Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BUITENLANDS OVERZICHT

11 minuten leestijd Arcering uitzetten

Nabal is uw naam, en de dwaasheid is bij u — zo kan er van velen getuigd worden, ja, van elk mens van nature. Hij heeft toch zijn hart verpand aan dingen, die geen wezen hebben. Hij is er belust op schat bij schat te voegen, akker aan akker te trekken, maar moet dat alles in de lure zijns stervens achterlaten. Hij leeft voor de tijd, die ras voorbij gaat en kent geen zorg voor de eeuwigheid, die hem zeker en gewis wacht.

Daarin wordt zijn dwaasheid wel gekroond, dat, gesteld hij kon met Alexander de Grote heel de wereld onder zijn scepter brengen, hij nochtans daarmede niet voldaan zou zijn, maar gelijk deze een tweede wereld zou begeren, om ook deze onder zijn heerschappij te stellen. Door de dwaasheid van het onverzadigbare begeren ontstaat er bij het verdelen van een erfenis menigwerf een familie-ruzie, welke nimmer meer wordt bijgelegd, breken er oorlogen uit, die duizenden bij duizenden in de grootste ellende storten.

Ware deze dwaasheid in onze dagen uitgestorven, welk een gans ander beeld zou de wereld ons thans te aanschouwen geven. Doch het is er verre vandaan. Het tegendeel is het geval. Schier meer dan ooit kruipt men als de slang op zijn buik en voedt men zich met het stof der aarde. Met Farao zegt men daarbij: Wie is de Heere, dat wij Hem zouden vrezen. De gevolgen van zulk een levenswijze blijven niet uit. De wereld verkeert thans in een staat van nood.

Vrij algemeen wordt zulks erkend. Doch hoe komt men daaruit. Talrijke pogingen daartoe hebben gefaald. Nieuwe worden er thans aangewend. Met dat doel is Churchill thans naar Amerika gereisd om aldaar een onderhoud met president Truman te hebben. De boog geklommen nood heeft hem tot die reis genoodzaakt. Tal van problemen eisen toch dringend een oplossing, wil 't niet op een derde wereldoorlog uitlopen. Nu is er in het onderhoud van Chur­

chill en Truman wel enige oveireenstemming bereikt. Maar zij is op tal van punten uiterst vaag en daarom van geen grote betekenis. Zij waren het eens over de volgende punten: 1. Zij geloven niet, dat een oorlog onvermijdelijk is en zijn steeds bereid met alle redelijke middelen de problemen, die de vrede bedreigen, tot een oplossing te brengen. 2. Zij zijn vastbesloten de vorming van een Europees leger aan te moedigen, met een democratisch West- Duitsland als gelijkwaardige deelgenoot. 3, In Korea zal naar herstel van de vrede worden gestreefd. 4. Zij juichen het overleg met Frankrijk inzake Z, 0.-Azië van harte toe. 5, Zij streven naar een vereend commando voor het Nabije Oosten, samen met Egypte. 6. Zij zullen het plan van de Wereldbank tot herstel van de olie-industrie in Perzie steunen.

Hebben deze zes punten van overeenkomst al niet zo heel veel te betekenen, er zijn ook nog punten, waarover geen overeenstemming bereikt is, welke nadere bespreking behoeven. Zij betreffen: 1, Invoering van een Amerikaans of Brits geweer. 2. Commando over de strijdkrachten in de Noord-Atlantische Oceaan. 3. Het meningsverscliil betreffende de erkenning van de Chinese communistische regering. (Engeland heeft deze erkend, Amerika tot dusverre niet). 4. Ondanks dit meningsverschil is besloten zich te weren tegen de commimistische dreiging, al waren over de wijze, waarop dit geschieden moet, Churchill en Truman het nog niet eens. 5. De voorziening met schaarse grondstoffen.

Het is te verstaan, dat het communiqué, waarin de uitslag van de onderhandelingen van Churchill met Truman werd weergegeven, allerminst enthousiast in Amerika en Engeland of in de geallieerde landen is ontvangen. Algemeen is men van oordeel, dat het resultaat van dat onderhoud weinig om het hjf heeft. Voorts betwijfelt men het of er geen geheime overeenkomsten gesloten zijn. Dat het inderdaad zeer wel mogelijk is, dat zo iets geschied is of dat er althans gesproken is over zaken, die men niet heeft willen pubHceren, daarvoor pleit het feit, dat er reeds zeer kort na de publicering van de communique's samensprekingen te Washington van Amerikaanse, Engelse en Franse legerautoriteiten begonnen zijn met betrekking tot Zuid-Oost-Azië en mogelijk ook wel tot andere problemen.

Dat deze samensprekingen reeds zo spoedig zijn tiangevangen, daaraan zal het verloop van de onderhandelingen op Korea wel niet vreemd zijn. Daarin komt toch maar steeds geen schot. Steeds meer wint dan ook onder de geallieerden de opinie veld, dat de communisten deze opzettelijk rekken om tijd te hebben om voor hen bepaald gewenste doeleinden te kunnen bereiken. Zij nemen de gelegenheid naarstig waar om hun luchtmacht te versterken en haasten zich om zo veel mogehjk vliegvelden aan te leggen, terwijl er nog steeds op Korea, soms zelfs vrij hevig, gevochten wordt.

Behalve de g'ang van zaken op Korea is er alleszins reden voor om de toestand in Zuid-Oost-Azië eens fhnk onder de ogen te zien. De toestand aldaar is voor Engeland en Frankrijk volstrekt niet rooskleru-ig, Engeland heeft zijn handen nog steeds vol in Malakka en Frankrijk in Vietnam. De guerrilla-oorlog duurt zowel in Malakka als in Vietnam onafgebroken voort. Zowel in Frankrijk als in Groot-Brittannië is men er in tal van kringen van overtuigd, dat bij die guerrilla-oorlog door de communisten steun verleend wordt aan de opstandelingen.

Het verluidt, dat ChiurchiU bij Truman op een Amerikaanse gaiiantie aangedrongen heeft in geval het communistische China tot openlijke militaire steun aan de opstandelingen zou overgaan. Ook moet hij volgens berichten in de dagbladen hetzelfde gedaan hebben ten opzichte van het nabije Oosten in zake Egypte. Ook in deze moet ChurchiU militaire Amerikaanse steun bij Truman bepleit hebben.

In Frankrijk betoont men zich over het verloop Van het onderhoud van ChurchiU met Truman uitermate tevreden, nu ook Frankrijk daarbij betrokken wordt. Men had aldaar gevreesd, dat Frankrijk er geheel buiten gelaten zou worden. Doch nu het blijkt, dat dit niet het geval is, is zowel de ergernis als de vrees weggennomen.

Daar was wel alle reden voor om Frankrijk bij de onderhandelingen te betrekken. Aldaar verloopt het met de bewapening allerminst naar de wens der Amei'ikanen. Het is namelijk gebleken, dat er van de 10 toegezegde Franse divisies op het ogenblik nog maar 5 slechts half gereed zijn, terwijl gevreesd wordt, dat er op het einde van dit jaar van de 15 toegezegde divisies slechts 12 volkomen uitgerust zullen zijn.

Overigens treffen ChurchiU en Truman het bij hun onderhandelingen ten aanzien van Frankrijk bijzonder slecht. Aldaar is namelijk de zoveelste ministeriële crisis uitgebroken. Het kabinet-Pleven is moeten aftreden. Zijn ingediende motie van vertrouwen is met een aanzienlijke meerderheid door de Franse Kamer verworpen. Het baatte niet, dat door de voorstanders van Pleven, die een hoge sluitende begroting had voorgesteld, gezegd werd, dat de Kamer te kiezen had tussen inflatie of invasie. De tegenstanders bleven tegenstanders, vian oordeel als zij waren dat er door Plevens begroting te zware lasten op een deel der Franse bevolking gelegd zouden worden. De ontstane crisis zal moeilijk op te lossen zijn. Reeds zijn er door de Franse president 6 personen aangezocht om een nieuw ministerie samen te steUen, die echter de één na de ander de president deden weten, dat zij zich daartoe niet in staat iachten. Deze Franse ministeriële crisis bemoeilijkt de onderhandelingen van Churchül met Truman nog al zo veel te meer, zodat het zeker wel raadzaam is er geen al te grote verwachtingen van te hebben.

Inmiddels blijven de zo donkere wolken boven de aarde en haar bewoners hangen, wolken, welke er van getuigen, hoe dwaas het is als men verwacht de we^ reld buiten God en Zijn Woord om best te kunnen regeren door de rede en het overleg van de mens. Het loopt alsdan op bittere eUende en hevige ruzie uit. Hevige ruzie, zoals er ook weer één is geweest op de Parijse conferentie, heviger zelfs dan er ooit tevoren één op die conferentie geweest is.

Het geallieerde voorstel om een schaduwleger van de Organisatie van de Verenigde Naties in het leven te roepen, werd aangenomen, terwijl het Russische voorstel om de kwestie van Korea in de Veiligheidsraad te behandelen met 47 tegen 6 stemmen verworpen werd.

Bij die gelegenheid werd er wederzijds èn door de Russische afgevaardigde, èn door de Engelse met de vuist op tafel geslagen. En daar bleef het niet bij. De bitterste verwijten werden daarbij wederzijds gedaan.

Van geallieerde zijde werd Wysjinski toegevoegd, dat hij maar een woord had te spreken om aan de oorlog op Korea een einde te maken, maar dat hij dat v/oord niet verkoos te spreken, doch dat hij daaa-entegen steeds brandstof voor de oorlogsbrand aandroeg, weshalve hij zich thans niet als een brandweerman had aan te stellen.

Wysjinski voer daarop teigen de Amerikanen uit, hen beschuldigende, dat zij het wai-en, die wapenstilstand op Korea tegenhielden, daaraan toevoegende: Wat schijnheiligen! wat schijnheiligen zijt gij! Gij zegt de vrede te wülen, maar gij zegt niet: laat ons de oorlog eei'st beëindigen.

Ook generaal Ridgway kreeg daarbij 'n zeer hatelijke veeg uit de pan. Wisjinski zeide namelijk aan diens adres: Ik neem het generaal Ridgway niet kwalijk. Hij is esn soldaat. Als men hem beveelt: „vecht", dan vecht hij. Als men hem beveelt: „Dood", dan doodt hij. Als men hem beveelt „steek in brand", dan steekt hij steden en dorpen in brand. Wij vragen: Wordt ons hier niet het klare failliet geboden van Rousseau's stelling, dat de wereld opperbest door de rede en het overleg des mensen geregeerd kan worden?

Tenslotte nog in het kort het volgende. In België is het kabinet Pholien afgetreden. Ook daar is een ministeriële crisis ontstaan, waarvan men zegt, dat zij niet gemakkelijk op te lossen is. De Engelse regering heeft van de Amerikaanse opnieuw de toezegging gekregen, dat het gebruik van de in Engeland aan Amerika verleende bases in tijd van nood een zaak zal zijn v!an gemeenschappelijk overleg en beslissing van beide regeringen in het licht van de bestaande omstandigheden.

Generaal Eisenhower heeft verklaard republikein te zijn en dat hij bereid is een candidatuur voor het presidentschap te aanvaarden zonder daarbij aan enige actie te willen deelnemen. President Truman heeft hem ook na zijn verklaring op zijn post gelaten.

De West-Duitse Bondsdag heeft het plan Schuman aanvaard. De achttien zogenalamde MarshaU-landen, verenigd in de Organisatie voor Europese economische samenwerking (de O.E.E.S.), hebben dezer dagen in beginsel besloten maatregelen te nemen ter verhoging van de kolenproductie en ter verlaging van hun consumptie, ten einde zo spoedig mogelijk onafhankehjk te worden van bijzondere kolenaanvoer. De raad, het hoogste orgaan Van de O.E.E.S., waarvan minister mr Stikker voorzitter is, heeft dit besluit genomen en tevens een commissie ingesteld, wder voorzitter mr Stikker is, en waarvan Frankrijk (de minister van industiiële productie), West-Duitsland (dr Erhard) en Groot-Brittannië (lord Leathers) hd zullen zijn.

De bedoeling van dit besluit en van de instelling der commissie is dat Europa, ten aanzien van het gebruik der kolen zichzelf moet leren bedruipen.

De besprekingen tussen Nederland en Indonesië zijn begonnen. Vrijdag 11 Januari had het eerste contact plaats, waarbij besloten werd de eerste plenaire vergadering op de daarop volgende Dinsdag te houden. De te voeren besprekingen zuUen betrekking hebben op de vraagstukken betreffende de Nederlands-Indonesische Unie en Nieuw-Guinea. De reslutaten van deze besprekingen, die een informeel karakter dragen, zullen voor zo ver mogehjk in de vorm van concrete voorontwerpen aan eöc der beide regeringen worden aangeboden. Als het hierbij maar niet glaat gelijk het in de Indische kwestie gegaan is, dat het Parlement voor voldongen feiten gesteld wordt en Nieuw-Guinea verkwanseld wordt, evenals Indië verkwanseld is.

Generaal De Lattre de Tassigny, bevrijder van Zuid-Frankrijk in 1944, opperbevelhebber in 1948, hoge commissaris iu Vietnam, is overleden.

Het verluidt in de wereldpers, dat Engeland een bedrag van 300 miUioen dollar aan steun van Amerika zal verkrijgen en dat de verkoop van Amerikaans staal aan Engeland tegen doUars en de aankoop van tin en aluminium door Amerika in het Engelse gemenebest ook tegen dollars zal plaats hebben. Een deel van Turkije wordt thans door aardbevingen geteisterd. Elke dag komen daarin aardschokken voor. Het aantal mensen, dat hun vernielde huizen heeft moeten verlaten, wordt op 10.000 geschat. De temperatuur is 30 graden onder O, zodat er dagelijks mensen bevriezen en het vee, dat geen beschutting heeft, er vanwege de koude sterft. De Engelse minister van buitenlandse zaken. Eden, heeft aan de Chinese communistische regering doen weten, dat aan agressie in Zuid-Oost-Azië het hoofd geboden zal worden en dat zij evenals op Korea door de geallieerde krijgsmachten zal worden bestreden, in dien verstande, dat ook tegen Chinese vrijwiDigers scherp zal worden opgetreden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 januari 1952

De Banier | 8 Pagina's

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 januari 1952

De Banier | 8 Pagina's