Eerst aan Maria Magdalena

En ah Jezus opgestaan was des morgens vroeg op de eerste dag der week, verscheen Hij eei'st aan Maria Magdalena, uit welke Hij zeven duivelen uitgeworpen had. Marcus 16 : 9

De vrouwen hadden op de sabbat gerast naar het gebod, hetgeen voor onze tijd van sabbatsontheiliging zeer veel te neggen heeft. Hoe zeer hun harten ook IL fvuld waren met Jezus en Zijn vreselijk sterven aan het kruis, heihgden zij die dag en hielden zij het gebod. In onze dagen meent men op Gods dag te mogen reizen voor het geval er van krankheid sprake is, ook al is er in het geheel geen gevaar. Zo ghjden we af naar de wereld en alle eerbied voor God en gebod gaat weg, niet alleen bij brute wereldlingen, maar ook bij de belijdende mensen. Het was de vrouwen niet mogelijk om de sabbat te breken, ofschoon het een zeer bijzondere sabbat was.

Op die dag heeft Christus gerust in het graf; de discipelen hebben geweend over het graf, waarin hvm Meester lag. Maar vroeg in de morgen, als de zon opging, konden enige vrouwen zich niet langer bedwingen en gingen naar het "rai om de gehefde Dode te zalven. KC ^ar het bezwaar was, dat er een grote steen was gelegd voor de ingang. Die steen was een beeld van de Romeinse wereldmacht, die Christus in het graf wüde opsluiten, opdat Zijn Persoon en leer haar ondergang niet verhaasten zou. Het was een steen der ergernis voor de Joden, want Christus mocht niet opstaan gelijk Hij voorzegd had, en Israël mocht niet ten tweeden male aan het wankelen worden gebracht. Ja, Israels vijandschap was heel veel groter dan die der Romeinen, omdat Israels godsdienst bedreigd en waardeloos geworden was als grond voor de zaligheid. Tenslotte was die steen een aanstoot voor de wijze Grieken en voor allen, die in eigen ogen te verstandig waren om in een opstanding van Christus te kunnen geloven. Maar de Vader had reeds vóór de komst der vrouwen Zijn engel gezonden om die steen af te wentelen, als een bewijs, dat de schuld der uitverkorenen tot de laatste penning toe betaald was en dat aan de eis der Goddelijke gerechtigheid volkomen voldaan was en «l.". gevolg daarvan moest de Christus leven, naar het woord: „De mens, die deze dingen doet, zal door dezelve leven.

Hij zou als Overwinnaar van de dood en als de levende Verlosser verschijnen voor het aangezicht des Vaders, om door Zijn voorbede in te treden voor al de Zijnen bij de Vader. Hij moest opstaan tot rechtvaardigmaking, heiligmaking en volkomen verlossing van al Zijn volk. Daarom vonden de vrouwen, dat de steen afgewenteld, de Romeinse wacht gevloden en het Romeinse zegel verbroken was. Daar had de engel geen moeite mee, want hij was voor geen keizerlijke macht bevreesd. Zulk een heilige troongeest, een morgenster, een krachtige held vaardig als het licht, onbezoedeld door de zonde en zoekend alleen de glorie van de Middelaar Gods en der mensen, omdat Hij ook der engelen Heere is, had de steen afgewenteld. En zo vresehjk die engel was voor de wachters, die van schrik werden als doden, zo ontfermend en vriendelijk was hij voor de vrouwen. Hij ging hun verkondigen het kostehjkst Paasevangehe, dat ooit gehoord is, maar Maria Magdalena was reeds op weg naar de discipelen om te zeggen, dat de steen afgewenteld was.

Maria kwam spoedig terug met Petrus en Johannes, welke weer terug gingen, terwijl Maria bleef bij het geopende graf om te wenen van droefheid, omdat zij dacht, dat men het lichaam van Jezus weggenomen had. In het Evangelie van Johannes lezen wij, hoe zij twee engelen zag, welken tot haar zeiden: Vrouw, wat weent gij? Wie zoekt gij? En zich achterwaarts kerende, zag zij Jezus staan, en zij wist niet, dat het Jezus was. Maria vergiste zich wel, maar anders dan velen in onze dagen, die een hovenier aanzien voor Jezus. Zij zag Jezus aan voor de hovenier. En dat is een belangrijk verschil, want de vergissing van Maria is niet gevaarhjk, daar Christus Zich aan haar openbaarde, maar die andere vergissing kan leiden tot zelfbedrog.

De Heere vroeg haar: Vrouw, wat weent gij? Wie zoekt gij? En dat deed Maria zeggen: Heere, zo gij Hem weggedragen hebt, zeg mij, waar gij Hem gelegd hebt en ik zal Hem wegnemen. Al lag in dat antwoord nog enige zelfoverschatting, toch lag er ook een grote liefde in. Jezus zeide tot haar: Maria! Zij herkende die stem; zij kreeg een openbaring van de levende Verlosser in Zijn oneindige hefde, een herstelling der gemeenschap met Christus en een vervulling van een voor haar zo smartelijk gemis. Dat ene woord, die ene naam na uren van diepe smart, had voor haar wat te betekenen. Had zij voordien Christus gekend in Zijn vernedering, thans mocht zij Hem leren kennen in de staat Zijner verhoging. Haar enig antwoord was dan ook in sprakeloze verwondering: Rabbouni! hetwelk is gezegd: Meesterl De nevel scheurde, het pak viel af en schier be­ dwelmd van vreugde wilde zij Hem omvatten. Zij meende, dat alles verloren was, zij had geslaan voor een afgesneden zaak, en ziet, nu was alles toch nog weer terecht gekomen. Haar hefde, sterk als de dood, was gebleven, omdat zij was uit God, en Christus weer ontmoetende, vidlde zij Hem als vasthouden voor altijd. Wie veel vergeven was, had veel liefgehad. Zeven duivelen had de Heere uitgeworpen, om haar te verlossen uit satans macht en haar viel de grote weldaad ten deel, dat zij de eerste was, die de opgestane Christus ontmoette. Christus walde satan Zijn overwinning te meer doen gevoelen, door het allereerst te verschijnen aan een Maria Magdalena, die voor deze zich 't meest in satans macht bevonden had. Terwijl Christus Zich voor de wijzen en verstandigen verborgen hield, openbaarde Hij Zich aan Maria.

En waren wij, als Maria Magdalena, bekend met onszelf en de droeve gevolgen van onze diepe val in Adam, en meer met liefde vervuld voor Hem, Die alleen machtig is te verlossen, en was er meer levendig besef van gemis aan een I< =vende Vi.rlossei, er ware een kans, dat ook wij Hem op deze dag mochten ontmoeten. Helaas, wij zijn te veel gelijk aan de eigengerechtige Joden en aan de spottende Romeinen, om Christus op de gedenkdag Zijner opstanding te kimnen ontmoeten. Daar hgt de diepe oorzaak, dat duizenden, zelfs belijdende mensen, aan de belangrijkste heilsfeiten ongevoelig voorbijgaan. Waar geen ontdekking van zondeschuld is, en waar nimmer gezucht werd onder satans macht, openbaart Zich Christus niet en geeft Hij geen belangrijke opdracht als aan Maria, om van de Opgestane te getuigen. Maria had Hem ontmoet, dus kon zij getuigen; zij kreeg de opdracht, dus moest zij getuigen.

Hoe krachtig getuigde zij, al kon zij het ongeloof der broederen niet breken. Daarvoor was niet minder nodig dan dat Christus Zelf verscheen aan de discipelen. Evenwel was Maria Magdalena hen allen voor geweest, omdat haar gemis het grootst was en de liefde het sterkst. Hoe ver is het Christendom afgeweken van de oorspronkelijke beleving, zo duidelijk verhaald in de verschijning van Christus aan Maria. Hoe gering is de kennis van de Levensvorst, met het gevolg, dat de opstanding van Christus wel herdacht wordt naar de vorm, maar het wezen gemist wordt.

En is dit zo in de Hem belijdende gemeente, hoe moet het dan zijn in die grote groepen des volks, waar zelfs verstandelijk alle zuivere begrippen van de heilsfeiten ontbreken! Onkunde en onverschilligheid nemen schrikbarend toe, doch de Heere is waarlijk opgestaan en eens zullen alle ogen Hem zien, als Hij komt op de wolken. Dan zal het blijken, dat Hij leeft, tot eeuwige blijdr schap dergenen, die Hem hebben hefgehad, maar tevens tot ontzetting der verachters van Zijn Woord.

A. v. D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen