Voor de Jeugd

OOM KOOS

Beste neven en nichten! Hier volgen direct de raadsels van OPGAVE 247

jongeren: 1. Noem de naam van: a. de koning van Perzië, die van God bevel kreeg te Jeruzalem een huis des Heeren te bouwen; b. de vader van koning Uzzia; c. de overheidspersoon, die de Hee- • re Jezus liet geselen; d. de vader van Samuel; e. één der zonen van Lea; f. een profeet ten tijde van koning David; g. een volk welks koning Sihon heette; h. iemand, die door God gedood werd omdat hij zijn hand naar de ark had uitgestrekt; i. de moeder van Absalom. Welke naam vormen de beginletters van bovenbedoelde namen?

2. Zoek uit elk der volgende zinnen een wioord, zo, dat de woorden te zamen een tekstgedeelte geven uit het boek der Psalmen: a. Zij hebben Uw getuigenissen niet bewaard. b. Het Woord des Heeren is een tweesnijdend scherp zwaard. e. De Heere Jezus is gedoopt in de Jordaan. d. De Israëlieten hebben een langdm-ige reis gemaakt. e. De wijze maagden hadden ook geen olie in de lamp. f. Wie zal voor een onrechtvaardige de dood ingaan? g. Mijn zoon en Mijn dochter, geef Mij uw hart. h. Zij waren tot een hand en tot een voet. 3. Door verplaatsing der letters van ADRONJA kan men een naam verkrijgen uit het Oude en Nieuwe Testament.

Ouderen: 1. Maak uit ISMAEL + ROBOAM + B drie andere namen, vooi'komend het Oude Testament. 2. Zoek uit elk der hieronder volgende zinnen een woord, zo, dat de woorden tezamen een tekst geven uit het Nieuwe Testament: a. Maar de Heere zal uitkomst geven. b. Wat zijn de gevolgen der zonde bitter! c. Wie kan zeggen op welke dag God de mens geschapen heeft? d. De kinderen des Koininkrijks zullen uitgeworpen worden, zo sprak de Heere Jezus. e. Het Woord des Heeren zal be- .staan tot in eeuwigheid. f. Wie zal beschuldiging inbrengen tegen de uitverkorenen Gods? g. Daar zullen er komen van Oosten en Westen en van Noorden en Zuiden. h. Het leven is als een damp, die ras verdwijnt. i. Hunne keel is een geopend graf. j. Waakt, opdat u die dag niet als een dief zal overvallen. k. In Uw licht zien wij het Hcht. 1. In het boek Mioha staat: bewaar in de deuren uws monds. m. De lichten des hemels zijn gescliapen om scheiding te maken tussen dag en nacht.

3. Een tekstgedeelte uit het Nieuwe Testament bestaat uit 39 letters. Welk gedeelte wordt bedoeld als het volgende gegeven is: 37, 27 is een koning van Basan; 22, 15, 12, 7, 24, 6 is de naam van een koning, voorkomend in het boek der Spreuken, die door zijn moeder onderwezen werd; 10, 3, 26 was een godvruchtig koning over Juda; J9, 38, 11, 4, 18 was een afgod der Germanen; 30, 33, 34, 29 is een vloeistof, die uit alcohol (bier, wijn) verkregen wordt en voor de bereiding van spijzen wordt gebruikt; 13, 36, 16, 32 was een lusthof in Azië; 20, 2, 17, 31, 8 was iemand, die acht jaar te bed gelegen had en door Petrus werd toegesproken; 25, 1, 14, 28, 36 betekent vandaag; 24, 9, 5, 39 was een richter Israels, de zoon van Gera; 23 is de laatste letter van de naam van een krijgsoverste van David.

De oplossingen van deze raadsels mogen nog NIET ingezonden worden. Thans gaan we over tot het vervolg van het verhaal over

JOHN WICLEF

VII.

Na de dood van paus Innocentius III en van koning Jan, bijgenaamd zonder land, beklommen er koningen de Engelse troon zonder de eed van leenmanschap aan de paus af te leggen. Aanvankelijk werden door hen nog wel de tienduizend marken aan de paus betaald, welke door koning Jan waren toegezegd, maar daaraan werd onder koning Ediiard II in 1330 ook een eind gemaakt, zonder dat van de zijde van de toenmalige paus daartegen geprotesteerd werd.

Dat verandei-de echter toen paus Urbanus V de bisschopszetel te Rome bekleedde. Deze eiste van koning Eduard in eensklaps de jaarlijkse uitbetaling der tienduizend rrtarken en eveneens die over de vijf en dertig jaren, waarin de betaling niet had plaats gehad. Daarbij werd de bedreiging gevoegd, dat, als de betaling uitbleef, koning Eduard als een oproerige voor de rechtbank van zijn leenheer, de paus, zou worden gedaagd.

Deze pauselijke eis werd door koning Eduard en zijn voUc als een diepe vernedering aangevoeld, evenals dat tijdens de regering van koning Jan het geval geweest was. Vol verontwaardiging wees de 'koning, die Engeland eer en roem 'had aangebracht, doordat hij dr-ie koningen aan zich had onderworpen, de hem gestelde eis AWa ook af. Hij wilde de paus geen schatting betalen voor het dragen ener kroon, die 'hij met eigen wapenen zo goed vrfst te verdedigen. Hii riep echter eerst in het jaar 1366 het parlement en zijn regeringsraad samen om hun de vraag voor te leggen welk antwoord men aan de paus zou geven. Daarbij kwam vast te staan dat de ver­ gadering het indertijd tussen koning Jan en de paus gesloten contract van nul en gener waarde achtte, daar het een schending betekende van de eed, die de koning bij het ontvangen van de kroon had afgelegd.

Onder de kerkvorsten, edelen en burgers, die vorenbedoelde vergadering bijwoonden, behoorde ook John Wiclef, die een hoogst belangrijk uittreksel van de toen gehouden redevoeringen heeft gemaakt en voor het nageslacht bewaard.

Het eerst stond een krijgshaftig edelman op om de gestelde vraag te beantwoorden. Hij zeide: „Het Engelse koninklijk is door het zwaard gewonnen en door het zwaard verdedigd. Laat dan ook de paus het zwaard aangorden en trachten met geweld de geëiste schatting te innen; en ik ben de eerste, bereid om hem te weerstaan". De tweede edelman sprak het volgende: , , Alleen wie wettiglijk wereldlijke rechten uitoefent en in staat is wereldlijke bescherming te verlenen, mag wereldlijke schatten eisen. De paus kan geen van beide wettiglijk doen; hij is een dienaar des Evangelies en geen wereldlijk vorst. Zijn plicht is geestelijke raad te geven, maar niet wereldlijke bescherming. Laat ons mogen zien, dat hij blijft binnen de grenzen van zijn geestelijk ambt en wij zullen hem gehoorzamen, maar indien hij verkiest die grenzen te overschi-ijden dan moet hij de gevolgen van zijn doen afwachten". Een derde sprak weer als volgt: „De paus noemt zichzelf de dienstknecht der dienstknechten Gods. Uitnemend, maar dan kan hij ook alleen betaling vragen voor diensten, die hij bewezen heeft. Waar zijn echter de diensten, door hem aan ons bewezen? Bestiert hij ons in het geestelijke? Helpt hij ons in het tijdelijke? Maakt hij zich niet veeleer gretig meester van onze schatten, vaak ten bate van onze vijanden? Ik stem dus tegen het betalen dezer schatting".

Een ander vroeg: „Op welke grond werd deze schatting oorspronkelijk geeist? Was het niet om daardoor koning Jan van de op hem rustende ban en ons land van het interdikt te ontheffen? Maar geestelijke weldaden tegen betaling van geld te verlenen is een daad van kerkelijke zwendelarij", en hij beëindigde zijn rede met te zeggen, dat de paus even goed de troon vacant zou kunnen verklaren en hem bezetten met wie hij maar zou verkiezen.

Nog andere sprekers voerden bij deze gelegenheid het woord. Allen waren zij van oordeel, dat de eis van de paus niet behoorde te worden ingewilligd. Men gevoelde zich in de eerste plaats Engels onderdaan en pas in de tweede plaats lid der roomse kerk. Met deze beslissing was de vraag, wie er eigenlijk heer van Engeland zou zijn, dl-', paus of de koning, in die zin beantwoord, dat niet de paus maar de koning de wettige gebieder over Engeland was.

Hiermede had Engeland het wereldHjke gezag van de paus verworpen. Het was een eerste stap in de richting van het verwerpen ook van het geestelijke gezag. Dat Engelands pai'lement deze beslissing nam, was voor een belangrijk deel het resultaat van het werk van John Wiclef.

OOM KOOS

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen