BUITENLANDS OVERZICHT

Het Evangelie is niet naar de smaak van de natuurlijke mens. Augustinus drukte dit eens in zeer kernachtige woorden uit

als hij sprak: De liefhebbers dezer wereld kan ik met de prediking van het Evangelie niet behagen; de rijken ver- achten en verwerpen het, daar zij deze wereld liefhebben^ en de armen hebben liever brood dan het manna des Evangelies.

Ze- was bet eeuwen geleden en zo is het nog.

De grootsheid dezes levens, de begeerlijkheden der wereld en verlustigingen der ogen nemen de mens van nature dusdanig in beslag, dat hij zich afkerig afwendt van wat de Heilige Schrift hem aan wijsheid en rijkdom aanbiedt. En ofschoon hij negen en negentig maal met de wereld bedrogen uiücomt, nochtans zal hij zich voor de honderdste maal weder tot haar wenden.

Dit nu juist maakt door de verduistering van zijn verstand en de verharding zijns harten zijn ellende uit, zowel in hel klein als in het groot, zowel in het leven van de particulieren als in dat der volkeren.

Daardoor is heel de wereldgeschiedenis, zoals de bekende Duitse wijsgeer Hegel eerunaal heeft moeten toestemmen, op een aaneenschakeling van teleurstellingen uitgelopen, op een doorlopende reeks van teleursteUingen zoals de historie van onze dagen ons deze nog te aanschouwen geeft, is men gekomen, gelijk Job dat uitgedrukt heeft, in een land, in een weg, waarin geen uitweg te zien valt.

De vele problemen, met welker oplossing de machtigen der aarde 2dch nu al jaren aaneen onvermoeid bezig houden, bevestigen dit maar al te zeer, zodat men in Bijbelse bewoordingen uitgedrukt kan zeggen: Het ene wee is nog niet henengegaan, of het andere is al weder gekomen.

Uit die afkerigheid om zich naar Gods geboden te richten, laat zich benevens de doorlopende teleurstellingen, welke msn opdoet, ook de onrust, de vei-warring, de wi-ok en de wrevel, de haat en nijd en bittere vijandschap van de één tegen de ander, de tweespalt onder de volken en hun bestuurders en leiders verklaren. Hoogst zelden wordt er dan ook in onze tijd een plan ontworpen, een voorstel gedaan, waarover eenstemmigheid van oordeel onder de volken en hun regenten bestaat.

Welk een verdeeldheid van inzicht, welke tegensti'ijdige gevoelens heeft, om maar iets te noemen, bij voorbeeld het voornemen der geallieerden om met West-Duitsland een vredesverdrag te sluiten, waarbij het onder zekere voorwaarden zijn souvereiniteit verkrijgt en met een leger aan de Europese Verdedigingsgemeenschap deelneemt, te aanschouwen gegeven.

De Sovjet-Unie heeft voor dat vom-nemen zelfs geen enkel goed woord over. Integendeel! Zij put zich uit om haar afkeuring daarover in de scherpste bewoordingen, meermalen zelfs in de meest denigrerende, vijandige en hateüj'ke taal uit te spreken. Volgens haar woordvoerders wordt West-Duitsland daardoor tot een soort slavenstaat gemaakt en moet het Westduitse leger slechts dienen om Amerika hulptroepen voor haar imperialistische oorlogszuchtige doeleinden te bezorgen.

& merika daarentegen ziet in het vredesverdrag met West-Duitsland en de oprichting van de West-Europese Verdedigmgsgemeenschap, versterkt met een Westduits leger, een grote schrede voorwaarts op het pad van de algemene welvaart en van het behoud van de wereldvrede. Haar regering beijvert zich dan ook deswege met inspanning van al haar krachten om het vredesverdrag en het Westduitse leger tot een voldongen feit te maken.

Zij heeft er met alle nadruk bij West- Duitsland, Frankrijk en andere daarbij betrokken West-Europese mogendheden op aangedrongen om binnen drie weken het vredesverdrag met West-Duitsland, de Europese verdedigingsgemeenschap en het Westduitse leger tot stand te brengen. Zij heeft de regeringen van de met haar verlxmden landen doen aanzeggen, dat het anders wellicht te laat zal worden voor het Congres, om nog de nodige besluiten vóór het zomerreces te nemen.

Dat de Amerikaanse regering in deze op betrachting van de nodige haast heeft aangedrongen, lieeft zijn reden daarin, dat — hetgeen haar zeiker niet ontgaan zal zijn — met de dag het verzet tegen l> et vredesverdrag in West-Duitsland toeneemt. Dit verdrag, dat de geallieerden aan de Westduitse regering ter vervanging van het bezettingsstatuut heb- Ijen aangeboden, kent West-Duitsland een plaats als souvereine staat in de Westelijke volk.*vgemeenschap toe, maar heeft als voorwaarde daaraan verbonden — deze twee dingen zijn onafscheidelijk aan elkander verbonden — dat het tegelijkertijd toetreedt tot de West-Europese Verdedigingsgemeenschap en zijn deel bijdraagt aan het Europese leger. Dit verzet, waarvan wij even tevoren gewag gemaakt hebben, openbaart zich niet alleen in de oppositiepartijen, die zich immer tegen de bepalingen van het vredesverdrag gekeerd hebben, maar komt thans ook aan de dag in de partij van de bond, skanselier Adenauer zelf en nog al in veel sterker mate in de coalitiepartijen, namelijk in die van de vrije democraten en in die van de Duitse partij, waaruit Adenauers kabinet mede is samengesteld, hetgeen te meer betekenis heeft, dewijl de stemmen van de afgevaardigden van deze partijen in het Westduitse parlement niet gemist kunnen wtorden, wil het vredesverdrag daarin aangenomen woixien.

De protesten uit deze partijen hebben thans een zeer scherpe vorm aangenomen. Eén er van heeft dezer dagen openlijk verklaard, dat het onmogelijk zal zijn om het vredescontract op de daarvoor bestemde dag — 20 Mei — te ondertekenen en heeft een lijst van 20 door haar nodig geachte wijzigingen opgesteld; de andere partij heeft zich niet minder fel afkeiu-end over het door de geallieerden voorgestelde vredesverdrag uitgelaten, als zij verklaarde, dat zij haar stem niet aan een tweede vi-edesverdrag van Versailles zal geven.

Zo wordt er dan sterke pressie op Adenauer uitgeoefend om het vredesveixlrag niet op 20 Mei te ondertekenen zonder dat daarin de gewenste veranderingen zijn aangebracht. Dat Adenauer zal proberen om de zo hevig opgestoken storm te bezweren, mag wel als zeker worden aangenomen, maar of bij er in zal slagen om de door zijn coalitiepartijen als noodzakelijk geachte wijzigingen in het vredesverdrag aan te brengen, moet sterk in twijfel getrokken worden. Dewijl men toch in het kamp der geallieerden — vooral in Frankrijk — van oordeel is, dat men al ver genoeg gegatm is met het geven van concessies aan West-Duitsland, Een officiële woordvoerder der gealhëerden verklaarde: Wij kunnen niet verder gaan. Wij hebben in de afgelopen zes maanden al voor 100 procent concessies gedaan. Doch men is nog steeds aan het onderhandelen, zodat vwjzigingen nog immer aangebracht kunnen worden. Adenauer — waar de eindtekst nog steeds niet klaar is — zal stelhg nog voor W.-Duitsland uit 't vuur zien te slepen wat hij er maar enigszins mogelijk uit kan halen. In hoe verre hem dit zal gelukken, dient afgewacht te worden alsook of de coalitiepartijen — de soep wordt nimmer zo heet gegeten als zij opgediend wordt — ten slotte toch nog niet over stag zullen gaan. Voor het laatste blijft altijd nog de mogelijkheid bestaan, want komt het viedesverdrag niet tot stand, dan blijft het bezettingsstatuut ongewijzigd bestaan en voortduren, waarvoor de op­ positiepartijen ook al heel weinig zullen gevoelen. Anders staat het met het verzet, dat in Frankrijk tegen het vredesverdrag met West-Duitsland onder meer bij de partij van De Gaulle bestaat. Deze partij is een verklaarde tegenstandster van het Europese leger, wil daar niets van weten en heeft het beslist gezet op een nationaal Frans leger.

Alles bijeengenomen moet geconstateerd worden, dat het vredesverdrag met West-Duitsland en de Eruropese Verdedigingsgemeenschap, alsook het oprich- • ten van een Westduitse gemeenschap nog steeds in de lucht zweven, alsook dat de huidige Amerikaanse regering mede ter versterking 'van haar positie in Amerika er alles op zal zetten om deze zaken te verwezenlijken. Doch zelfs als dit haar op het ogenblik zal gelukken, dan is daarmede het vredesverdrag nog niet door de daarbij betrokken parlementen goedgekeurd en daarmede allerminst de bestaande tweespalt tussen de Oostelijke en Westelijke mogendheden weggenomen. Integendeel, zij zal daardoor- eerder in hevigheid toenemen. Nu reeds toch wordt er door de commimistisehe regei-ing van Oost-Duitsland mede gedreigd, dat indien er in West-Duitsland een leger in het leven geroepen zal worden, dit ook in Oost-Duitsland zal gedaan worden.

Wat de onderlinge verhouding van de M^'estelijke en Oostelijke mogendheden betreft, deze heeft weder een gi'ote of kleine deuk gekregen, naar het verschillend oogpunt, waaruit men het incident, dat dezer dagen in Berlijn voorviel, beziet. Dit incident bestaat daarin, dat door de Russische luchtmacht een Frans vliegtuig beschoten is. De geallieerden hebben daaromtrent een vrij scherp protest bij de Russen ingediend, dat de Russen echter van de hand hebben gewezen, verklarende, dat 't Franse vliegtuig zich in de Russische zone bevond. Voor zo ver er thans over dat incident te oordelen valt, zal het wel met een sisser aflopen, ofschoon de onderlinge verstandhouding dia'ardoor zeker niet verbeterd zal zijn.

Ook is het de grote vraag of dit het geval zal zijn ten aanzien van het antwoord der geallieerden op de Russische nota, welke het voorstel inhield om onverwijld een conferentie van de vier grote mogendheden, Amerika, Frankrijk, Engeland en Rusland, te beleggen om over een vi'edesverdrag met Duitsland en de hereniging van dat rijk te beraadslagen. Naar het in de grote pers verluidt, moet dat antwoord in een verzoenende geest met enige toenadering tot het Russische standpunt rijn opgesteld. Omdat het antwoord zelf echter nog niet gepubliceerd is, valt er dienaangaande niets met enige zekerheid te zeggen. Doch ook indien er inderdaad een geest van toenadering uit spreekt, dan is daarmede nog allerminst een goede onderlinge verstandhouding verkregen,

Dat toch de tweespalt nog verre VMI weggenomen is en het onderlinge vertrouwen nog allerminst gevestigd is, blijkt wel uit het feit, dat in de Verenigde Staten van Amerika de directeur van de recruteringsdienst verklaard heeft, dat in de loop van het op 1 Juli aanvangende belastingjaar 610.000 mannen onder de wapens zullen opgeroepen worden en dat hij voornemens is 70.000 reservisten op te roepen, daarbij hopende op de toeloop van 520.000 vrijwilligers. De directeur is van oordeel, dat het op deze wijze mogelijk zal zijn de 1.060.000 man, die in deze periode de dienst zullen verlaten, niet alleen te vervangen, maar ook de door president Truman gewenste getalsterkte van 6.700.000 man - 100.000 meer dan thans - te bereiken.

Generaal Ridgway is als plaatsvervanger van generaal Eisenhower benoemd. Deze zal in dezelfde geest als zijn voorganger zijn functie waarnemen.

Eisenhower is voornemens eind Mei of begin Juni naar Amerika te vertrekken. Op 19 en 20 Mei hoopt hij een afscheidsbezoek in Den Haag te brengen. Diens kansen voor het presidentschap zijn in de laatste dagen aanmerkelijk gestegen, doch zijn republikeinse mededinger is hem nog altijd in de strijd om het presidentschap een kleinigheid voor. Het laat zich echter aanzien, gelet op de uitslag van de laatste voorvei^riezingen, dat Eisenhower in de strijd Taft spoedig voor zal zijn en straks een heel eind achter zich zal laten.

De grote crisis in de Amerikaanse staalindustrie is over haar hoogtepunt heen, nu 650.000 arbeiders gehoor hebben gegeven aan de oproep van president Tnxman om het werk te hervatten en zowel regering als industrie het Hooggerechtshof verzocht heeft een regeling voor de geschillen te treffen.

In Japan hebben op 1 Mei demonstraties, waarin de communisten de hand gehad hebben, plaats gehad, die zich zowel tegen de huidige Japanse regering alsook tegen Amerika richtten. Aan de geaUieerde manoeuvres, welke ii; het midden van September in West- Duitsland gehouden zullen worden, zullen ongeveer 30.000 Nederlandse militairen deelnemen. Oorspronkelijk heeft het in het voornemen gelegen om daaraan twee volledige Nederlandse divisies te doen deelnemen, doch men is op dat voornemen teruggekomen, daar men de twee divisies niet geheel nmet Amerikaans materiaal kan uitrusten. Onze regering hoopt de oproepingen voc» deze manoeuvres vóór 15 Mei verzonden te hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen