BUITENLANDS OVERZICHT

Aan de gevel van een huis las ik eenmaal het opschrift: Elke tijd heeft zijn strijd.

Een opschrift, dat zonder twijfel een volledige waarheid bevat. Het sluit zich aan bij de uitspraak der Heilige Schrift, waar deze bij monde van Job ons zegt, dat de mens op aarde een strijd te strijden heeft.

Het komt er nu maar op aan, welke strijd hij te voeren heeft. Mag het een strijd tegen de zonde zijn, wordt iemand de dienst der zonde en der wereld moe — hem kan van harte worden toegeroepen: Welkom in de strijd. Zodanige strijd is een gelukkige, die Gods Woord zelfs een welgelukzalige noemt.

Het is een strijd, waarvan de apostel Paulus in Romeinen 7 gewaagt, als hij daarin schrijft: „Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar de inwendige mens; maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is".

Het is de strijd aller levend gelovigen, waarvan de even tevoren genoemde apostel in de brief aan de Philippenzen spreekt, als hij dienaangaande verklaart: Dezelfde strijd hebbende, hoedanige gij in mij gezien hebt en nu in mij hoort.

Bij de voortdurende en veelvuldige strijd, welke er thans op heel het rond der aarde onder allerlei vorm en op allerlei wijs gestreden wordt, hoort en ziet men helaas weinig van de strijd, waarvan Paulus getuigt, dat hij in hem gezien en gehoord werd.

Het is gewis en zeker waar: Elke tijd heeft zijn strijd. Doch die van onze tijd is wel in het algemeen gesproken een gans en gans andere dan die van de apostel, die ook een groot deel van zijn leven gestreden heeft, en wel de goede strijd des geloofs.

De strijd van onze tijd is maar al te zeer een belangenstrijd, 'n strijd om wereldse eer en macht, om geld en goed, voor eigen ik en eigen aanzien. Hij heeft niets gemeen met een heilige strijd, met de heilige oorlog, zoals ons die in een geschrift van Bunyan beschreven wordt. Hij is daarom een heilloze strijd, heilloos in zijn aanvang, heüloos in zijn voortgang, heilloos in zijn gevolgen, heilloos, van welke kant men hem ook beziet. Hij brengt niet dan ellende en jammer, verwoesting en vernieling en doet de rampzalige tweedracht, haat en nijd onder de mensen en de volken maar gestaag toenemen.

Zo onze tijd ons iets te zien en te leren geeft, dan wel dit. Ofschoon het vrede heet en een iegelijk van de machtigen der aarde voorgeeft, niet dan vrede te willen, woedt de oorlog en blijft de oorlog voortwoeden. En dit niet alleen in Korea, maar ook in Vietnam, waar de Fransen een zware strijd met de communisten voeren. Sedert dat de Amerikanen hen van veel modern wapentuig hebben voorzien, verloopt de strijd daar veel gunstiger voor de Fransen. Zij hebben er in de laatste tijd belangrijke successen kunnen behalen.

Doch daarmede is de oorlog nog niet beslist. Van hun kant steunen de Russische en Chinese rode regeringen de communistische strijders in Vietnam. Zij doen dit op allerlei wijze. Niet alleen met de wapenen, maar ook met een voortdurende propaganda, waarin de bevolking tegen het Franse bestuur wordt opgehitst en voorts ook door vrijwilligers onder de bevolking voor de krijg aan te werven.

Zoals dan de stand van zaken op het ogenblik in Vietnam is, doet de uiteindelijke beslissing nog steeds op zich wachten, .

Hetzelfde valt van de oorlog op Korea te zeggen; ook daar is de beslissende slag nog niet geslagen.

Ook bestaat er zelfs nog geen volstrekte zekerheid, of de onderhandelingen te Kaesong het verwachte resultaat zuUen opleveren, namelijk, dat er een wapenstilstand gesloten zal worden. De kans daarop laat zich hoe langer hoe ongunstiger aanzien. De onderhandelingen, welke reeds geruime tijd onderbroken zijn, zijn nog steeds niet hervat, terwijl het bij de huidige stand van zaken de grote vraag is, of zij ooit hervat zullen worden.

De communistische opperbevelhebber van de rode legers toch eist een nieuw onderzoek van het door hem beweerde bombardement door Amerikaanse vliegtuigen op Kaesong. Door het geallieerde legerbestuur is dat onderzoek met alle beslistheid van de hand gewezen.

Daarbij komt dan nog, dat er door communisten een nieuwe serie van beschuldigingen over verdragsschennis aan het adres der Amerikanen gericht is, waarin deze beschuldigd worden, dat zij wederom het neutrale gebied rond Kaesong zouden aangevallen hebben. Eén dier beschuldigingen luidt, dat een Amerikaans vliegtuig in de vroege morgen van 1 September twee bommen boven Kaesong had uitgeworpen, die op 500 a 600 meter afstand van de verblijfplaats van de Chinese opperbevelhebber zouden zijn gevallen. Een andere, dat elf Zuid-Koreaanse militairen een aanval zouden gedaan hebben op een Chinese patrouille van drie man, van wie er twee zouden zijn gedood, terwijl de derde, zij het gewond, zou hebben kunnen ontsnappen.

De leider van de Noordehjke wapenstilstandsdelegatie eiste in deze in 'n scherp protest een gestrenge bestraffing van de schuldigen en garanties tegen het aanhoudend schenden van het neutrale Kaesong door geallieerde vliegtuigen. Wederom een andere beschuldiging zegt, dat volgens communistische verslaggevers gewapende Zuid-Koreanen binnen vijf kilometer van het neutrale Kaesong waren opgemerkt.

Inmiddels woedt de oorlog vooral Oost-Korea onafgebroken voort. in

Zoals de zaken dan ook thans staan, bestaat er al zeer weinig hoop, dat de zo bloedige strijd, welke reeds aan zovele mensen 't leven heeft gekost, en zulke vreselijke verwoestingen heeft aangericht, door een wapenstilstand of anderszins, binnen korte tijd beëindigd zal worden. Veel meer vvdjst heel de gang van zaken er op, dat de strijd in al zijn hevigheid hervat zal worden, waarop ook het bombardement van een haven op betrekkelijk kleine afstand van de Russische grens door de geallieerden, duidt.

Zijn de onderhandelingen op Korea gestaakt, ook die betreffende het Perzische oliegeschil. De Engelse regering heeft verklaard, dat een verzoek tot hervatting van de onderhandelingen van de Perzische regering zal moeten uitgaan. Tot op de dag van heden is dat verzoek, althans in het openbaar, niet gedaan. In sommige persartikelen wordt beweerd, dat de Perzische regering door de slechte finantiële toestand van Perzië, noodgedwongen, te eniger tijd daartoe wel over zal gaan. Doch dit zijn opinies, welke door de feiten, tot dusverre, niet in werkelijkheid zijn omgezet. Of zij ooit in werkelijkheid omgezet zullen worden, zal de üjd wel uitwijzen. Mocht dit het geval zijn, dan zal er wel weer een nieuwe conferentie — waaraan geen gebrek bestaat — belegd worden.

Voorwaar, aan conferenties heeft men in onze tijd geen gebrek. Daar zijn er in de laatste jaren al heel wat gehouden en daar staan er in de naaste toekomst nog enkele gehouden te worden.

Allereerst komt de conferentie te San Francisco aan de beurt, waarop het vredesverdrag met Japan, dat vóór de laatste wereldoorlog de leuze „Azië voor de Aziaten" zo ijverig propageerde — een leus, welke thans door de Sovjetunie en het rode China is overgenomen en door hen al even ijverig gepropageerd wordt — gesloten zal worden. Dat dit verdrag, indien al de voortekens niet bedriegen, op die conferentie gesloten zal worden, kan wel als vrij zeker worden aangenomen. Ondanks het scherpe verzet van de Sovjet-Unie en het rode China, en ondanks het feit, dat Nederland bij het vredesverdrag al heel kwalijk behandeld wordt — het krijgt geen schadevergoeding toegekend voor de enorme schade, welke Japan het tijdens de laatste wereldoorlog berokkend heeft — zal het toch wel ondertekend worden en alzo van kracht worden. Terzelfder tijd heeft de conferentie

plaats, waarop het Pacific-verdrag tussen Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland bekrachtigd zal worden.

Daarna wordt op 10 September de conferentie van ministers van buitenlandse zaken van Amerika, Groot-Brittaimië en Frankrijk te Washington gehouden, waarbij een bespreking over West-Duitsland aangaande herbewapening, economische vraagstukken en verhouding tot de bezettingsmogendheden punt één van de agenda is. In nauw verband met deze conferentie staat de conferentie van de ministers van Financiën, Defensie en Buitenlandse Zaken van de landen van het Noord-Atlantische pact, welke in Canada te Ottawa plaats vindt. Zowel op de conferentie te Washington

als op die te Ottawa en inzonderheid op de in October te Rome te houden tweede Atlantische ministersconferentie zullen de Amerikanen er alles op zetten om de bijdrage van West-Duitsland ter zake van de Europese bewapening te regelen.

Tenslotte worden nog de navolgende belangrijke gebeurtenissen in het kort vermeld.

In Parijs komt over enige tijd de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties bijeen. Men zal daarop proberen om aan de gespannen toestand onder de volken een einde te maken, hetgeen op die vergaderingen al zo menig werf te vergeefs geprobeerd is. Zal het deze keer gelukken? Niets wijst daarop. Het is zeer te vrezen, dat het daarop ook ditmaal verlopen zal, zoals het daarop al zo menigwerf verlopen is, en wel zo, dat in stede van dat daarop de verhouding onder de volken verbeterd, die daarop verslechterd wordt en dat ook daarop het gekrakeel tussen de gedelegeerden van de Westerse mogendheden en die van de Sovjet-Unie en haar vasalstaten weder op een ontaarde wijze los zal breken, waarbij dan de wederzijdse beschuldigingen en verwijten een groot deel van de besprekingen zullen uitmaken.

De Sovjet-Unie, die in haar streven om de alleenheerschappij in de Oostzee te verkrijgen, al een heel eind gevorderd is, heeft een Deens-Zweeds voorstel af­ gewezen om de door haar beweerde aanspraken op een territoriale zone van 12 mijl buiten haar kusten in de Oostzee aan het oordeel van het Internationale Hof in den Haag te onderwerpen. Djt Deens-Zweeds voorstel is gedaan naar aanleiding van het feit, dat in de laatste tijd herhaaldelijk vissersvaartuigen van deze landen, die zich ophielden in de wateren binnen de zone van 12 mijl van de Russische kusten in de Oostzee, wa-, ren aangehouden en naar een Russische of een door de Russen bezette haven waren opgebracht.

Denemarken en Zweden houden vast aan de tot dusverre geldende en algemeen erkende driemijlszone.

Ten aanzien van de Suezkanaalkwestie heeft Egypte dezer dagen een ontwerp, resolutie aan de VeiHgheidsraad voorgesteld, waarin wordt voorgesteld om het Internationale Hof te Den Haag te la ten uitmaken of zeemogendheden het recht hebben te stemmen over de Brits- Frans-Amerikaanse resolutie, die opheffing verlangt van de reeds twee jaar oude Egyptische ban op het voor Israël bestaande scheepvaartverkeer dooi het Suezkanaal.

Allicht mede in verband met het Egyptische ontwerp-resolutie heeft de Veiligheidsraad besloten de stemming over de Brits-Frans-Amerikaanse resolutie uit te stellen, hetgeen wel heel slecht naar het genoegen van de Staat Israël zal zijn, die door het Egyptische optreden geschaad wordt in zijn belangen.

Dit besluit werd vooral genomen, om Rusland verzocht had om uitstel om nieuwe voorstellen te kunnen indienen. De Russische gedelegeerde had gedreigd een veto uit te spreken, indien aan zijn verzoek niet voldaan werd.

De Russische afgevaardigde Gromyko is voor de conferentie te San Francisco reeds te New-York aangekomen. Bij zijn aankomst wilde Gromyko slechts verklaren, dat zijn uit 31 man bestaande delegatie haar eigen voorstellen zal indienen' en dat deze op de conferentie eerst bekendgemaakt zullen worden. Het kan Cip die wijze op die conferentie geducht gaan spannen; Heftige duscussies kunnen er verwacht worden, tenzij Amerika zich aan zijn besluit houdt, dat er geen discussies op die conferentie zullen worden toegestaan. Of Amerika echter dit besluit ten uitvoer kan brengen en yW dat besluit zelf geen onderwerp van be-1 spreking zal uitmaken, dient afgewacht te worden.

Op het jaarlijkse partijcongres, dat straks te Harborough staat gehouden te worden, kan het spannend toegaan. Daar zal allicht de strijd ontbranden tussen Attlee en Bevan, de leider van de linkse flank van Labour, die op krachtige steun uit de gelederen van de vakbeweging kan rekenen. Het zal daarbij dan gaan om 't herbewapeningsprogram en het voortbestaan van de Labour-regering.

President Truman heeft zich nogmaals scherp veroordelend uitgelaten over de pogingen, welke ditmaal inzonderheid van twee vooraanstaande leden van de democratische partij aangewend worden, om de steun aan Europa te verlagen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen