BUITENLANDS OVERZICHT

In Genesis elf staat ons beschreven: Kom aan, laat ons voor ons een stad bouwen en een toren, diens opperste in de hemel zij en laat ons een naam voor ans maken.

Doch de Heere blies in dat zo hovaardig streven en verwarde hunlieder spraak, zodat van hun plannen niet alleen niets terecht kwam, maar deze niets dan ellende en verwarring achterlieten. In de loop der eeuwen treffen wij bij voortduring zulk een hoogmoedig streven onder de mensen aan. Vooral in onze tijd beijvert men zich om andermaal zulk een toren van Babel te bouwen. En de uitkomst daarvan is al even rampspoedig als die bij de torenbou- wers van Babel eertijds was. Telkens en telkens heeft zij niet dan ellende en verwarring achtergelaten, zo ook in onze dagen, waarin de machtigen der aarde zich inbeelden met eigen kracht en middelen de wereld wonderwel door het beleid van hun verstand te kunnen besturen.

Wat wonder, dat onze dagen ons dan ook een grenzenloze ellende en verwarring te ^aanschouwen geven!

I; i de dagbladen heeft men kunnen lezen, dat het dan eindelijk na tal van mislukte pogingen zo ver gekomen was, dat men het over de oprichting en instandhouding van een Europees leger eens geworden was. Hoog gestemd© jubeltonen werden van dat feit reeds in een groot deel van de wereldpers vernomen.

Doch nu heeft Frankrijk vrijwel geheel onverwacht weer een spaak in het wiel gestoken. Het heeft het Saarland als een onafhankelijke staat uitgeroepen door het feit, dat het zijn Hoog Commisariaat heeft opgeheven en het door een gezantschap vervangen heeft. De erkenning van het Saarland als een onafhankelijke, autonome staat, beeft de West- Duitsers, die 'het Saarland, dewijl zij dit als een zuiver Duits gebied beschouwen nog immer nauw aan het hart ligt, begrijpelijk zeer ontstemd.

De definitieve s'tatus van het Saarland zou geregeld worden bij het vredesverdrag met Duitsland. Dat vredesverdrag heeft al lang op zich laten wachten en kan gelet op de verhouding tussen de Westerse en Oosterse mogendheden nog wel jaren op zich laten wachten. Op zichzelf is het Saarland, dat jarenlang een twistappel tussen de Duitsers ea Fransen geweest is, daar niet slecht bij gevaren. Het is daardoor voor tal van onheilen gespaard gebleven. Dit door zijn kolen en industrie zo rijke land toch heeft geen bezettingstroepen gehad en ook is er geen fabriek ontmanteld.

Het is zeer wel te verstaan, dat men in West-Duitsland over het Franse besluit — in het Saarland wonen immers Duitsers — bijzonder slecht gestemd is. De West-Duitse regering heeft daar openlijk blijk van gegeven door te verklaren, dat de Saarkwestie eerst diende opgelost te worden alvorens West-Duistland aan het Europese leger deel zou nemen. Zij heeft door de grote ontstemming, welke haar verklaring in Amerika, Engeland en Frankrijk veroorzaakt heeft, later wel wat water in haar wijn gedaan, door later te verklaren, dat zij geen rechtstreeks verband tussen de Saarkwestie en de ondertekening van het plan voor de oprichting van een Europese gemeenschap en leger wil leggen, maar door de eerste verklaring der West-Duitse regering zijn de jubeltonen in de wereldpers zo al niet tot zwijgen gebracht, dan toch heel wat verstomd. Het staat dan ook wel vast, dat de kansen om op de conferentie, die in Februari in Lissabon gehouden staat te worden, ten aanzien van de Europese gemeenschap en het Europese leger tot overeenstemming te komen, door het oprakelen van de Saarkwestie aanmerkelijk verslechterd zijn geworden. Zelfs als dit gelukt, dan is de overeenkomst, v/elke meer in schijn dan in werkelijkheid zal bestaan, door de hooggeklommen nood letterHjk afgedwongen geworden.

Met de Europese gemeenschap en het Europese leger staat het des te hachelijker, devsdjl Franco verklaard heeft, dat Spanje allerminst begeert daaraan deel te hebben. Het wil een apart verdrag met Amerika, dat daartoe blijkbaar genegen is, hetgeen op zichzelf begrijpelijk is, want zal Europa naar de mens gesproken verdedigbaar zijn tegen een aanval van de Sovjet-Unie, dan kan Spanje als schakel in die verdediging tegen de Russen vanwege zijn ligging niet gemist worden.

In zijn uiteenzetting, welke Franco over deze aangelegenheid gaf, eiste hij Gibraltar voor Spanje op, hetgeen wel een zeer bittere pil voor de Engelsen moet zijn. Engeland toch ziet zijn aanzien en m^acht iallerwege slinken. Het heeft liet hoofd aan vele moeilijkheden te bieden. Nu was Franco nog wel zo vriendeHjk om te verklaren, dat hij tijdens een overgangstermijn wel genegen was om Gibraltar aan de Engelsen te verhuren, doch hij stond er nadrukkelijk op, dat Gibraltar Spaans zou 'worden, zeggende, dat de Engelsen deze vesting niet meer nodig hadden, dewijl heel Spanje weldra door een verdrag met Amerika tot een bolwerk van het Westen zal worden.

Bij alle verwarring, welke er heerst, schijnt de toestand voor de Engelsen in Egypte gunstiger geworden te zijn sedert wij ons vorig overzicht schreven. Doch dienaangaande valt met volkomen zekerheid niets te zeggen, dewijl in deze tijd van verwarring ook de berichteil menigwerf zo verward zijn. Bovendien komt het gedurig voor, dat wat de ene dag gemeld wordt de volgende dag reeds weersproken wordt.

Met volkomen zekerheid valt echter te vermelden, dat de Egyptische koning de premier Nahas Pasja met zijn kabinet ontslagen heeft en dat in zijn plaats Maher Pasja benoemd is geworden. Hij en zijn kabinet zijn krachtig opgetreden tegen degenen, die in Cairo onlusten, waarbij grote verwoestingen plaats vonden, hebben verwekt en daaraan hebben deelgenomen. Dezen worden niet alleen voor de gewone rechter gebracht, maar zelfs voor de krijgsraad, tei'wijl elke onrustmaker direct voortaan door de krijgsraad berecht zal worden. Bovendien blijkt de nieuwe premier een gematigder houding tegenover Engeland aan te nemen. Hij heeft verklaard dat Egypte zijn aspiraties slechts door praten kan verwezenlijken. Indien men ons — aldus de premier — een redelijke basis tot onderhandelen aanbiedt, welke in overeenstemming is met Egypte's nationale aspiraties, zijn wij bereid deze voorstellen onmiddellijk te bespreken. Inmiddels is er een nationaal front in Egypte opgericht, waartoe ook de aanhangers van de ontslagen premier, die in het parlement de volstrekte meerderheid hebben, zijn toegetreden. Volgens de eerste berichten zijn deze toegetreden op voorwaarde, dat er niet met Engeland onderhanueld zou worden, volgens latere berichten moet deze voorwaarde niet gesteld zijn, terwijl volgens de allerlaatste berichten een aanhanger van de afgetreden premier zeide, dat zijn partij of zij er al dan niet in toestemde in nieuwe onderhandelingen met Engeland te treden op de eerste bijeenkomst van het nationale front bekend zou maken. Zo staan dan nog vele dingen op losse schroeven. Intussen is het lals een heel vaag teken te beschouwen, dat er een overeenkomst bereikt zal worden, dat Engeland voortgaat met versterkingen naar Egypte te zenden en dat de Engelsen nog ruim 1000 gevangen genomen Egyptenaren vasthouden. In het kort weergege^^en nog het volgende.

De Westduitse Bondsraad — de Eerste Kamer — heeft de wet tot ratificatie van het plan Schuman met algemene stemmen goedgekeurd, zodat van Westduitse zijde het plan Schuman (de kolen- en staalpool) nog maar alleen de handtekening van de bondspresident van node heeft.

Een nieuwe moeilijkheid heeft zich inmiddels betreffende de vorming van de Europese gemeenschap en het Europese leger voorgedaan. De minister-president van het Saarland heeft met machtiging van Frankrijk een tussen Saarland en Italië gesloten overeenkomst betreffende de sociale verzekering ondertekend. Daarover is in West-Duitsland geen geringe storm opgestoken. Heftige protesten zijn daartegen in Duitsland ingediend. Bondskanselier Adenauer zal het bij het debat over het Europese leger, dat Donderdag 7 Februari in de Bondsdag gehouden wordt, niet gemakkelijk hebben. Twee van Adenauers coalitie-partijen, de Duitse partij en de vrije democratische partij, hebben alreeds verklaard niet voor een bijdrage in het Europese leger te zullen stemmen, tenzij vooraf het houden van vrije verkiezingen in het Saarland is toegezegd. De Franse regering heeft bekend gemaakt, dat zij zich er op de conferentie te Lissabon tegen zal verzetten, dat West-Duitsland als lid in het Atlantisch pact zal worden opgenomen. Ook de Engelse regering heeft bij monde van haar minister van buitenlandse zaken Eden laten weten, dat zij in het huidige tijdsgewi-icht tegen de opneming van Duitsland is. De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Acheson heeft het voornemen om in deze kwestie als bemiddelaar op te treden. Vijftien Arabische, Aziatische en Afrikaanse gedelegeerden hebben de Organisatie van de Verenigde Naties verzocht, dat deze haar invloed bij de Franse regering zal aanwenden om de Franse militaire onderdrukking te dosn eindigen en aan de Tunesische eisen van zelfbestuur te voldoen. In Tunesië en Marokko zijn opnieuw onlusten uitgebroken tijdens een algemene staking, welke door de nationa- , listen is uitgeroepen. Op Korea is men nog steeds aan het onderhandelen over de te sluiten wapenstilstand, zonder dat de gevechten er ophouden en een overeenstemming bereikt is. Kan men op de daarover gedane publicaties afgaan, dan is er nog maar steeds geen schot in de besprekingen tussen de Nederlandse en Indonesische onderhandelingen gekomen. Het grote struikelblok, waarop men telkens stuit, moet Nieuw Guinea zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen