Brief uit Zeeland

cxcvn.

De lasten en belastingen, in welke vorm ook, zijn tegenwoordig zeer hoog. Dat zal wel niemand ontkermen. Er kan verschil zijn over de mening of ze ook te hoog zijn, of wel over de al of niet noodzakelijkheid in verband met de omstandigheden, maar dat ze hoog zijn zal v.'cl beaamd worden. Is het steeds van groot belang dat de overheid de belastingen zo bülijk mogelijk regelt, inzonderheid geldt dat als de belastingen hoog zijn. Immers, dan zal een onjuistheid meer in het oog vallen en sterker gevoeld worden. Van belang is het daarom dat de lasten naar onderscheidene normen worden geheven. Hoe meer bronnen genomen worden, hoe meer onderscheidene zaken belast worden, des te minder is de mogelijkheid dat de één tegenover de ander hoger of lager wordt belast. Bij de rijksbelastingen zien we dan ook dat de belasting niet slechts naar één norm, bijvoorbeeld het inkomen, berekend wordt, maar dat ook het vermogen en andere normen mede geteld worden. Nu treft het wel, dat in de belasting naar het vermogen soms dubbele betalingen plaats hebben. Want, naast de belasting naar het vermogen is er ook de grondbelasting, waarvan belasting wordt geheven, maar waarvan ook de waarde bij de vermogensbelasting medegeteld wordt. Menigmaal is daarover gehandeld en geschreven, maar verandering is er tot heden nog niet in aangebracht.

Meestal wordt als motief tegen verandering aangevoerd, dat de belasting reeds bij de koop is berekend, en dat het dus een schenking worden zou als grondbelasting werd afgeschaft. Nu zal wel niet ontkend kunnen worden, dat bij aankoop van grond rekening wordt gehouden met de lasten, welke daar op drukken en de opbrengst welke daarvan kan worden verkregen. Toch mogen we niet stellen, dat alle grondlasten een vast bedrag zijn geworden, welke zo maar te verkapitahseren zijn. Zeker, in de grondbelasting is de laatste tijd niet zo veel verandering meer gekomen. De gemeenten zijn bijna alle genoopt geworden om het maximaal aantal opcenten op die belasting te leggen en de belastbare opbrengst, welke op een schatting berust, is niet herzien. Maar, naast de grondbelasting is er nog een andere last, welke op de gronden komt te rusten, en dat is de belasting, welke een polder of waterschap of heemraadschap, of hoe dergelijke instellingen ook genoemd worden, op de gronden legt in de vorm van een geschotheffing. Die heffing is tegenwoordig in sommige gevallen ook zeer hoog. In vele gevallen wordt die naar de oppervlakte berekend, alhiewel ook andere berekeningen niet uitgesloten zijn. Nu doet zich bij deze heffing het eigenairdige voor, dat sommige percelen zijn vrijgesteld. Vrijstelling moet hier echter niet zo worden opgevat, dat van die percelen in het geheel geen geschot geeist wordt, maar zo, dat die percelen althans van een deel der belastingen, dat in het ene geval hoger en in het andere geval lager zijn kan, zijn vrijgesteld.

Het zijn de zxjgenaamde vroon- of vrijlanden. Aanvankelijk waren die geheel vrij, maar later zijn daarop wel heffingen gekomen wegsn het uitvoeren van bijzondere werken, vyaarvan zij mede genot hadden.

De vrijheid vindt vermoedelijk haar oorzaak daarin, dat vroeger moest worden aangenomen, dat die gronden geen voordeel hadden van de werken, waardoor andere gronden wel gebaat waren. De polderlasten werden dus beschouwd als een soort baatbelasting. Dat is in het gehele verloop wel waar te nemsn, ook ten opzichte van de belasting van de gebouwde eigendommen. Nu gaan er wel stemmen op die met de vrijstelling wel willen breken. Terecht of niet terecht gaat men stellen dat ook die gronden nu mede het voordeel van de bemoeiingen van het polderbestuur, of hoe het ook heten mag, hebben en dat er daarom wel aanleiding is alles maar te belasten.

Er zit in die stelling een grond van waarheid, maar ook een grond van onbiUijkheid. Waar kan zijn, dat die gronden tegenwoordig mede het voordeel trekken, maar het is onbillijk om. geen rekening te houden met hetgeen in de historie is gegroeid. Daarom is het nodig terug te grijpen op de grondbelasting. Daar acht men dat die is verkapitahseqrd. Zou dat dan hier ook niet het geval zijn? Zou hier ook geen verschil in waarde bestaan tussen „vrijlanden" en andere? Daarom zal het niet billijk zijn om maar zonder meer tot gelijkmaken van de lasten over te gaan. Er kan iets bekoorlijks in Hggen om gelijkheid aan te brengen, maar dan zal toch ook rekening moeten worden gehouden met hetgeen achter ligt. Dan zal het nodig zijn dat een afkoop van het eenmaal verkregen recht plaats heeft. Zo is gedaan met de tienderechten, welke er op de gronden rustten, zo met de jachtrechten, en zo zal het ook gedaan moeten worden met de rechten van de „vrijlanden". Anders wordt hier weer een geruisloze onteigening tot stand gebracht. Iets wat tegenwoordig wel niet geheel vreemd is, maar dat daarmede nog niet recht en biUijk is geworflen.

Uw Zeeuwse Briefschrijver

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen