BUITENLANDS OVERZICHT

Er is door de ouden gezegd, dat heel de wereld van twee zaken, en wel van ongeloof en hoogmoed, aaneen hangt. En dit is te recht gezegd. Door moed- en vrijwillige ongehoorzaamheid, in Edens hof bedreven, is elk mens van nature in ongeloof en hoogmoed gevallen, waarmede heel de v/ereld vervuld is.

Wie dit mocht ontkennen, lette maar eens op de feiten, welke niet te loochenen vallen. De vruchten van ongeloof en hoogmoed vertonen zich thans zo zichtbaar en zo onwedersprekelijk, dat zelfs een blinde ze kan waarnemen. Hoe is toch heel de wereld als vruchten van ongeloof en hoogmoed met een nameloze ellende vervuld; hoe treft men daardoor een ongehoorde wrok en wrevel onder de mensheid aan; hoe hoog zijn er daardoor de haat en de nijd tussen mensen en volken geklommen; welk een geest van woeling en onrust worden er daardoor op de aarde gevonden; welke ontzaglijke kapitalen aan ijzer en staal, aan de bewapening in het algemeen, moeten er daardoor worden uitgegeven; welk een ontzaglijke nood wordt er daardoor heden ten dage schier allerwege gevonden.

Het eens zo rijke en machtige Groot- Brittannië levert ons daarvoor een sprekend bewijs. Dezer dagen immers getuigde de president van de Lloyds Bank, een man, van wie aangenomen kan worden, dat hij met de maatschappelijke toestand van Engeland op de hoogte is, dat Engeland aan de rand van de afgrond staat, hetgeen Churchill enige tijd geleden ook reeds verklaard heeft. De even te voren genoemde president sprak als zijn oordeel uit, dat indien de controle op de waarde van het Pond in het internationale verkeer de Engelsen ontglipt en niet langer vijftig mülioen mensen in Groot-Brittaimië kimnen leven en dat indien de goud-reserves in hetzelfde tempo als in het laatste half jaar uit Engeland iafvloeien, de laatste baar goud over negen maanden uit dat land verdwenen zal zijn. Verwacht wordt dan ook, dat de Engelse regering de grootste versoberingen, welke Engeland ooit heeft gekend, binnen heel korte tijd zal invoeren. Bij deze zo hoog geklommen nood komen dan nog de opstand in Malakka, de strijd op Korea, de toestand in Perzië, waarin Engeland tot dusverre de vlag heeft moeten strijken en de hevige onlusten in Egypte, welke een sleeds ernstiger vorm aannemen. Om ons thans bij de onlusten in Egypte te bepalen, in de Egv-ptische hoofdstad Cairo hadden weder demonstraties plaats, waaraan duizenden en duizenden deelnamen, die tijdens een urenlange spoedzitting van de ministerraad hartstochtelijk om wapens schreeuwden. Deze demonstraties hadden in verband en na de verbitterde, zes uren lange veldslag in de stad Ismaüla plaats, waar de Britse tanks dienst moesten doen om de Egyptische hulppolitie tot overgave te dwingen en waarbij ongeveer 50 Egyptenaren sneuvelden, omstreeks 60 gewond en 800 man gevangen genomen werden en de Britse verliezen drie doden en dertien gewonden bedroegen.

Deze strijd in Ismailla is wel zeer verbitterd geweest. De Egyptische hulppoUtie had zich in een sterk gebouw verschanst. De Engelse opperbevelhebbers eiste, in overleg en overeenstemming met zijn regering, dat de poütie zich daaruit zou begeven en hnar wapens zou afgeven. Na een tijd van langdurig beraad — de politie had zich in verbinding gesteld met de Egj'ptische minister van binnenlandse zaken, weigerde de pohtie aan de En­ gelse eis te voldoen. Daarop begon het gevecht. De politie ving aan door met geweren op de Engelsen te schieten. Deze beantwoordde dit met vuur uit de kanonnen. Daarmede werd het gebouw totaal in puin geschoten, met gevolg, dat de politie zich heeft moeten overgeven.

Dit gevecht — dat een der bloedigste operaties in wedestijd was, dat de Engelsen gevoerd hebben — zal vrij zeker voor de toekomst gevolgen hebben. Het kon zelfs wel een algehele wijziging in het verloop van de gebeurtenissen in de zone van het Suezkanaal ten gevolge hebben. Van Engelse zijde verwacht men, dat het tot gevolg zal hebben, dat Engeland dientengevolge tegen zijn oorspronkelijke wil de gehele Kanaalzone zal moeten afsluiten en daar jarenlang sterke strijdkrachten op de been zal moeten houden, om de veilige heid. welke gedurig door de Egyptenaren in gevaar gebracht wordt, er te hatndhaven.

Een der gevolgen wan de slag van Ismailla is reeds, dat de Engelse regering besloten heeft een sterk smaldeel van de vloot naar Egypte te zenden. Dit smaldeel heeft Malta inmiddels verlaten en is ahede naar Egypte opgestoomd.

Een ander gevolg is, dat de Egyptische ministerraad in spoedzitting bijeengekomen is. Verwacht wordt, dat deze het besluit zal nemen om de betrekkingen met Engeland te verbreken. Dat de nood in Engeland ook ten aanzien van zijn koloniën hoog geklommen is, wijst ook wel een artikel in esn vooraanstaand Engels conservatief blad uit, dat voorstelt, dat de landen, die koloniën bezitten, zich in een verbond zullen verenigen om gezamenlijk zich tegen onlusten in hun koloniën te keren. Het merkwaardige hierbij is, dat Nederland daarbij ook genoemd wordt als een toekomstige bondgenoot. Nederland, dat mede door toedoen van Engeland geen koloniën meer heeft.

In Frankrijk heers.t al evenzeer 'n grote floodtoestand. De franc is er op een ontzettende wijze in waarde gedaald. Dientengevolge is het leven er duur geworden, terwijl het nog duurder dreigt te worden. De spoorwegtarieven worden er maar eens eventjes met 25 procent verhoogd. Aldaar is nu weer een nieuw ministerie opgetreden. Het is al het zestiende of achttiende — men jiaakt de tel er licht bij kwijt — na de oorlog. Het werd samengesteld door de radicaal Faure, die er als minister-president in opgetreden is. Het bestaat nagsnoeg uit dezelfde leden als het afgetreden ministerie Pleven. Ook in dit kabinet, evenals ia het afgetreden, hebben de socialisten geen zitting willen nemen. Het verkreeg bij het stellen van de motie van vertrouwen een aanzienhjke meerderheid. Doch dit zegt allerminst dat het daarom een lang leven beschoren is. De problemen, die het heeft op te lossen, zijn van die aard, dat dit moeilijk te verwachten is. Nevens de vele binnenlandse problemen bestaat er immers nog het zeer gewichtige koloniale, dat van Marokko. En het kon wel eens zijn dat de socialisten het ministerie Faure op dit punt lieten vallen.

In Marokko toch gaat het de Fransen allerminst naar wens. Ook daar zijn onlusten uitgebroken. Het is de opstandige nationalisten gelukt een paar Marokkaanse steden te bezetten, waaruit zij echter vrij kort nadien weder door de Franse troepen verdreven zijn geworden. Daarbij hadden gevechten plaats, waarbij ook al slachtoffers zijn gevallen. Dit en de voortdurende onlusten hebben de Fransen gedwongen om hun strijdkrachten in Marokko aanzienhjk te versterken. Op het ogsnblik stromen dan ook Franse troepen daarhenen. Onderscheidene schepen hebben hen daar al henen gebracht, tevens met de nodige voorraden wapens, munitie en verbindingsmiddelen, terwijl in Frankrijk zelf stoottroepen en parachutisten op weg naar Marseille zijn om zich eveneens naar Marokko te begeven. Inmiddels probeert het Franse ministerie de kwestie nog langs vreedzame weg tot oplossing te brengen. Het heeft daarbij echter twee eisen gesteld, waarvan het twijfelachtig is of zij door de nationalisten aanvaard zullen worden. Het heeft namelijk geëist: ten eerste dat de orde in Marokko hersteld zal worden; en ten tweede, dat het Marokkaanse beroep op de Organisatie der Vei^ enigde Naties ingetrokken zal worden. Dat beroep is de Fransen een doom in het oog. Zij willen daar volstrekt niet van weten. Het is te verstaan. Te meer niet, daar men in Amerikaanse officiële kringen sterk moet gevoelen voor de Marokkaanse onafhankelijkheid. Van Amerikaanse zijde wordt in het nationale Marokkaanse verzet — naar de berichten dienaangaande luiden — een werkzaam aandeel genomen. Zo moet in Marokko bij de arrestatie van de Marokkaanse leider een man betrokken zijn, die de Fransen er reeds lang van verdachten, dat hij uit vertrouwelijke Amerikaanse fondsen de leider geldmiddelen verschafte, en werd op de leider bij diens arrestatie een bedrag van 40.000 dollar aangetroffen.

De nood en de onrust, die thans vrij alom waar te nemen zijn, heersen ook nog maar steeds op Korea. Daar is men nog steeds aan het onderhandelen, zonder dat men een stap nader tot een wapenstilstand komt. Integendeel, er wordt nog steeds hevig op Korea gevochten. Opnieuw zijn de vliegtuigen der geallieerden in actie gekomen. Deze hebben bij een laatst gehouden gevecht tien vliegtuigen neergeschoten. De Chinezen van hun kant hebben be­ kend gemaakt, dat tijdens de laatste luchtaanvallen op doelen in Noord-Korea zes Amerikaanse bommenwerpers door hun luchtafweergeschut naar beneden zijn gehaald en dat sedert Inm vers'terking van de luchtmacht de Amerikanen er zijn toe overgegaan hun luchtaanvallen des nachts uit te voeren. Wat de wapenstilstand betreft hebben de geallieerden voorgesteld om stafofficieren alreeds aan het werk te stellen met het vastleggen van de punten van een toezicht op het naleven van een wapenstilstand, waarover beide partijen het eens zijn. Het grote struikelblok — het aanleggen van vhegvelden na het bestand — zouden de afgevaardigden afzonderlijk kunnen bespreken. Of het echter ooit zo ver zal komen, ligt nog geheel in het onzekere.

In het kort nog het navolgende. Dr Drees, onze minister-president, die van zijn Amerikaanse reis is teruggekeerd, waarop hij een bespreking met president Truman en de Amerikaanse minister van buitenlandse zaksn Acheson heeft gehad, liet zich bij zijn aankomst op Schiphol optimistisch uit over zijn bezoek aan Amerika. Men bedenke hierbij echter, dat het niet de enige keer is, dat een Nederlands ndnister teruggekomen van een bezoek zich optimistisch heeft uitgelaten. Hoe waren onze ministers telkens wanneer de één na de ander uit Indië terugkeerde, altijd even optimistisch gestemd over hun bezoek! In Perzië's hoofdstad Teheran heeft de politie op de laatste dag van de ov rigens in volkomen orde en rust verlopen verkiezingen voor de Tweede Kamer een uitgebreid communistisch complot ontdekt, dat op een geraffineerde wijze er op uit was om de verkiezingsuitslagen te vervalsen.

België heeft een voorbehoud gemaakt ten opzichte van het plan-Schuman. Het wil dit plan slechts onder voorbehind ondertekenen. Stelt het beleid van de Hoge Autoriteit op de duur telerr clan be: oudt het zich de mogelijkheid en 'Tijheid voor om zich te kunnen tarugtrekken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen