BUITENLANDS OVERZICHT

De wijsheid dezer wereld is dwaasheid bij God — zo lezen wij in 1 Oor. 3 : 19. Ja, wat wijsheid zouden zij hebben, die de wijsheid Gods, zoals die ons in Zijn Woord geopenbaard is, versmaden! Hun wijsheid is louter dwaasheid. Dit is in de loop van heel de wereldgeschiedenis gebleken en blijkt wel in het bijzonder in onze dagen van God-verachting en -versmading.

Dit is ook weder klaar aan de dag gekomen in de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties, weUce dezer dagen te Parijs een aanvang genomen heeft.

Met hoog gespannen verwachtingen zag men deze vergadering tegemoet. Zij zou een ommekeer brengen in de toestand van ellende en bange spanning, waarin thans zo velen verkeren. Er zouden door de geallieerden voorstellen worden ingediend, die zulks zouden bev/erken. Met buitengewone belangstelling zag een groot deel der wereld de 'bekendmaking dezer voorstellen dan ook tegemoet. Doch welk een bittere teleurstelling heeft de bekendmaking er van en wat daarop in de Parij se Algemene Vergadering gevolgd is, niet verwektl Sommige, de Organisatie der Verenigde Naties welgezinde, bladen schrijven, dat de sfeer in de Vergadering op de derde dag al bedorven is, zo erg is het daarin naar toe gegaan.

De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken maakte onder buitengewone belangstelling de voorstellen der geallieerden bekend. Zij hielden in, dat er een belangrijke ontwapening moest plaats hebben, waaronder ook het gebruik van atoombommen viel. Om deze ontwapening deugdelijk te doen plaats vinden, moest er uitgaande van de Organisatie der Verenigde Naties een internationale controle-commissie worden ingesteld, die in de gelegenheid moest worden gesteld om in alle landen, ook in de Sovjet-Unie en haar vasalstaten, de bewapening te controleren. Daarbij zou dan tevens vastgesteld moeten wor­ den, hoe groot de bewapening mocht zijn, die elk land er op na hield. Deze voorstellen waren in enigszins gewijzigde vorm al eerder van de zijde der geallieerden gedaan. Reeds vóór het uitbreken van de oorlog op Korea. Nu werd daarin geëist, dat de oorlog op Korea geëindigd moest worden, waar de onderhandelingen ver de wapenstilstand nog steeds geen succes hebben opgeleverd.

Het was te voorzien, dat deze voorstellen door Rusland zouden worden afgewezen. Was het nu maar bij een simpele verklaring van afvsdjzing gebleven, dim zou de sfeer op die vergadering althans niet zo zeer bedorven zijn geworden als thans het geval is. Doch het is daarbij'niet gebleven.

De Amerikaanse gedelegeerde kondigde zijn voorstellen aan in een uiterst scherpe rede, waarin het ene verwijt na het andere tot de Sovjet-Unie gericht werd. Zo werd in die rede de Sovjet-Unie genoemd een exploitant van slavenkampen, een leider van een totalitair systeem dat als twee druppels water op dat van Hitler geleek, een tyran van Boedapest, een agressor, een aanstichter van oorlogen om eigen imperialistische lusten bot te vieren.

De Russische afgevaardigde Wysjinsky maakte het stellig nog al bonter, waar hij de Amerikaanse regering uitmaakte voor een vertegenwoordigster van een knoeiende Amerikaanse groep oorlogsophitsers, betaald door een corrupte menigte van financiers, die hun monopolistische posities ten koste van anderen willen uitbuiten, voor een exploitant van het bloed van honderdduizenden op Korea, omdat de vrede de koersen op de Amerikaanse beurs doet dalen, voor een openlijke agressor, waarbij hij van de voorstellen van president Truman, gesteund door de geallieerden, zei, dat deze hem de slaap hadden ontnomen, in zo verre dat hij daarover de gehele nacht had moeten lachen. Dit debat toont het wel heel overtuigend aan, dat de wijsheid dezer wereld dwaasheid is.

Men was op die vergadering samengekomen, zogenaamd om de vrede te dienen, maar wat heeft men in dat debat anders gediend dan de oorlog? Het kan toch niet anders zijn dan dat zulk een debat kwaad bloed zet, dat daardoor het ene volk tegen het andere opgezet, beter gezegd, opgehitst wordt en dat daardoor onder hen een stemming van haat en nijd, waaruit nog nimmer iets goeds, maar altijd bittere ellende is voortgekomen, wordt gekweekt.

Het debat — en dat in zulk een voorname vergadering, waarin de vertegenwoordigers van tal van volken bijeen waren — stond op een peil van dat van half dronken lieden, die elkander in de kroeg de huid vol schelden. Vertoornde kooplieden op de markt zouden hen het schelden kwalijk 'hebben kunnen verbeteren, indien hier althans van verljeteren sprake kan zijn, want een grove scheldpartij is nooit aanbevelenswaardig.

In dat debat maakte men Ikander er een verwijlt van, dat men met niets nieuws voor de dag was gekomen. Dit kon zowel van de voorstellen van Truman als van die der Russen worden gezegd. Ook de laatsten waren allerminst fonkelnieuw. Ook zij waren reeds in ge- •wijzigde vonn bij herhaling gedaan. Zij hielden in:

1. De Algemene Vergadering moet het deelnemen aan het agressieve Atlantische blok en de vestiging van Amerikaanse bases in andere landen onverenigbaar met het lidmaatschap van de Organisatie der Verenigde Naties verklaren.

2. De landen, welke aan de Koreaanse oorlog deelnemen, moeten de vijandelijkheden staken en daarna binnen tien dagen hun troepen van de 38ste breedtegraad (grens tussen Noord- en Zuid- Korea) terugtrekken.

3. Alle buitenlandse troepen — de vrijwilligers ingesloten — moeten binnen drie maanden uit Korea vertrekken.

4. Alle leden van de Verenigde Naties — en ook alle landen, die geen leden van deze organisatie zijn — moeten vóór 1 Juni 1952 een conferentie beleggen over een aanzienlijke vermindering /an de bewapening, over een verbod van het atoomwapen en internationale controle.

5. Amerika, Engeland, Frankrijk, Rusland en het communistische China moeten een vredesverbond sluiten om hun inspanningen ter bevordering van de vrede te verenigen en alle andere landen moeten zich daarbij aansluiten. Dit debat is dan het begin van de Algemene Vergadering geweest, hetgeen voor de verdere gang van zaken in die vergadering al bitter weinig goeds voorspelt. Daar staan niet minder dan goed en wel geteld over de zestig onderwerpen op de agenda, die in de loop der vergadering, welke naar schatting drie maanden zal duren, behandeld moeten worden, waiaronder er zijn, welke met 'onstichtelijk gekrakeel besproken zullen worden. Daar is onder andere de Marokkaanse kwestie bij, die de tongen wel los zal maken en waarbij even ergerlijke tonelen te verwachten zijn als het debat tussen de Amerikaanse en de Russische afgevaardigden ons nu al te zien gegeven heeft. Reeds nu is ons daarvan een voorproef geboden, waaj de Rus Malik sprak van Westelijke ip. triges om de Marokkaanse kwestie hmten bespreking te houden, toen in Jj vergadering ter sprake kwam of deze kwestie daai-in al dan niet behandeld diende te worden.

Zulk een voorproef werd ons ook al geboden toen van Russische zijde gepoogd werd om de klacht van het nationale China over de schending van het Russisch-Chinese verdrag door de Sovjet- Unie van de agenda te 'houden.

Zo is het dan te verwachten, dat men sti-aks drie maanden lang in de couranten zal kunnen lezen over botsingen ei conflicten, minwaardige woordenwisselingen, afkeurenswaardige debatten, welke in de Algemene Vergadering bij schering en inslag dreigen voor te komen, waardoor de algemene toestand nog maar meer verslechterd en het publieke fatsoen omlaag gehaald 2»! worden en waardoor het ene volk tegen het andere nog maar al meer in haat en nijd zal ontbranden.

Wij besluiten dit overzicht met de vermelding, dat Churchill verklaard heeft, dat Groot-Brittaimië aan de rand van een financieel bankroet staat en dat hij, om het bankroet te voorkomen, scherpe bezuinigingsmaatregelen heeft aaiige- 'kondigd; dat Mossadeq zich nog steeds in Amerika bevindt en dat de Engels- Egyptische kwestie nog verre van oa gelost is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen