De inënting van vee tegen monden klauwzeer

Daar heerst in ons land een ware rage voor de inenting. Van regeringswege en de officiële wetenschap is men er op uit om de inenting bij mens en dier door te drijven. Men vraagt daarbij niet naar God en Zijn gebod. Heel die actie steunt op louter menselijk inzicht. Men verkeert zelfs in de waan, dat men door inenting ziekten kan uitroeien. Dat de Heere souverein over gezondheid en ziekte over vruchtbare en onvruchtbare jaren gaat, dat rekent men ten enenmale niet. Ook heeft men er totaal geen oog voor. dat de Heere met Zijn strafgerichten van wege de ongerechtigheid de aarde en haar bewoners bezoekt. Daar ligt men zelfs zó tegen, dat men daar liefst met geen woord over gesproken wil hebben. En toch is dit onmiskenbaar waar. Het laatste oordeel, dat over ons volk gegaan is, is niet zoals velen het willen beschouwd zien, een gevolg van blinde natuurkrachten, maar daarin is kennelijk de vinger Gods te zien. Werd deze maar door ons volk opgemerkt, hoe gans anders zou het zich gedragen. Doch het is zeer te vrezen, dat dit zo zw-are oordeel door ons volk zal beantwoord worden met nog al een schrikbarender onbekeerlijkheid en verharding.

De verzaking en versmading van God is reeds zo ontstellend groot. De menselijke wijsheid is op het schild verheven-Ook ten aanzien van de inenting. Al sterven nog zo vele mensen aan de gevolgen van inenting, al belopen nog al zo vele personen de ernstigste kwalen daarmede op, nochtans gaat men daarmede door, ja zoekt men haar te bevorderen, zoals uit de wijziging van de Inentingswet van 1939 blijkt, waartegen Ds Zandt met kracht in de Tweede Kamer is opgekomen.En het is nog niet genoeg dat deze methode op de mens wordt toegepast, neen, ook bij het vee moet met die middelen worden doorgedreven., en dit ook wel bepaaldelijk ten aanzien van de inenting bij het vee tegen mond-en klauwzeer.

Wij schrijven „met alle middelen worden doorgedreven", ook al bepaaldelijk bij het vee. Het is nog niet genoegzaam, dat de officiële wetenschap de inenting ook bij het vee met al haar ten dienste staande middelen propageert, neen, daar wordt op haar advies door de regering ook indirecte dwang uitgeoefend. En wel door het verbod van vervoer van niet-ingeënt vee.

Worden bij de inenting van mensen de gewetensbezwaarden nog ontzien, bij de inenting van het vee niet. De veehouders en boeren wordt als het ware het mes op de keel gezet.

Herhaaldelijk zijn de Kamerleden van de S.G.P., zowel in mondeling gesprek met de minister, alsook in de Kamer daar tegen scherp opgekomen. Ds Zandt nog kort geleden in de Kamer. Hij schroomde bij de behandeling van de Nota van de regering betreffende de watersnood niet te zeggen, dat de veeafslachting goddeloos was. De regering bleek deze desniettegenstaande voor haar rekening te nemen. Dr Drees toch verklaarde bij die gelegenheid, dat de regering noch aan de veeafslachting, noch aan de ver- ma­ voersmaatregelen een einde wilde ken.

En dit niet hoewel zo veel gezond vee bij de overstroming is omgekomen.

Het is wel opmerkelijk, dat de Heere juist op de dag, waarop het vervoerverbod inging, de watervloed zond. Doch de regering schonk daaraan niet de minste aandacht. Evenmin als er aandacht aan werd geschonken, dat de watersnood plaats vond op Zondag, namelijk op Gods dag, waarop in Nederland liet meest en het vreselijkst gezondigd wordt.

Had de regering daarop willen letten, haar gedragswijze zou een andere worden.

Doch de regering volhardt in haar gedragswijze. Zij betoont zich onverzettelijk. In weerwil van alle protesten, die de S.G.P.-Kamerfractie daartegen bij •voortduring bij de regering ingediend heeft.

Het laatst nog heeft zij een onderhoud aangevraagd en verkregen bij de minister van Landbouw.

Op Donderdag 12 Februari heeft ir van Dis — Ds Zandt moest toen in de Kamer aanwezig zijn, dewijl hij over de wijziging van de Inentingswet begeerde te spreken — met drie gewetensbezwaarde boeren een onderhoud met genoemde minister gehad, bij welke gelegenheid de bezwaren, zowel tegen de inenting, alsook tegen de afslachting van het vee en het vervoersverbod van niet-ingeënt vee in den brede ter kennis van de minister zijn gebracht.

Over het onderhoud met de minister kunnen wij geen nader verslag geven, dewijl dit onder geheimhouding plaats heeft gehad.

Doch in deze zegt het alles, dat de regering in het openbaar verklaard heeft, dat zij zowel de inenting als de veeafslachting en het vervoerverbod handhaaft.

Het behoeft nauwelijks gezegd te worden, dat wij de houding der regering ten zeerste betreuren.

Hoe zeer is het toch te betreuren, dat de regering louter naar menselijk inzicht haar beleid voert en dat zij niet naar de regel van Gods Woord en wet regeert. Dit doet ons vrezen, dat in de toekomst nog al zwaardere oordelen over ons land zullen gaan, dan in de laatste jaren er al over gegaan zijn.

N.B. Aan hierbij belanghebbende veeliouders delen wij hierbij mede, dat het geoorloofd is om niet-ingeënt vee ter plaatse naar de slager te vervoeren, in welk geval geen vervoerbewijs nodig is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen