelingen verzonnen was. Het rapport van het vijfde Amerikaanse luchtleger verklaart, dat op de dag, waarop de bommen volgens de communisten geworpen zouden zijn, geen enkel geallieerd vliegtuig in de buurt van Kaesong in de lucht is geweest. Het korte onderzoek van de bewijsstukken, die de communisten over het bombardement hadden geleverd, heeft Amerikaanse officieren, die het terrein bezocht hebben, waar de bommen gevallen zouden zijn, er van overtuigd, dat aldaar geen enkel spoor van vernieling aanwezig was. Zij spraken daarenboven als hun gevoelen uit, dat de beschuldiging klaarblijkelijk geruime tijd tevoren in elkander was gezet. President Truman, die zich ook op zijn wekelijkse persconferentie over de communistische beschuldiging heeft uitgelaten, verklaarde, dat er natuurlijk geen grein van waarheid in de communistische beschuldiging was en men in Amerika niet de bedoeling van deze nieuwe maskerade van de communisten kende. De Chinese en Noord-Koreaanse opperbevelhebbers van hun kant hielden in een boodschap door de radio vast, na de verschillende bekende beschuldigingen aan het adres van Amerika geuit te hebben, dat een Amerikaans vliegtuig l? ewust Kaesong beschoten en gebombardeerd had en daarbij als doelwit de gebouwen, waarin de Chinese en Noord- Koreaanse gedelegeerden zich bevonden, had gekozen.

Deze radio-boodschap richtte voorts een mededeling tot het geallieerde opperbevel, waarin gezegd werd, dat de communisten een ernstig protest indienden tegen het bombardement en op een bevredigend antwoord van hen wachtten, terwijl de hoop uitgesproken werd, dat de wapenstilstandsbesprekingen goed mochten verlopen en een rechtvaardige en redelijke overeenkomst, welke voor beide partijen aanvaardbaar was, mocht gesloten worden.

Of deze hoop vervuld zal worden en de onderhandelingen hervat zullen worden, daarover valt op het ogenblik weinig te zeggen. Daarvoor zullen allerlei bezwaren moeten worden opgelost, daar de voornoemde boodschap onder meer inhield: De enige uitweg voor u is op te treden inzake de ernstige provocatie (het bombardement) vs^aartoe u overgegaan zijt; en de Russische en Chinese communistische pers niet moede wordt met allerlei beschuldigingen en hatelijkheden aan de gealhëerden, in het bijzonder aan Amerika, te uiten, daarbij gestaag de voorstelling gevende, dat de Amerikanen de oorlog op Korea verloren hebben.

In de geallieerde pers worden allerlei beschouwingen over de reden ten beste gegeven, waarom de communisten de onderhandelingen gestaakt hebben. Het ene blad zegt er dit van, een ander weer wat anders. Sommige zeggen er van dat hier een prestigekwestie in het geding is en dat de Chinezen, die indertijd hun verontschuldigingen hebben moeten aanbieden voor het schenden van de neutrale zone door een gewapende communistische colonne, nu hun prestige willen herstellen door Amerika van een schending te beschuldigen.

Inmiddels is de strijd op Korea weder hervat. Aan het front hebben 116 jachtbommenwerpers één der zwaarste aanvallen uit de oorlog uitgevoerd. Zij vielen auto's en troepen aan, die juist over een rivier werden gezet, waarbij zij daaronder grote vernielingen hebben aangericht.

Ook aan de Oostkust van Korea zijn hevige gevechten geleverd, waarbij zware kruisers en torpedojagers van de geallieerden ter ondersteuning van de geallieerde infanterie mortierstellingen en troepenconcentraties hebben beschoten.

Zijn de onderhandelingen op Korea tot dusverre mislukt, ook die te Teheran. Doch evenals ten aanzien van de onderhandelingen op Korea, acht men ook de hervatting van de onderhandelingen te Teheran niet geheel uitgesloten. Minister Stokes is intussen naar Londen teruggekeerd. Aldaar heeft hij zijn ingenomen standpunt in een vergadering van de ministers uiteengezet, dat door de regering is goedgekeurd. Ook de Amerikaanse bemiddelaar Harriman heeft Perzië verlaten en zich naar Joego-Slavië begeven, waar hij een onderhoud met Tito zal hebben, om dan via Londen naar Amerika terug te keren.

De Engelse regering gaat nu een afwachtende houding aannemen, gepaard gaande aan de bereidheid om de besprekiagen aangaande de oliekwestie te hervatten op het punt, waar zij werden afgebroken. Zij weigert het afbreken der onderhandelingen als definitief te beschouwen, omdat zij gelooft, dat de Perzische regering op de lange duur tot samenwerking bereid zal zijn. Zij grondt haar geloof op het feit, dat zowel zij als de Perzische regering het wenselijk achten, dat de Britse technici op de olievelden blijven, hetgeen dan ook in tegenstelling met vroegere berichten staat te gebeuren.

Als oorzaak van de mislukking der onderhandelingen geven de Engelsen de houding van de Perzische minister-president Massadeq op. Zij beweren, dat als deze maar weg zal zijn, de onderhandelingen alsdan wel zullen slagen. Maar dat Mossadeq als minister-president verdwijnen zal, daarop kunnen de Britten, naar het op het ogenblik er naar lijkt, nog lang wachten, want'"'zijn aangenomen houding werd in de beide huizen van de Perzische volksvertegenwoordiging goedgekeurd. Zij vond daarin zelfs grote bijval.

In het kort nog het volgende. Generaal Eisenhower verklaarde kort geleden, dat het geheel onnodig is, dat men in de vrije wereld zich opwindt en angstig maakt, daar de vrije wereld in alle opzichten zó ovei"weldigend veel sterker is dan de landen achter het ijzeren gordijn.

Hij zeide dit, hoewel hem zeer wel bekend was, dat Amerika in het vorige jaar zijn strijdkrachten verdubbeld heeft en Europa ze slechts met 20 procent heeft uitgebreid. Hij betoonde zich in zijn verklaring er een voorstander van te zijn, dat de verdediging van het vasteland van West- Europa apart georganiseerd zal worden, afgescheiden van Engeland en het Engelse gemeenebest, waaraan hij met Amerika de rol van tweede en derde steunpilaar van de verdediging van de vrije wereld wil toegekend zien. Frankrijk moet, naar Eisenhower verklaarde, de strategische kern worden van de verdediging vtan het West-Europese vasteland.

Dit achtte Eisenbower hierom van groot belang, omdat zij de splitsing van de wereld in twee delen tegengaat en de spanning tussen Amerika en de Sovjetunie zou kuimen verminderen. Behalve deze genoemde grootmachten zou de wereld dan nog andere machtige geledingen kennen. Het West-Europese blok, Engeland en het Engelse gemenebest en het Pacific-blok, terwijl alsdan de Amerikaanse troepen geleidelijk uit Europa zouden kuimen teruggetrokken worden.

Ten aanzien van de kwestie van het Suez-kanaal heeft de Veiligheidsraad in tegenstelling met de Indische kwestie een uiterst makke houding aangenomen. In de resolutie, die daaromtrent is aangenomen, wordt Egypte niets bevolen, maar slechts verzocht de vrede te willen dienen.

De kwestie van het Suezkanaal is voor)| de Westerse grote mogendheden een lastige.

Egypte laat sinds geruime tijd niet toe, dat goederen voor de staat Israël door het Suez-kanaal vervoerd worden. Het wordt daarin gesteund door de Arabische landen, die evenals Egypte fel tegen Israël gekant zijn, gelijk zij ook sterk gekant zijn tegen de Westerse grote mogendheden, die zij er van beschuldigen steeds partij te kiezen voor Israël. Deze kwestie is daarom zo belangrijk voor de geallieerde Westerse mogendheden, omdat deze de Arabische staten van node hebben om de verdediging van het Oostelijk gedeelte van de Middellandse Zee deugdelijk te kunnen organiseren.

De rede van Soekarno, waarvan wij in ons vorig overzicht een vrij uitvoerig' verslag gegeven hebben, is voor onze regering aanleiding geweest om daarover bij de Indonesische regering nadere inlichtingen en opheldering te vragen. Die vraag is in Indonesië al heel slecht ontvangen. In brede kringen heeft men er zich aan geëergerd en zijn naar aanleiding er van voor Nederland allesbehalve vriendelijke woorden in Indonesië gesproken en geschreven. Van regeringswege is dienaangaande nader gepubliceerd, dat professor Soepomo, de Indonesische gedelegeerde, door de minister van Buitenlandse Zaken en de minister voor Uniezaken is ontvangen ten einde een officiële boodschap van zijn regering over te brengen. Professor Soepomo deelde mede, dat de politiek van zijn regering er op gericht is, de wijziging van het Unie-statuut door een ander verdrag tot stand te brengen op de grondslag van zakelijke motieven, met de bedoeling de verhouding tussen Nederland en Indonesië gezond te maken.

Namens de Indonesische regering sprak professor Soepomo de hoop uit, dat een oplossing zou kunnen gevonden worden, les van sentimenten. Onze regering heeft blijkbaar dit antwoord van de Indonesische regering op haar vraag om nadere inlichting en opheldering omtrent de rede van president Soekamo voldoende geacht om de onderhandelingen te kunnen beginnen.

)eze onderhandelingen hebben inmidels reeds 'n aanvang genomen. Zij zulen wellicht enige dagen in beslag nelen. Er zal niet met de raad van milisters onderhandeld worden, maar af- •onderlijk met de minister van Buitenandse Zaken en die voor Uniezaken en lUicht ook met andere vooraanstaande lutoriteiten, die dan de ministerraad )ver de stand van zaken verslag zullen litbrengen, zodat er mogelijk nog wel mige dagen zullen verlopen, alvorens aen met zekerheid kan zeggen of de onlerhandelingen al dan niet tot een over- •enkomst geleid zullen hebben, ^len zal er goed aan doen, hierbij te beienken, dat professor Soepomo 'n diplonaat is, die met zachte en zoete woorlen hetzelfde zal beogen te bereiken, ivat Soekamo wil bereiken. In deze zijn joekarno en Soepomo twee handen op ;én buik, die met verschil van middelen letzelfde doel op het oog hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen