BUITENLANDS OVERZICHT

Bij de apostel Jacobus (3 : 16) staat ons beschreven: „Want waar nijd en twistgierigheid is, aldaar is verwarring en alle boze handel". Hoe worden deze woorden in onze tijd bewaarheid!

Hoe zeer zijn zij daarop van toepassing! Hoe hoog is thans de nijd en twistgierigheid geklommen! Men treft ze vrijwel overal aan, waar men zijn blik ook henen richt. In alle lagen en standen, bij hoog- en laaggeplaatsten worden ze gevonden; bij alle volkeren en bij de verhoudingen tussen de volken onderling, zijn ze aanwezig.

En ziet, hoe wordt het bewaarheid, dat waar nijd en twistgierigheid is, aldaar verwarring en alle boze handel is. Verwarring en boze handel zijn toch op tal van plaatsen waar te nemen. Hoe vertonen zij zich heden ten dage veelvuldig in de handelingen en beraadslagingen van de machtigen der aarde. Wat een boze handel valt daarbij voor. Wat een verwarring geven zij ons te aanschouwen!

De problemen stapelen zich hoog op, maar de oplossing er van blijft achterwege. En het is in deze verwarring hier, verwarring daar en verwarring overal.

Welke verwarde en geheel uiteenlopende denkbeelden bestaan er in Amerika al niet ten opzichte van de problemen, waar men zich daar voor geplaatst ziet. Generaal Eisenhower hield dezer dagen een rede voor de oud-strijders, waarin hij zijn mening over de op te lossen geschillen kenbaar maakte. Deze rede heeft alom in heel de wereld groot opzien verwekt. Daarin — zij was van het begin tot het einde een ware verkiezingsrede — heeft hij zijn politiek standpunt tegenover de Sovjet-Unie uiteengezet. Daarom kan zij als een soort program voor zijn buitenlandse staatkunde worden beschouwd. Eisenhower trok in zijn rede niet zuinig van leer. Hij verklaarde, dat de Amerikaanse regering voor eens en altijd aan Stalin en de zijnen duidelijk had te maken, dat zij de Russische positie in Oost- Europa en Azië, haar invloeds- en machtssfeer in die gebieden, nooit ofte nimmer als bestendig zal erkennen. En nog sterker drukte hij zich uit, als hij zeide, 'dat de Amerikanen niet tevreden mogen zijn, alvorens zij de vuile modder van het agressieve communisme tot binnen de Russische grenzen hebben teruggedrongen. En dat Amerika 2b sterk moet zijn, dat Stalin en de zijnen nachtmerries moeten krijgen, als zij bedenken, wat hun bij de schending van de vrede te wachten staat en dat de dag moet aanbreken waarin alle volken in vrijheid zullen leven.

Deze rede viel bij de oud-strijders in zeer goede aarde. Zij hebben toch met overweldigende meerderheid van stemmen een motie aangenomen, waarin een onmiddellijk aftreden van de tegenwoordige minister van buitenlandse zaken Acheson geëist werd. Ons geduld is uitgeput, vvdj eisen onmiddellijke maatregelen en zullen geen compromis aanvaarden. Het buitenlands departement heeft nieuwe, vastberaden leiders nodig — zo luidde onder meer de motie van de machtige organisatie van alle Amerikaanse oudstrijders, waarvan meer dan 19 millioen nog in leven zijnde oud-strijders lid zijn, dat is meer dan ean kwart van Amerika's mannelijke bevolking. Eisenhowers rede heeft niet alleen in heel de wereld groot opzien, maar ook bepaaldelijk in Europa grote onrust verwekt.

Nu is het wel waar, dat vooral in aanmerking genomen moet worden, dat diens rede een verkiezingsrede voor een organisatie van soldaten was, die fel gekant is tegen al wat communist is, maar nochtans blijft er grote bezorgdheid bestaan, verwekt door de felle passages in Eisenhowers rede tegen de Sovjet-Unie. Doch in deze bestaat er in de Amerikaanse republikeinse partij geen eensgezindheid maar verwarring van inzicht. Houdt Eisenhowers rede, wanneer diens woorden ooit in daden omgezet worden, onvermijdelijk het voeren van een derde wereldoorlog in, de adviseur van zijn partij (de republikeinse) Forster Dulles, die als de toekomstige minister van buitenlandse zaken, indien de republikeinen de overwinning bij de presidentsverkiezing in November behalen, gedoodverfd wordt, sloeg een gans andere toon aan, waar hij zich over de Sovjet-Unie en het communisme uitliet. Deze verklaarde wel, dat Amerika meer aandacht aan de volken van Azië, Afrika en Zuid-Amerika heeft te besteden, dat de huidige Amerikaanse buitenlandse politiek een , , zelfmoordpoliti©k" was en dat de huidige gevolgde politiek, welke het communisme binnen zekere grenzen wil houden, nonsens en immoreel was, dewijl reeds zo vele landen door de Sovjet- Unie onder de voet gelopen waren, doch dat het communistische imperium niet van buiten, maar van binnen uit aangevallen en ondermijnd moest worden, opdat langs die weg millioenen mensen hun vrijheid zouden herkrijgen. Uit deze redevoeringen blijkt, dat er zelfs in de republikeinse partij geen eenstemmigheid maar verwarring van inzicht bestaat. Een verwarring, die nog meer tot uiting komt als men acht geeft op het denkbeeld, dat de democratische presidentscandidaat Stevenson, die eveneens voor de organisatie der oud-strijders gesproken heeft, in diens rede ontwikkeld heeft.

Deze betoogde, dat de vrijheid van gedachte bij de strijd tegen het communisme niet uit het oog verloren mag worden en waarschuwde tegen een te ver doorgevoerd anti-communisme, waarbij het doel voorbij geschoten wordt. Daarbij merkte hij tevens op, dat Amerika zich uit zelfverdediging met andere landen verbonden had, waarbij zelfs de gedachte aan overheersing niet gekoesterd werd. Bij deze verbonden — aldus Stevenson — hadden de fierste volken ter wereld niet alleen het leiderschap van Amerika aanvaard, maar ook zijn troepen en bases op hun grondgebied toegelaten, zodat op de wereld de havens voor de Amerikaanse oorlogsschepen dag en nacht open staan en zijn vliegers in de verste landen gestationneerd zijn. Hetgeen van vertrouwen getuigt, een groter vertrouwen dan ooit enig land in heel de geschiedenis genoten heeft. Dit vertrouwen en Amerika's grote macht brengen volgens Stevenson ook verantwoordelijkheid mede, die gericht moet zijn op het bevorderen van vrijheid, rechtvaardigheid en vrede in de wereld.

Men kan uit het bovenstaande opmerken, dat er in Amerika verwarring ten opzichte van de te volgen politiek bestaat, waarbij het gevaar, dat Europa in een wereldoorlog betrokken wordt, nog immer bestaat.

In Europa zelf heerst niet minder verwarring en ook allerlei boze handel. Achter de schermen werkt Frankrijk nog steeds er voor, dat de verdediging van Europa zo geregeld wordt, dat het zelf lieschermd en verdedigd zal worden, waarbij dan ettelijke Eiuropese landen, ook Nederland, bij een Russische aanval onbeschermd en onverdedigd gelaten zullen worden. Het werkt wat het kan om zijn invloed en macht in het Saargebied te behouden en betoont zich afkerig van een Duitse herbewapening. Het is in deze te verstaan, dat Engeland, West-Duitsland, Denemarken en Nederland niets van het Franse streven moeten hebben. En men heeft zich er niet over te verwonderen, dat er al stemmen opgaan, die een Europese verdediging zonder Frankrijk bepleiten. Bij. deze verwarde toestand komt de oprichting van een Europese Verdedigings Gemeenschap hoe langer hoe meer tot de onmogelijkheden te behoren, waarbij het te verwachten is, dat indien Eisenhower tot president in Amerika verkozen zal worden, deze de herbewapening van Duitsland zal doorzetten. Bij de bestaande verwarring komt dan nog het probleem van de Duitse hereniging. De regering van de Sovjet-Unie heeft de nota der Westerse geallieerden beantwoord. Echter op een allesbehalve bevredigende wijze.

In de Russische nota wordt vastgehouden aan de eis om eerst het vredesverdrag op te stellen, de vorming van een regering voor geheel Duitsland te bespreken en de algemene verkiezingen daarna uit te schrijven. Om dit te bereiken stelt de nota dan voor een conferentie van de Duitsland bezettende mogendheden zo spoedig mogelijk te beleggen.

Daarmede werd dan het voorstel der geallieerden verworpen, dat inhield dat er eerst verkiezingen gehouden zullen worden, waarbij een oommissie ingesteld zal worden, die een onderzoek in heel Duitsland in zal stellen naar de mogeHjkheid van vrije verkiezingen. Volgens betrouwbare inlichtingen zullen de geallieerden de Russische nota verwerpen. Zo moet althans tijdens de informele besprekingen', door hen vastgesteld zijn. In Londen zullen nu de officiële besprekingen plaats vinden, waarbij een gemeenschappelijke nota zal opgesteld worden, waarin de Russische nota van de hand gewezen zal worden, maar de mogelijkheid voor het voeren van nieuwe besprekingen opengelaten zal worden.

In het kort nog het volgende. Perzië heeft het Brits-Amerikaans voorstel tot oplossing van het olieconflict van de hand gewezen. De bombardementen van de Amerikaanse superforten hebbeh Vrijdag en Zaterdag jongstleden weder op een geduchte vv'ijze plaats gehad. Vrijdag werd het bombardement van Pjongjang uitgevoerd, waarbij geweldige branden ontstonden, waarvan de vlammen en de rook op 25 kilometer afstand zichtbaar waren. Sedert dat bombarde- TTient werd de in Pjongjang gevestigde radio der Noord-Koreanen in de lucht niet meer gehoord.

Zaterdagochtend werd de electrische eentrale van Tjosin nabij Pjongjang gebombardeerd, welke ook geheel verwoest moet zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen