Vervolg Tweede Kamer
bepalingen op het papier zetten, dk men zelf niet met de vinger wü aanraken. Tenslotte willen wij nogmaals nadrukkelijk verklaren, dat wij
een samen-werking der volken
voorstaan. Ook wij zijn niet blind vooi dreigende gevaren. Wij zijn gesteld, zoals uit onze rede genoegzaam gebleken is, op een vrij zelfstandig volksbestaan, dat wij beschouwen als een gave God.'en ons als Nederlanders zeer ter harte gaat en ons als Nederlanders zeer ter harte behoort te gaan. Om dit te bewaren, achten wij een bondgenootschappelijk optreden een geoorloofd middel. Eeuwenlang heeft men met samenwerking in bondgenootschappelijke vorm meermalen tot welzijn en met behoud van zijn volksbestaan het eigen land en ook andere landen zeer wel kunnen dienen. In Straatsburg is men echter met het doordrijven van het internationalisme een weg ingeslagen, die voor kleine volken een lijdensweg dreigt te worden. Bovendien wijzen vele tekens er op, dat, waar men eenheid najaagt, - verdeeldheid gebracht wordt, verdeeldheid tussen de volken onderling en verdeeldheid in een en hetzelfde land, zoals dit zich thans al in sterke mate openbaart in Duitsland en Frankrijk.
En wat ons het meeste beklemt, hebben wij in het begin onzer rede reeds gezegd. Wij komen daarop, om het grote gewicht der zaak, aan het einde onzer rede nogmaals met weinige woorden terug. Men moge ons deswege ouder wets, bekrompen, somber, zwartgallig of wat meer van die gading is, vinden. Wij kunnen en mogen in deze niet zwijgen. Hoezeer de tijdgeest ook tegsn ons moge zijn, ook al staan wij in deze Kamer geheel alleen, voor ons is en blijft: het woord niet ener eeuw, maar het woord aller eeuwen, namelijk dit: „Tot de Wet en tot de Getuigenis! zo zij niet spreken naar dit Woord, het zal zijn, dat zij geen dageraad zullen hebben". Naar dit Woord is er niet gesproken in de Volkenbond, wordt er al evenmin gesproken in de Organisatie der Verenigde Naties en ook niet in de beraadslagingen van Staratsburg, maar wel naair de theorie van de revolutionnair Rousseau, en het is ook daarom, dat wij tegenover dit internationalisme, dit federalisme, niet alleen uit praktische overwegingen, maar bovenal om des beginsels yril, beshst afwijzend staan.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 mei 1953
De Banier | 8 Pagina's
![Vervolg Tweede Kamer](https://www.digibron.nl/images/generated/de-banier/reguliere-editie/1953/05/07/1-thumbnail.jpg)