Brief uit Zeeland

Brief uif

CCVII.

Door het Economisch Technologisch Instituut in Zeeland is een ontwikkelingsplan gemaakt.

Het kan bekend zijn, dat uw Briefschrijver geen voorstander is van het „plannen" en om die reden ook dat plan met critische blik heeft doorgelezen. Toch is het hem ditmaal niet tegengevallen, al houdt dat niet in dat hij daarom een voorstander van dat plan zou geworden zijn.

In het genoemde ontwikkelingsplan is veel verzameld. Veel gegevens zijn er in vastgelegd. Er is minder op de toekomst vooruitgelopen dan tegenwoordig wel gewoonte is. Juist dat laatste is het wat aanleiding geeft tot het niet tegenvallen.

[n tegenstelling met andere plannen is het voorzichtig gesteld, en is niet op de voorgrond gesteld dat de overheid alles zou moeten doen en alles zal moeten kunnen om tot een betere toestand te komen.

De zorgen, welke tot uitdrukking worden gebracht, zijn wel: , , Hoe kunnen de mensen, welke straks, en ook reeds nu, ia Zeeland werk zoeken, aan het werk komen? ".

Inderdaad een vraagstuk. Zeeland, het neemt haast niet in inwonertal toe. Velen vloeien af naar elders; het geboortecijfei is er laag, althans lager dan in andere delen van ons land; er is een groter aantal oudere mensen, welke niet meer aan de productie deelnemen. De oorzaak van dat alles wordt geacht te zijn het gebrek aan werkgelegenheid, ivaardoor de jongere krachten afvloeien en er te weinig mensen zijn in de zogenaamd huwelijksvruchtbare leeftijd. Zeer zeker zullen er ook wel andere oorzaken zijn, dat het geboortecijfer laag is en dat het achteruitgaat, maar het is niet tegen te spreken, dat het vertrekken van jonge gezinnen invloed kan uitoefenen op het aantal geboorten in het geheel. Ook komt het een streek niet ten goede als er veel mensen moeten verhuizen vanwege het ontbreken van een bron van bestaan. Immers zij, die het meeste energie kunnen ontplooien, zullen ook het eerst zoeken ergens elders een mogelijkheid te vinden, en daardoor gaat de streek niet alleen in het aantal van de bevolking achteruit, maar ook in de kwaliteit van wat overblijft. Zoals reeds gemeld, wordt niet als de remedie aangegeven, dat nu de overheid maar regelen moet.

Wel is er gedacht aan een taak voor de overheid. Een taak, om de mogelijkheid te stellen voor werkgelegenheid, voor het stichten van bedrijven; maar de uitvoering wil men aan het particulier initiatief overlaten.

Ook wordt van de overheid verwacht, dat zal worden nagegaan hoe in de behoeften van kapitaal zal kunnen worden voorzien. Dat lijkt voor de overheid maar een riskant vraagstuk. Het kan mogelijk zijn, dat op dat terrein een taak ligt, maar meestal is het toch zo, dat de particuliere geldschieters wel bereid zijn om hun medewerking te geven als een zaak een goed vooruitzicht toont, en er is dus veel mogelijkheid, dat straks de overheid alleen die gevallen zal hebben te steunen of te helpen, waarin een particulier niets ziet.

Verder wordt het nodig geacht om de opleiding van de jeugd meer in de richting van de industrie te leiden. Inderdaad, het is niet mogelijk om allen in de land- of tuinbouw te plaatsen. Ook niet al worden er nog inpolderingen verricht, want er moet rekening mede gehouden worden, dat door het meer mechanisch werken en door het gebruik van chemische middelen om het onkruid te weren, de werkgelegenheid niet veel zal toenemen, ook al komen er wat hect.iren grond bij.

Er kan over gedacht worden in welke richting of men wil; men kari het goedof afkeuren, dat er niet meer die werkgelegenheid is in de land- en tuinbouwbedrijven als voorheen, maar het feit is er. De regeringspolitiek inzake de sociale verzekeringen is mede een oorzaak dat een ieder u-acht om toch maar geen personen te werk te stellen. Ook leidt die er heen, dat een bedrijfsleider zich niet zonder uitzonderlijk beding verantwoordelijk acht om de personen, die hij in zijn dienst heeft, daarin ook te houden en de verzorging te geven, welke zij behoeven. Immers, de staat heeft de verzorging op zich genomen en eist daarvoor de nodige gelden.

Met dat al kan het echter goed zijn, dat de opleiding in andere richting geleid wordt, dat er meer ambachtsscholen komen en ook meer gelegenheid in Zeeland om zich te bekwamen voor het geven van leiding in de bedrijven.

Toch mag daarbij ook het land- en tuinbouwonderwijs niet worden vergeten. Veel meer nog dan nu zal ook hij, die in die bedrijven werkt, een opleiding behoeven. Niet alleen de persoon, welke leiding zal moeten geven, maar ook de Vi'erkman dient te worden opgeleid. Het is toch niet zo dat ieder, die elders niet terecht kan, nog wel in de land- of tuinbouw kan gaan werken. Dat is juist in een tijd als tegenwoordig niet meer mogelijk. Ook in dat werk is bekwaamheid nodig. En niet alleen meer de in de praktijk verworven kennis, maar ook een theoretische, opdat ook de werkman inzicht zal hebben in zijn werk, en de machines zal kunnen besturen en drijven, welke nodig zijn. Daarmede zal niet alle moeilijkheid overwonnen zijn, want, en laten we dat toch voorop stellen: Aan des Heeren zegen is het al gelegen.

Uw Zeeuwse Briefschrijver

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen