Hei Paradijs geopend

En hij zeide tot Jezus: Heere! gedenk mijner, als Gij in Utv Koninkrijk zult gekomen zijn.

En Jezus zeide tot hem: oorwaar zeg Ik u, heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn. Lucas 23 : 42, 43

II.

Ze zijn in hetzelfde oordeel. Ter dood veroordeeld. Beiden in Adam verloren. Wat hij voor zijn eigen hart leerde kennen, ziet hij ook voor een ander liggen. Allen zijn we in dit oordeel. Zij we het al ooit aan de weet gekomen? Ik bedoel niet verstandelijk bespreken, maar bij zielsondervinding ervaren.

Hij kan niet boven zijn naaste uitkomen. Geen verontschuldiging; geen zelfbeklag. Hij aanvaardt het recht en het oordeel Gods. Wij toch rechtvaardiglijk, want wij ontvangen sti^af, waardig hetgeen wij gedaan hebben. Maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan. Hij leert zijn vonni.i aanvaarden. God kan geen kwaad doen en de mens niet. In God is geen onrecht gevonden. Hij is des Heren gramschap dubbel waardig. Zijn doen is rein. Zijn vonnis gans rechtvaardig. Dat is alleen de verbreking en verbrijzeling door de liefde Gods.

Daar wordt alleen de Christus ontsloten; komt plaats voor Hem in plaatsmakende genade.

Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn.

Hij erkent Christus als Heere. Zijn ziel buigt zich neder voor Hem, al hangt Hij met de doornenkroon aan het kruis. Die Christus is dan juist dierbaar. Gedenk mijner.

Zalig, die zo als een onwaardige aan de giond terecht mag komen. De Kananese vrouw vroeg nog om kruimkens. De verloren zoon het deel van een huurling. Maar deze slechts om een gedachte.

Als de Heere Zijner gedenken wilde, is het goed. Hij laat het aan Christus over hoe Hij het doen zal.

In deze bede openbaart zich het levende geloof, waar het vertrouwen behoort tot het wezen des geloofs.

Als Gij straks in Uw Koninkrijk zijt gekomen, de engelen U omstuwen, het hallel des hemels U omgolft, denk dan aan mij.

Die Christus is in Zijn vernedering dierbaar voor een aan haar schuld en verlorenheid ontdekte ziel.

Zulk één zal het waarlijk meevallen. Hem wordt ontsloten een paradijs. Voorwaar. Amen. Het zal waar en zeker zijn. Het wordt zo met klem bevestigd, wegens zijn onwaardigheid, de grootheid van de zaak en de strijd, die hem nog wacht. Hetgeen uit Mijn lippen ging, blijft vast en onverbroken. Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn.

In het verlies ligt winst, in het omkomen de behoudenis. Heden. Daar vecht de mens tegen. Daar komt de vijandschap tegen op. Daarin leert hij als een vijand met God verzoend te worden.

Gij met Mij in het Paradijs. Eén, die de dood verdiend heeft, eeuwig behouden! Geen paradijs zonder God. Dat zou geen paradijs zijn. Het gaat de kerk niet om de hemel, maar om God.

Om Zijn kerk met God te verzoenen, verliet Christus het Paradijs, om de slagboom, in Adam gevallen, te openen door Zijns Zelfs offerande.

Met Mij in het Paradijs. Dan moeten alle deuren in het slot geworpen, opdat Christus alleen zij de Deur. Dat bloed reinigt van alle zonden.

Door Christus alleen met God verzoend. Het Paradijs is' de plaats, waar Adam leefde in gemeenschap met God. Daar zich uitgezondigd Door Christus alleen weer in dit Paradijs, met verliezen van al het zijne.

De strijd en beproeving blijven niet achterwege in de drie-urige dikke duisternis. Het woord wordt gehoord: „Mijn

God! Mijn God! waarom hebt Gij Mij \'erlaten? " en: „Mij dorst".

Hoe zal satan hebben benauwd: , .Zegen God en sterf".

Een Paradijs beloofd, en Zelf geen druppel water. Hij is van God verlaten. Waar het nu alleen in God is, dat een christen vastligt, kan hij niet omkomen. Enkele uren later smelt de laatste zucht van de één samen met een eeuwig te laat, van de ander met een „Mijn God, U zal ik eeuwig loven; omdat Gij 't hebt gedana".

De één langs het kruis naar de rampzaligheid. Zonder schuldbelijdenis en verootmoediging geen waarde in Christus. Wat zult ge met Jezus doen? Maar dan is het zo naar de eeuwigheid, zo als ge geboren zijt. Onze God is een verterend vuur en een eeuwige gloed, bij Wie niemand wonen kan.

Al is de ander op zijn sterfbed bekeerd, dat is maar één voorbeeld. En zeker, zo lang ge in de tijd zijt, kunt ge nog bekeerd worden. Maar wij weten de dag en ure van onze dood niet. Laat het toch niet op een sterfbed aankomen.

Het is gevaarlijk! en tet leven is een damp, de dood wenkt ieder uur.

Christus is gezet tot een val en opstanding van velen in Israël. De één om eigen schuld verloren en de ander uit vrije genade eeuwig behouden. Het is vlak langs de hemelpoort ten verderve, en door de hel tot eeuwige heerlijkheid. Heeft die Christus al eens ooit waarde gekregen?

Zonder kennis van de eerste Adam geen kennis van de laatste Adam.

D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen